نوح عثمان، نویسنده وبلاگ APF، با  مدیران و اعضای تیم CAP مصاحبه کرد تا درباره کار سازمان بیشتر بداند. در زیر مصاحبه او با عالیه طیبی، مدیر ارشد پروژه CAP، عنیقه عمران، مدیر کل CAP و مریم السکافی، رئیس آرشیو شهروندان پاکستان در آمریکای شمالی، آمده است.

چرا CAP ایجاد شد؟

آرشیو شهروندان پاکستان در سال 2007 توسط گروهی از جوانان  نگرانی تأسیس شد که می‌دیدند رویاهایی که پاکستان با آن ساخته شده بود با گذشت زمان رو به افول است .  آنها از اینکه مطالب بایگانی سازماندهی نشده بود و دسترسی به آن برای اکثریت قریب به اتفاق مردم دشوار بود احساس ناامیدی می کردند. بنیانگذاران CAP همچنین احساس کردند که برنامه های درسی آموزشی در انتقال روحیه و شوق شهروندان کوتاهی می کند.

ورودی موزه پاپ آپ CAP در ایستگاه Cantt، کراچی

خیلی قبل از متاورس و NFTها، CAP شروع به دیجیتالی کردن و مستندسازی  اسناد دست اول کسانی کرد که شاهد تقسیم‌بندی  پاکستان بوده‌اند، که اثرات آن در هر نسل از جنوب آسیا موج می‌زند. ابتکار شاخص CAP، پروژه تاریخ شفاهی، مجموعه‌ای از اطلاعات تاریخی درباره افراد، خانواده‌ها، رویدادهای مهم یا زندگی روزمره با استفاده از ضبط‌های صوتی، ضبط‌های ویدئویی یا مجموعه‌ای از متن مصاحبه‌های برنامه‌ریزی‌شده است.

بازدیدکننده در موزه 

ما این داستان‌ها را به قالب‌های متعددی تبدیل کردیم، از کارگاه‌هایی درباره برابری جنسیتی و تنوع فرهنگی و مذهبی در مدارس دولتی، تا نمایشگاه‌هایی در موزه تاریخ ملی خودمان. ما در تمام طول سال برنامه نویسی کردیم، هم در داخل و هم در خارج از کشور.

«اجازه دادن به شهروندان برای یادآوری، بحث و یادگیری در مورد تقسیم بندی یا استقلال پاکستان، مهم است، زیرا به ما کمک می کند گذشته را بهتر درک کنیم و آگاهی از بافت فرهنگی، اجتماعی و سیاسی مدرن ما را افزایش می دهد. ”

- آرشیو شهروندان پاکستان

گروهی از دانش آموزان در حال مشاهده مطالب بایگانی به عنوان بخشی از تورهای آموزشی CAP's School

آنها: در مورد فرآیند طراحی نمایشگاه CAP به ما بگویید.

 ما نمایشگاه ها را فرصتی برای تأمل در ابعاد و دیدگاه های مختلف تاریخ جمعی خود می بینیم. اجازه دادن به شهروندان برای به خاطر سپردن، بحث و یادگیری در مورد تقسیم بندی مهم است زیرا به ما کمک می کند تا گذشته را بهتر درک کنیم و آگاهی از بافت فرهنگی، اجتماعی و سیاسی مدرن ما را افزایش می دهد.

CAP بر استفاده از فناوری تعاملی با این اندیشه تأکید می کند که وقتی دانش و اطلاعات با استفاده از رسانه های تعاملی نمایش داده می شود، مردم بهتر می توانند مطالب را حفظ کنند. یک صفحه نمایش تعاملی خوب برنامه ریزی شده که عناصر یادگیری و همچنین جذابیت را با هم ترکیب می کند، بنابراین با جمعیت های جوان تر یا کم سواد برای کمک به پردازش و به خاطر سپردن آنها بهتر عمل می کند.

حساسیت های طراحی ما با احترام عمیق و درک عمیق از مطالبی که بیش از 15 سال است بایگانی می کنیم هدایت می شود. مهمتر از همه، ما به شدت از تأثیر عاطفی و قدرت داستان سرایی فراگیر، درگیر شدن با تاریخچه های پنهان یا به حاشیه رانده شده و آگاهی از تأثیر عاطفی داستان سرایی آگاه هستیم. هدف ما حفظ داستان‌های جوامع به حاشیه رانده شده‌ ما است که اغلب از روایت‌های جریان اصلی کنار گذاشته می‌شوند و به طور فعال به گروه‌های اقلیت در پاکستان مانند پارسی‌ها، هندوها، مسیحیان، داوودی بوهرا، اسماعیلی، سیک‌ها، بنگالی‌ها اشاره می‌کنیم تا اطمینان حاصل کنیم که تجربیات و اظهارات شاهدان عینی آنها نیز در گفتمان ملی منعکس شده است.

 این موسسه چه اطلاعاتی را در نمایشگاه‌های خود در اولویت قرار می‌دهد و امیدوار است چه مخاطبانی را جذب کند؟

پاسخ: ما معتقدیم که تاریخ باید سرگرم کننده، آموزشی و شخصی باشد. ما با این ایده هدایت می شویم که شهروندی و مسئولیت پذیری برای رشد ما به عنوان یک جامعه و به عنوان یک ملت حیاتی است. جوانان ما به خودآزمایی، تفکر انتقادی و گفتگو نیاز دارند تا به انبوهی از مشکلاتی که با آن روبه رو هستیم، رسیدگی شود.

بازدیدکنندگان از نمایشگاه CAP 'Tareekh 1947'، که حاوی مطالب آرشیوی مربوط به جنبش استقلال پاکستان است.

ما کار خود را با تمرکز بر دیجیتال سازی آغاز کردیم زیرا احساس می‌کردیم که سریع‌تر، کم‌هزینه‌تر است و راحت‌تر به  جامعه نوجوانان .جوانان دسترسی پیدا می کنیم. در حال حاضر، آرشیو دیجیتالی CAP حاوی 4000 تاریخ شفاهی و بیش از 400.000 عکس دیجیتال، سند، روزنامه و اخبار است.

به عنوان بخشی از نمایشگاه «دخو پاکستان»، CAP یک ایستگاه قطار برای یادآوری سفر پناهندگان مسلمان هندی از امریتسار به لاهور تولید کرد.

بایگانی ها همچنین دروازه ای است برای درک اینکه چگونه گذشته ما از امروز ما خبر می دهد. نمونه ای از کار ما را می توان در برخی از قسمت های برنامه تلویزیونی" خانم مارول در دیزنی " مشاهده کرد. این نمایش صحنه هایی را در کراچی در زمان تقسیم بندی به نمایش می گذارد. CAP به رهبری شرمین عبید-چینوی، حامی ما، با طراحی صحنه و سایر برنامه ریزی ها کار را برای ما تسهیل کرد.

در سال 2009، CAP تورهای آموزشی در سراسر کراچی را آغاز کرد. این تورها ایستگاه های تخیل را معرفی کردند، مجموعه ای از فعالیت های تعاملی که دانش آموزان را به گذشته برای تجربه زندگی در پاکستان طی دهه های 1940 و 1950 می برد. از طریق این بازدیدهای مدرسه، ما با استفاده از عکس‌ها، نامه‌ها، روزنامه‌ها و ساعت‌ها مصاحبه‌های پروژه تاریخ شفاهی، گفت‌وگویی را درباره گذشته و حال پاکستان آغاز کردیم.

گروهی از دانشجویان در یکی از کلوپ های کتاب CAP در آن سوی مرزها شرکت می کنند.

برنامه های تبادل ما فرصتی را برای دستیابی به مخاطبان منطقه ای ارائه می دهد. در سال 2010، CAP پروژه آزمایشی" مبادله برای تغییر "( Exchange for Change) را راه‌اندازی کرد که 12.000 دانش‌آموز از مدارس دهلی، بمبئی، لاهور و کراچی را طی شش سال به هم پیوند داد تا درک درستی از تاریخ، فرهنگ و سبک زندگی مشترک خود ایجاد کنند. ما از سال 2012 Exchange for Change USA را راه اندازی کرده ایم که تقریباً 1000 دانش آموز را در پاکستان و ایالات متحده پیوند داده است.

ابتکار CAP's Book Clubs Across Borders ( باشگاههای کتاب در آنسوی مرزها) با اجرای یک برنامه 20 ماهه  نمایشگاه کتاب مجازی که دوازده شهر در پاکستان را با دوازده شهر در افغانستان متصل می کند، روابط فرامرزی را گسترش داد. شرکت کنندگان در گفتگوهای معنادار و تعامل بین فرهنگی در زمینه موضوعاتی مانند رهبری، توانمندسازی جوانان، برابری جنسیتی و هویت شرکت کردند.

CAP یک موزه متحرک را طراحی و توسعه داده است که به مردمی سفر می کند که جوامع را به هم متصل می کند، به گونه ای که یادگیری و ایجاد صلح را ترویج می کند. موزه روی چرخ ها فعالیت می کند، دسترسی به برنامه های متنوع و همچنین طراحی نمایشگاه فراگیرتر را برای یک تجربه مشارکتی فراهم می کند.

موزه تاریخ ملی ما به ما این امکان را می دهد که به انواع مخاطبان دسترسی پیدا کنیم، از جمله مخاطبانی که از روستاهای کوچکتر در حومه شهرهای بزرگ می آیند. این موزه یک آمفی تئاتر، سینما و تجربیات واقعیت مجازی، اجراها و فرصت های یادگیری را ارائه می دهد که میراث فرهنگی غنی پاکستان را احیا می کند.

اولین همکاری بین المللی CAP با موسسه فرهنگی گوگل بود که تصاویر کمیاب از پارتیشن سال 1947 را به نمایش گذاشت و پیشگامان پاکستانی متنوعی را از همه اقشار به مخاطبان جهانی معرفی کرد.

موسسه آرزوی ایجاد چه تغییرات بلندمدتی را در حوزه عمومی دارد؟

ما می خواهیم تاریخ پاکستان را حفظ کنیم تا بتوانیم درک صادقانه و روشنی از مشکلاتی که ملت ما با آن مواجه است، داشته باشیم. ما احساس می‌کردیم که باید به خلأ بزرگی که در درک خودمان از سفری که پدرانمان انجام داده‌اند رسیدگی کنیم. ما احساس خشونت و فرسایش مداوم جامعه خود را که منجر به ایجاد پاکستان شد را در  بررسی و تبیین آرمان هایی گذشته گان می طلبید.

کودکان ما شایسته بیش از  مدرسه ،برنامه‌های درسی و معلمان هستند، مانند جشنواره‌هایی واقعا تعاملی و جذاب که غرور و تفاهم را به آنها القا می‌کنند. از طریق ضبط‌های شفاهی و ویدیویی و عکس‌ها، می‌توانیم آرشیو زنده و روانی را ارائه دهیم که جزئیات چشم‌انداز و واقعیت پاکستان را نشان می‌دهد. از آنجا می‌توانیم شروع به ساخت مواد آموزشی برای رسیدگی به مسائل مبرمی مانند حقوق اقلیت‌ها، برابری جنسیتی، مداراگری، تنوع فرهنگی با هدف پرورش تفکر انتقادی و مستقل کنیم.

 آمریکایی های پاکستانی چگونه می توانند ماموریت CAP را پیش ببرند؟

CAP: ما قدرت حمایت پرشور را می دانیم، زیرا  یک ایده بسیار کوچک توسط گروه بسیار کوچکی از مردم که اهداف بزرگی داشتند شروع شد. ما می‌توانیم از پشتیبانی پولی و فنی استفاده کنیم، زیرا به دنبال راه‌هایی برای مقیاس‌بندی آرشیو و تولید محصولات آموزشی خود هستیم. به منظور دستیابی به مخاطبان جدید و ایجاد روابط، ما همیشه قدردان ارتباط با مؤسسات آموزشی و فرهنگی هستیم که با آنها می توانیم رویدادها و نمایشگاه ها را ایجاد کنیم.

ما کارکنانی با انگیزه و پر انرژی داریم که مشتاق یافتن راه های جدید برای تشویق داستان سرایی و به اشتراک گذاری هستند. اگر در زمینه هنر، فرهنگ، آموزش هرگونه ایده ای دارید: لطفاً با ما از طریق civilarchive@gmail.com تماس بگیرید! ما قدردان هر چیزی هستیم.

لینک منبع:https://www.americanpakistan.org/blog-main-feature/citizens-archive-pakistan