اولان آدامالییِف، رئیس سازمان سینمایی قرقیزستان، به خبرگزاری «وِچِرنی بیشکک» از مشاهدات خود در اولین دوره کاری از زمان انتصابش در سپتامبر 2024 گفت. او پس از سفر به مناطق و تجزیه و تحلیل میدانی، با افرادی از همه حرفههای حوزه فیلم و سینما ملاقات کرد.
وی گفت: در مناطق جنوبی کشور از سینماها بازدید کردم و باید گفت که وضعیت برخی از آنها اسفناک و برخی دیگر برعکس، در حال توسعه است. در این راستا، میتوان تجربه سینماهای موفق را به کار برد و سینماهای زیانآور را به بنگاههای سودآور تبدیل کرد و نباید فراموش کرد که سینما دکان خصوصی کسی نیست، بلکه دارایی دولتی است. در طی دو ماه، تحلیل عمیقی از وضعیت صنعت فیلم انجام شد که نتیجه اصلی این بود که سینمای قرقیزستان چشمانداز بسیار خوبی برای توسعه دارد و من این را به عنوان یک مدیر با تجربه موفق در اجرای پروژههای مختلف میگویم. مذاکراتی با مدیران ارشد روسکینو، موسکینو و بنیاد سینمای روسیه انجام شد. مذاکراتی با ریاست بلاروس فیلم انجام شده و در حال مذاکره با دولتهای ایران، ازبکستان و قزاقستان هستیم. برای چی؟ برای اینکه سازمان سینمای قرقیزستان یک هدف بلندپروازانه برای خود در نظر گرفته است و آن هم چند برابر کردن درآمد از صنعت فیلم به بودجه کشور است. ما در این مورد چه کار میکنیم؟ ما بازارهای جدیدی را برای توزیع محصولات فیلم قرقیزستان باز میکنیم.
خبرنگار: چه چیزی قبلاً اجرا شده است؟ آیا نتایج اولیه وجود دارد؟
آدامالییف: بله، در حال حاضر اولین توافقات در مورد همکاری متقابل را داریم. قصد داریم ماهانه سه یا چهار فیلم در کشورهای خارجی اکران کنیم. امروز ما دو انجمن بزرگ تولیدکنندگان فیلم داریم: اتحادیه سینماگران قرقیزستان و صنف تهیهکنندگان قرقیزستان. صنف تهیهکنندگان کارگردانان و تهیهکنندگان جوانی را که فیلمهای به اصطلاح تجاری تولید میکنند، گرد هم میآورد. همین کارگردانها فیلمهای جشنوارهای فوقالعادهای میسازند که رتبه اول جشنوارههای بینالمللی و علمی را به خود اختصاص میدهند. فیلمهایی مانند «بِلِک»، «شامبالا» و غیره. آنها در حال حاضر برنده بسیاری از جشنوارههای بینالمللی هستند. میتوان گفت که امروز شاهد رنسانس «معجزه قرقیزی» (اصطلاح در مورد سینمای دهههای ۱۹۶۰-۱۹۷۰ قرقیزستان که به اوج خود رسیده بود) هستیم و فیلمهای قرقیزی نه تنها در قرقیزستان، بلکه در خارج از کشور نیز محبوبیت دارند.
ما در قرقیزستان موقعیت منحصربهفردی داریم، زیرا فیلمهای داخلی با موفقیت با فیلمهای هالیوود در سینماهای کشور مقابله و رقابت میکنند. یعنی شرایطی پیش میآید که فیلمهای هالیوودی را از اکران خارج میکنند تا فیلمهای قرقیزی را پخش کنند! اگر در کشورهای دیگر هالیوود محبوبیت بیشتر دارد، اینجا این طور نیست.
به یمن اینکه ما استعدادهای جوانی در ساخت فیلم داریم، ما شاهد قانون پایدار فیزیکی گذار از کمیت به کیفیت هستیم و این تعداد فیلمهای تولید شده است که صنعت فیلم ما را شکل داده است. ما میتوانیم افتخار کنیم که سلالههایی از فیلمبرداران، صدابرداران و مهندسان نور داریم. به عبارت دیگر، ما صنعت سینما را طور باید و شاید داریم، یعنی خانوادههای متخصص داریم که اسرار این حرفه را از نسل به نسل منتقل میکنند و رقابت شدید بین تولیدکنندگان فیلم به ما این امکان را داده است که سطح تولید فیلم را بالا ببریم. فیلمهای ما نه تنها در جشنوارهها رتبه اول را میگیرند، بلکه در کشورهای خارجی نیز اکران میشوند!
بنابراین، سازمان سینمای قرقیزستان وظیفه خود میداند که به تهیهکنندگان قرقیزی برای دریافت سود اضافی از طریق اکران فیلم در کشورهای خارجی کمک کند. اما نباید فراموش کرد که اکران فیلم در کشورهای خارجی فقط راهی برای کسب درآمد برای تهیهکنندگان ما نیست، بلکه راهی برای تبلیغ قرقیزستان در عرصه خارجی است. وقتی مردم فیلمهای مربوط به قرقیزستان را تماشا میکنند، به کشور ما علاقمند میشوند و با تعجب میپرسند: قرقیزستان چه کشوری است؟ و این باید به عنوان تصویری مثبت و احساسی از کشور ما تلقی شود.
خبرنگار: روزهای فرهنگ قرقیزستان در روسیه و بلاروس چگونه گذشت و مخاطبان فیلمهای قرقیزی را چگونه ارزیابی کردند؟
آدامالییف: اخیراً هفته فرهنگ قرقیزستان در مسکو با موفقیت برگزار شد و 5 فیلم سینمایی، از جمله «بهشت زیر پای مادران است» به نمایش درآمد. لازم به ذکر است که همه تمام تلاش خود را انجام دادند و همه فیلمها توسط روسها در سطح بالایی دوبله شدند. مردم چه در حین نمایش و چه در هنگام خروج از سالن گریه میکردند و میخندیدند. تاثیر عاطفی فیلمها بسیار قوی بود.
مردم پیش ما میآمدند و میپرسیدند که آیا این طبیعتی که در فیلم نشان داده شد، واقعاً این گونه است یا گرافیک کامپیوتری است؟ آیا واقعاً قرقیزستان به این زیبایی است؟ این زیبایی چقدر با بیشکک فاصله دارد؟ آیا هر شهروندی میتواند به این کوهها برود؟ نمایش فیلم باعث ایجاد انبوهی از سوالات از سوی افراد مختلف شد. ما به این واقعیت عادت کردهایم که هر روز میتوانیم از کوهها بالا برویم، اما برای آنها خیلی شگفتانگیز بود. خیلیها بلافاصله تصمیم گرفتند از قرقیزستان بازدید کنند. یعنی فیلمها علاقه صادقانه به قرقیزستان را تحریک میکنند. فیلمهای ما سفیران واقعی حسن نیت و نماینده فرهنگ و هنر کشور ما در خارج هستند و نه تنها برای بیننده معمولی جالب، بلکه برای کارشناسان نیز شوکهکننده هستند. در بلاروس، پس از نمایش فیلم، یک منتقد سینما پیش من آمد و بلافاصله گفت: من به همه کشورها رفتهام و فیلمهای همه کشورها را دیدهام، اما شما قرقیزها مرا شگفتزده کردید. چنین کار فیلمبردار، دید کارگردان، کیفیت تصویر را کجا آموختید؟ چگونه چنین فیلمی میسازید؟ نور، صدا، همه چیز در بالاترین سطح است! میدانید که سطح هالیوودی دارید!؟ و حتی بهتر از آن! شما قرقیزها که هستید که چنین فیلمهایی میسازید؟
او ده دقیقه اجازه نداد بروم. سه شبکه مصاحبه من و گزیدههایی از فیلمها را نشان دادند و فردای آن روز جایی برای نشستن و ایستادن در سالن نبود. همه میآمدند و میپرسیدند: فیلمهای قرقیزی کجا نمایش داده میشوند؟
من با افتخار میتوانم بگویم که ما شاهد صعود و رنسانس سینمای قرقیزستان هستیم. ما دهها فیلم داریم که در جشنوارههای سراسر جهان جایگاههای برتر را به خود اختصاص میدهند. ما در حال آمادهسازی چند فیلم به طور همزمان برای تماشاگران خارجی هستیم و برای اینکه همه فیلمها بینندگان خود را پیدا کنند، ما میخواهیم کار سیستماتیک را در سازمان سینمایی قرقیزستان سازماندهی کنیم تا فیلمهای ما در خارج از کشور توزیع و اکران شوند.
منبع:
https://www.vb.kg/doc/441241_kto_vy_takie_kyrgyzy_chto_na_vashih_filmah_plachyt.html
نظر شما