هشتم مارس روز جهانی زن است، هرچند گفتمان سکولار آن را تصاحب نموده و هنوز دیالوگ منصفانه ای بین این گفتمان و گفتمان های دیگر حامی و پیگیر حقوق و مسائل زنان مانند(گفتمان خانواده گرا  یا...) فرصت تعین پیدا نکرده است. در برخی کشورها حتی با تعطیلی کارکنان زن بزرگداشت می شد که البته در این اواخر مردود شمرده شد. فرصتی ظاهرا برای تجلیل از دستاوردهای اقتصادی، اجتماعی و سیاسی زنان در سده اخیر. در عین حال، این یک روز نمادین برای تأمل در مورد تبعیض و خشونت مبتنی بر جنسیت است که هنوز بر زنان در هر بخش از جهان تأثیر می گذارد. ریشه های این تسمیه به اوایل قرن بیستم بازمی گردد: آن را می توان به طور خاص تا تراژدی سال 1911 ردیابی کرد، زمانی که آتش سوزی در یک کارخانه نساجی در نیویورک باعث کشته شدن 146 نفر (123 زن و 23 مرد) شد. از سال 1977، این روز توسط سازمان ملل متحد رسمی شده است.

انواع رویداد های روز 8 مارس در ایتالیا را می توان به سه دسته "تکریم و بزرگداشت"، "ترویج و کنکاش" و نهایتا "مطالبه و مبارزه" تقسیم کرد. این برنامه ها از سوی دولت، شهرداری ها و انجمن ها و نهادهای مدنی و غیر دولتی پیگیری می شوند. رسانه ها البته در این میان بیشترین تاثیر را طبق معمول دارند.

فعالیت های تکریم گرا، مانند تسهیلات خاص برای زنان در این روز، که وزارت فرهنگ، بر همین اساس ورود بانوان به همه موزه های دولتی در این روز را رایگان اعلام کرده است. این نهاد اعلام کرده است به مناسبت روز جهانی زن، 8 مارس 2025،   ورود رایگان به موزه‌های دولتی، پارک‌های باستان‌شناسی، مجموعه‌های تاریخی، قلعه‌ها، ویلاها و باغ‌های تاریخی و سایر اماکن فرهنگی  برای همه زنان رایگان خواهد شد. این یک ابتکار ویژه برای بزرگداشت و انعکاس اهمیت فرهنگی این سالگرد با برنامه ای غنی از رویدادها و تورهای راهنما  در سراسر کشور است.

انبوهی بیشمار از رویدادهای هنری در این خصوص را در این پیوند ببینید: https://cultura.gov.it/evento/8-marzo-2025 مثال دیگر از این تکریم و تمجید وپاسداشت زنان، نامگذاری فضاهای عمومی است، مثلا همزمان با روز زن،شورای شهر مونکالوو به اتفاق آرا مصوبه ای را تصویب کرده است که بر اساس آن سه منطقه ترافیکی بعدی به نام زنان دارای اهمیت محلی، ملی و بین‌المللی نامگذاری می‌شود . این ابتکار با عنوان "8 مارس، 3 زن، 3 خیابان" در راستای کمپینی است که توسط انجمن توپونیوم زنان ترویج شده است که هدف آن کاهش شکاف جنسیتی در نامگذاری فضاهای عمومی است.شهرداری تأکید می کند که چگونه این انتخاب "می‌خواهد سهم زنان را در جامعه و فرهنگ به رسمیت بشناسد". این پروژه شامل یک نظرخواهی عمومی با مشارکت شهروندان، مدارس و انجمن ها برای شناسایی سه شخصیت زن است که عناوین جدید را به آنها اختصاص دهند.علاوه بر این ابتکار، شهرداری موظف به تدوین آیین‌نامه جدید نام‌شناسی با معیار عدالت در نام‌گذاری فضاهای عمومی شده است. مشارکت زنان در کمیسیون‌های نام‌شناسی نیز برنامه‌ریزی شده است تا از نمایندگی متوازن‌تر در تصمیم‌گیری‌های مربوط به حافظه تاریخی شهر اطمینان حاصل شود. شهردار تاکید می کند  به همکاری با انجمن توپونیوم زنان برای ترویج فعالیت های فرهنگی و آگاهی در مورد نقش زنان در جامعه ادامه خواهد داد."

در رسته فعالیت های ترویجی می توان به نشست ها و میتینگ های انجمن ها با موضوع حقوق و مسائل زنان اشاره کرد. یکی از نهادهای فعال که در این روز هم تحرک بیشتری در راستای ارزش های فمینیسم ایتالیایی و اروپایی دارد اتحادیه زنان ایتالیاست. اتحادیه زنان ایتالیا(UDI) سازمانی که در رم (1944) به ابتکار برخی از نمایندگان جنبش ضد فاشیستی و با هدف ترویج بسیج سیاسی زنان تأسیس شد. در انتخابات سیاسی 1948 از جبهه مردمی (اتحادیه سوسیالیست ها و کمونیست ها) حمایت کرد. بعدها، اقدامات خود را بر اهداف خاص در مورد رهایی زنان برای دستیابی به حقوق برابر متمرکز کرد. از دهه 1970، اتحادیه مبارزات متعددی برای اصلاح قانون خانواده، طلاق، ختم داوطلبانه بارداری(سقط جنین) و برای اصلاح متن قانون علیه خشونت جنسی انجام داده است. اتحادیه دارای شاخه ها و دفاتر منطقه ای  و شهری می باشد.

مثلا در تورین به مناسبت روز جهانی زن، کنفرانسی با عنوان " در خیابان های زنان - توپونیوم زنانه در شهرداری های کلان شهرها " 5 مارس برگزار می شود. مخاطب این نشست شهرداری‌های کلان شهرها و انجمن‌های محلی باست و  بر موضوع نام‌شناسی زنانه و برنامه‌ریزی شهری جنسیتی متمرکز خواهد بود. از طریق مشارکت کارشناسان و موسسات، در مورد اینکه چگونه نمایندگی زنان در شهرها بر حافظه جمعی، دسترسی و ایمنی فضاهای عمومی تأثیر می گذارد، بحث خواهد شد. این موضوع با همکاری کلان شهر تورین با دپارتمان علوم کامپیوتر دانشگاه تورین برای تدوین فهرستی از انجمن های حاضر در منطقه شهری، متعهد به موضوع فرصت های برابر با هدف ترویج و تقویت همکاری و توسعه شیوه های خوب موجود در منطقه برپا گردیده است. ده ها سمینار دیگر در همین رسته دراین روز در شهرها و شهرداری های مختلف برگزار می گردد.

فعالیت های مبارزه گرا البته فقط ناظر بر بزرگداشت و تقویت هویت یابی زنان ایتالیایی نیست و به نوعی توسط مهاجران و اقلیت ها پیگیری می شود، حتی ناظر بر اعتراض به وضعیت حقوق زنان در خاور میانه، آفریقا یا...که طبعا بر اساس معیارهای خاص دولت های اروپایی بعضا مورد حمایت قرار گرفته و می گیرد، اینجا انحصار گفتمان لیبرال علیه ارزش های زنانه در دیگر جوامع و خلط ارزش های جهانی با اغراض سیاسی بیشتر به چشم می خورد. مثلا در اطلاعیه ای چنین می خوانیم: فراخوان مشارکت در همایش جهانی برای پایان دادن به آپارتاید علیه زنان زمان: جمعه، ۷ مارچ ۲۰۲۵،  از ساعت ۱۰:۰۰ صبح تا ۱۳:۰۰ مکان: Piazza Santi Apostoli؛  به مناسب روز جهانی زن (هشتم مارچ) و رویدادهای مشابهی که در نقاط مختلف دنیا توسط سازمان‌های ملی و بین‌المللی برگزار می‌شود، نهاد PANGEA در اقدامی جهانی علیه آپارتاید در برابر زنان که زنان را در افغانستان و دیگر نقاط جهان تحت تأثیر قرار می‌دهد، شرکت خواهد کرد. هدف این همایش درخواست از اتحادیه اروپا و سازمان ملل متحد برای به رسمیت شناختن آپارتاید در برابرزنان به عنوان جنایت علیه بشریت است. ما از تمامی افراد جامعه مدنی، انجمن‌ها و فعالان دعوت می‌کنیم تا به ما بپیوندند و همبستگی خود را با زنان افغانستان و ایران! ابراز دارند. بیایید با هم صدای اعتراض خود را بلند کنیم و به مبارزه برای حقوق زنان در سرتاسر جهان بپردازیم!

در همین راستا در برنامه ای کم فروغ در رم هم یکی از فعالان زن ایتالیایی معارض جمهوری اسلامی ایران کتابی در این زمینه را معرفی و سخنرانی خواهد کرد، تیتزیانا چاوردینی  به بهانه کتاب داچا ماریانی: ایران را برایت حکایت می کنم از حقوق و تبعیض علیه زنان ایران خواهد گفت! یا در برنامه ای با عنوان از قلب ایران تا مصر باستان: پگاه مشیر پور فعال اپوزیسیون که تخصصی هم در تاریخ ندارد  در خصوص نقش زن در طول هزاره گذشته و امروز در موزه مصرشناسی تورین سخنرانی می کند. دراطلاعیه این برنامه آمده است: داستانی درباره حقوق زنان، از چهره های زن مصر باستان تا زنانی که امروز برای حقوق خود می جنگند. پگاه مشیر پور بررسی خواهد کرد که چگونه کلئوپاترا، نفرتیتی و هاتشپسوت قراردادهای اجتماعی زمان خود را به چالش کشیدند و چگونه نمونه های آنها می تواند الهام بخش کنشگری معاصر باشد. خوانشی از تاریخ باستان و معاصر که از دریچه حقوق دیده می شود. پگاه مشیر پور با فدریکا فاکتی متصدی موزه مصر و سینزیا سودو مصر شناس گفتگو خواهد کرد.  

نمایشگاه نقاشی از زنان افغانستانی یک دیگر از فعالیت های مطالبه گرانه و فمینیستی این روزها در ایتالیاست:

به هر حال در هر سه عرصه باید به  زمینه طرح گفتمان اسلامی ایرانی به زنان و زن معاصر  اندیشید تا درک صحیحی به جای غوغاهای فریبنده ایران هراسانه از مسائل جهانی زن و جایگاه واقعی زنان ایرانی ارائه شود.

منابع: https://udinazionale.org/

http://www.cittametropolitana.torino.it/speciali/2025/otto_marzo/

https://www.turismoroma.it/en/events/8-marzo-2025-giornata-internazionale-della-donna-ingresso-gratuito-le-donne-nei-musei-statali#:~:text=On%20the%20occasion%20of%20the,gardens%20and%20other%20cultural%20sites.

https://museoegizio.it/esplora/appuntamenti/dal-cuore-delliran-allantico-egitto-pegah-moshir-pour-e-il-ruolo-femminile-nei-millenni

https://www.lavocediasti.it/2025/03/07/leggi-notizia/argomenti/attualita-15/articolo/giornata-della-donna-2025-moncalvo-intitolera-tre-nuove-strade-a-figure-femminili.html

https://beevents.it/evento/liran-e-le-donne-incontro-al-the-forum-roma-pigneto/#google_vignette

/