آویناش موهانانی[1] در مقاله ای با عنوان «پس از پاهالگام، قمار مودی در کشمیر نابود شد» تحلیلی انتقادی از وضعیت امنیتی اخیر در منطقه جامو و کشمیر و سیاست‌های دولت نارندرا مودی ارائه می‌دهد. نویسنده، که خود سابقه فعالیت در اداره اطلاعات هند دارد، از منظر امنیتی، سیاسی و دیپلماتیک به موضوع حمله تروریستی در منطقه پاهالگام پرداخته است که به کشته شدن ۲۶ غیرنظامی منجر شد، اغلب آنها گردشگر بودند.

اعتراف نادر دولت مودی به ضعف امنیتی:

دولت هند برای نخستین بار در جلسه‌ای با حضور همه احزاب، به «قصور» در تأمین امنیت و وقوع حمله اذعان کرده است. این اعتراف نشانه‌ای از شوک شدید دستگاه امنیتی به‌دلیل غیرمنتظره بودن این حمله است.

ضربه به روایت رسمی BJP درباره «پایان تروریسم» پس از لغو ماده ۳۷۰:

نویسنده بیان می‌کند که حمله اخیر، شکست مهمی برای گفتمان سیاسی حزب حاکم است که ادعا داشت با لغو ماده‌های ۳۷۰ و ۳۵A در سال ۲۰۱۹، تروریسم در کشمیر به پایان رسیده است.

نقش پاکستان و بازگشت تروریسم نیابتی:

پاکستان بار دیگر از گروه‌هایی نظیر لشکر طیبه برای انجام حملات در کشمیر بهره گرفته است. حمله پهلگام ممکن است پاسخی غیرمستقیم به حمله بلوچ‌ها به قطار جعفر اکسپرس در بلوچستان باشد، که در آن زنان و کودکان نیز به عمد مورد هدف قرار نگرفتند، مشابه آنچه در پاهالگام رخ داد.

تداوم نفوذ تروریست‌ها با وجود ادعای صلح:

حتی در دوره‌هایی که ادعا می‌شود صلح برقرار است، نفوذ از مرزهای پاکستان ادامه دارد، هرچند به صورت قطره‌ای. نشانه‌هایی از آمادگی و تجهیزات پیشرفته گروه‌های تروریستی، نظیر سلاح‌های آمریکایی (مانند تفنگ‌های M4 مجهز به دوربین‌های حرارتی)، دیده شده است.

نقش سیاست‌های داخلی و اشتباهات راهبردی دهلی:

دهلی پس از برقراری آتش‌بس در سال ۲۰۲۱ به‌جای ایجاد اعتماد در کشمیر، انتخابات را به تعویق انداخت و دولت محلی را تضعیف کرد. این اقدامات باعث بی‌اعتمادی بیشتر مردم و تشدید احساس بیگانگی شده است.

واکنش مردم کشمیر و پاسخ نادرست دولت:

مردم محلی پس از حمله، همدردی و همیاری گسترده‌ای نشان دادند، از جمله برگزاری راهپیمایی‌های صلح‌آمیز. اما دولت هند به‌جای قدردانی، خانه‌های مظنونان را ویران کرد و حدود ۲,۰۰۰ نفر را بدون شواهد کافی بازداشت نمود، اقدامی که به گفته نویسنده، اعتماد عمومی را تخریب کرده و جمع‌آوری اطلاعات امنیتی را دشوارتر می‌کند.

پیامدهای ژئوپولیتیک:

کاهش فشار بین‌المللی بر پاکستان پس از خروج آن از لیست خاکستری FATF و گشایش‌های جدید اقتصادی با آمریکا، به اسلام‌آباد جسارت بیشتری برای تشدید تنش‌ها داده است. در این میان، افزایش خشونت در پاکستان (بلوچستان و مناطق پشتون‌نشین) و فشار داخلی بر ارتش پاکستان نیز موجب شده که این کشور بار دیگر کشمیر را به میدان تسویه‌حساب تبدیل کند.

تمرکز بر دیپلماسی به جای واکنش نظامی:

نویسنده هشدار می‌دهد که واکنش عجولانه نظامی می‌تواند منطقه را به سوی یک بحران خطرناک سوق دهد. راه‌حل پیشنهادی او استفاده از ابزارهای بین‌المللی مانند FATF و صندوق بین‌المللی پول (IMF) برای اعمال فشار بر پاکستان است.

حسنعلی ذکریایی

https://thewire.in/security/after-pahalgam-modis-kashmir-gamble-lies-in-ruins