By: Harsh Gunasena

 May :Daly FT ۲۴

خشونت بار دیگر در سرزمین های اسرائیل و فلسطین فوران کرده است. این بار دلیل اصلی تلاش شهرک نشینان یهودی برای بیرون راندن شهرک نشینان عرب مدت طولانی در نزدیکی بیت المقدس شرقی بود. این امر باعث ایجاد تنش و درگیری شدید بین پلیس اسرائیل و اعراب شد.

پلیس اسرائیل به مسجد الاقصی ، مقدس ترین مکان اورشلیم برای مسلمانان حمله کرد و دروازه دمشق ، یک مکان تجمع محبوب در ماه رمضان را بست. اعراب و افراط گرایان یهودی به یکدیگر حمله کردند و این منجر به خشونت جمعی در مناطقی از اسرائیل که عرب ها زندگی می کنند ، شد.

حماس طبق معمول از نوار غزه به سمت اسرائیل موشک شلیک می کند و ارتش اسرائیل تلافی می کند و بسیاری از ساختمان های نوار غزه از جمله ساختمانی که محل کار دفاتر الجزیره و آسوشیتدپرس بود به شدت تخریب می شود. این یک اقدام عمدی ارتش اسرائیل بود و آنها فقط یک ساعت به صاحب ساختمان وقت داده بودند تا تخلیه شود. صدها نفر جان خود را از دست دادند.

اسرائیل ادعا می کند که اگر موشک ها به سمت کشورشان شلیک شود و برخی نیز به تل آویو رسیده باشند ، چه کار دیگری می توانند انجام دهند ، با این حال واضح است که تلافی اسرائیل بسیار قدرتمندتر از حمله حماس بود. این وضعیت واقعی بود.

تمدن یهود

ساموئل هانتینگتون در کتاب خود "برخورد تمدن ها و یادآوری نظم جهانی" ، هفت تمدن عمده در جهان را شناسایی کرد: تمدن های غربی ، اسلامی ، کنفوسیوسی ، ژاپنی ، هندو ، بودایی و ارتدکس. وی اظهار داشت که نظم جدید جهانی درگیری میان این تمدن ها خواهد بود. با این حال ، وی تمدن یهود را به عنوان یک تمدن اصلی شناسایی نکرد.

"در مورد تمدن یهود چطور؟ اکثر دانشمندان تمدن به سختی از آن نام می برند. از نظر تعداد افراد واضح است که یهودیت یک تمدن اصلی نیست. توینبی آن را تمدنی بدست آمده توصیف می کند که از تمدن سریانی قبلی تکامل یافته است. این کشور از نظر تاریخی هم به مسیحیت و هم به اسلام وابسته است و برای چندین قرن یهودیان هویت فرهنگی خود را در تمدن های غربی ، ارتدکس و اسلامی حفظ کردند. با ایجاد اسرائیل ، یهودیان از همه ویژگیهای عینی یک تمدن برخوردارند: دین ، ​​زبان ، آداب و رسوم ، ادبیات ، نهادها و یک خانه سرزمینی و سیاسی. اما در مورد هویت ذهنی چطور؟ یهودیانی که در فرهنگ های دیگر زندگی می کنند ، خود را در یک جریان پیوسته از شناسایی کامل با یهودیت و اسرائیل تا یهودیت اسمی و شناسایی کامل با تمدنی که در آن زندگی می کنند ، توزیع کرده اند ، اما دومی در میان یهودیان ساکن در غرب اتفاق می افتد. " (صفحه ۴۸)

بنابراین ، طبق گفته هانتینگتون ، درگیری بین اسرائیل و اعراب به معنای برخورد تمدن ها نیست. این درگیری مصنوعی است و در حال حاضر منافع سیاسی همه ذینفعان را تأمین می کند و قربانیان عمدتا فلسطینی ها و تا حدودی اسرائیلی ها هستند.

ایالات متحده آمریکا

ایالات متحده جلسات شورای امنیت را به تأخیر انداخته و مانع از بیانیه مشترک شورای امنیت شد. یک لابی قوی در ایالات متحده آمریکا وجود دارد که از اقدامات دولت یهود پشتیبانی می کند. علاوه بر این ، ایالات متحده معتقد است که منافع این کشور در خاورمیانه توسط اسرائیل محافظت می شود و اسرائیل بستر گسترده ای را برای دخالت در امور خاورمیانه برای ایالات متحده فراهم می کند.

ایالات متحده آمریکا که چندین توافق صلح میان اسرائیل و سازمان آزادیبخش فلسطین (PLO) را واسطه کرده است ، از نظر اسرائیل این منازعه را در طول تاریخ مشاهده می کند. این طولانی شدن کشمکش در باعث ایجاد مشکلات عظیم برای مردم در آنجا است.

نتانیاهو

نخست وزیر اسرائیل بنیامین نتانیاهو با دو مسئله سیاسی روبرو است. یکی زمینه سازی برای مقابله با دولت بایدن است که سیاستی کاملاً مغایر با دولت ترامپ اتخاذ می کند و دیگری ایجاد ثبات در مقام نخست وزیری اسرائیل، از آنجا که در امورداخلی با مشکلات زیادی روبرو است. بنابراین ، یک درگیری مسلحانه موقعیت او را تقویت می کند و این همان تاکتیکی است که رهبران سیاسی قوم گرا در سراسر جهان از جمله نارندرا مودی اتخاذ کرده اند.

بایدن با ترامپ که سفارت آمریکا را به بیت المقدس انتقال داد متفاوت است. وقتی بایدن به قدرت رسید ، صحبت با اسرائیل را به تأخیر انداخت و باعث ناامیدی نتانیاهو شد. بایدن اظهار داشت که مایل است درخصوص مقاومت شدید اسرائیل در مورد توافق هسته ای با ایران مذاکره مجدد کند. به نظر می رسد که بایدن که اولین تجربه را با نتانیاهو داشت ، با پذیرفتن دیدگاه او راحت نبود. بنابراین ، نتانیاهو وظیفه برگشت مجدد ایالات متحده را داشت و درگیری مسلحانه بیش از هر استراتژی دیگری در خدمت این هدف است.

دولت های اسرائیل در گذشته نزدیک ثبات نداشتند. آنها مجبور شدند در سال ۲۰۱۹ دو انتخابات عمومی انجام دهند ، یکی در سال ۲۰۲۰ و یکی دیگر در مارس ۲۰۲۱. نتانیاهو قادر به تشکیل دولت نبود و رئیس جمهور اسرائیل در آغاز ماه مه ۲۰۲۱ از یایر لاپید از یک حزب مرکز یش آتید خواست تشکیل دولت بدهد. نتانیاهو با اتهام مداوم درباره فساد علیه خود روبرو است و در داخل کشور مخالفت شدیدی با وی وجود دارد. بنابراین ، یک درگیری مسلحانه به او کمک می کند تا قدرت خود را حفظ کند.

هنگامی که لاپید با انتخابات عمومی ۲۰۱۳ به ریاست یک حزب تازه تأسیس روبرو شد ، ۱۹ کرسی را تأمین کرد و وارد دولت ائتلاف نتانیاهو شد. وی قبل از انتخابات ۲۰۱۵ که تنها ۱۱ کرسی را بدست آورد ، از دولت خارج شد. در انتخابات آوریل ۲۰۱۹ ، یش آتید برای تشکیل آبی و سفید که ۳۵ کرسی را تأمین می کند با حزب مقاومت به متحد شد. نتانیاهو که ۳۵ کرسی مساوی را بدست آورد نمی توانست دولت تشکیل دهد و با انحلال کنست (پارلمان) از شانس بنی گانتز از آبی و سفید جلوگیری کرد.

حماس

در ابتدا یاسر عرفات رهبرجنبش فتح رهبر بلامنازع فلسطین بود. محمود عباس در ۹ ژانویه ۲۰۰۵ برای یک دوره چهار ساله به عنوان رئیس تشکیلات خودگردان ملی فلسطین انتخاب شد که در ۹ ژانویه ۲۰۰۹ به پایان رسید. آخرین انتخابات مجلس فلسطین در ۲۵ ژانویه ۲۰۰۶ برگزار شد که حماس اکثریت را به دست آورد. پس از آن دولت وحدت با مشارکت فتح و حماس تشکیل شد.

در ژوئن ۲۰۰۷ درگیری مسلحانه بین فتح و حماس رخ داد. پس از آن حماس کنترل نوار غزه و فتح کنترل کرانه باختری را در دست گرفت و حکومت وحدت سقوط کرد. انتخابات مجلس فلسطین که قرار بود در ۲۲ مه ۲۰۲۱ برگزار شود ، توسط محمود عباس در تاریخ ۲۹ آوریل ۲۰۲۱ به طور نامحدود به تعویق افتاد.

راه حل

حماس نمی تواند با قدرت نظامی اسرائیل مقابله داشته باشد و همچنین با شلیک موشک به اسرائیل که از طریق سیستم دفاع ضد موشکی اسرائیل محافظت می شود ، تأثیر قابل توجهی ندارد. اقدامات اسرائیل همانطور که ادعا می کنند صرفاً دفاعی نیست ، بلکه توهین آمیز است. کاری که حماس می تواند انجام دهد این است که با فدا کردن جان فلسطینیان ، توجه جامعه جهانی را به این مسئله جلب کند. شاید موجب تحمیل تحریم هایی علیه رژیم آپارتاید اسرائیل توسط جامعه جهانی باشد. فلسطین برای به رسمیت شناخته شدن بین المللی از طریق سازمان ملل متحد راهی طولانی را طی کرده است.

در غیر این صورت حماس باید از قدرت هسته ای متناسب با قدرت اسرائیل برخوردار شود. اسرائیل معتقد است که ایران ، که از حماس حمایت می کند ، در مرحله دستیابی به این وضعیت است و به همین دلیل اسرائیل مخالف پیمان هسته ای با ایران است. قدرت نظامی در مورد بسیاری از امور تصمیم می گیرد. تجاوز اسرائیل به اشغال اجباری سرزمین های شناخته شده توسط سازمان ملل متحد به عنوان سرزمین های فلسطین به دلیل قدرت نظامی اسرائیل است که توسط ایالات متحده پشتیبانی می شود.

به دلیل افزایش خشونت ، رهبران میانه رو هر دو طرف به حاشیه رانده شده اند. حماس جایگزین فتح میانه رو شد. نتانیاهو طولانی ترین دوره نخست وزیری در اسرائیل را دارد. طرفداران اسحاق رابین ، نخست وزیر از حزب کارگر که توافقنامه اسلو را در دهه ۱۹۹۰ امضا کرد و آریل شارون از حزب لیکود ، نخست وزیری که جدایی یکجانبه اسرائیل از نوار غزه را تنظیم کرد ، در تلاشند تا به ریاست برسند. اسحاق رابین در سال ۱۹۹۵ برای اقدامات خود گرانترین هزینه را پرداخت و آریل شارون با مقاومت زیادی از طرف حزب خود روبرو شد. هر دو رهبر نظامی بودند. راه حل ممکن است در فراخوانی میانه روها باشد.

سریلانکا

اگرچه هانتینگتون درگیری بین بودایی های سریلانکا ، سینهالی و هندو تامیل ها را بخشی از درگیری تمدن ها دانست ، اما من استدلال کردم که این چنین نیست. اکنون بیشتر اثبات شده است زیرا بوداییان سینهالی، و نه دولت آنها ، یک قربانی جدید پیدا کرده اند ، مسلمانان و سینهالی ها که نزدیک به هزار سال است با هم روابط بسیار صمیمانه ای دارند.

این حرف را لورنا دواراجا در کتاب خود «مسلمانان سریلانکا - یک هزار سال هماهنگی قومی ۹۰۰-۱۹۱۵» گفته است: قابل توجه است که مسلمانان در معبد دندان فعال بودند و در آیین Esala Maha Perahera شرکت می کردند. "

دولت فعلی سریلانکا نگرشی سرکوبگرانه نسبت به مسلمانان اعمال می کند. این فقط مجازاتی است که علی صبری قبل از آخرین انتخابات ریاست جمهوری پیش بینی کرده است که اگر مسلمانان به آنها رای ندهند ، عواقب آن را خواهد داشت.

قصد دولت سیاسی است. برای بدست آوردن حمایت ۱۰۰ درصدی بودایی های تندرو سینهالی در انتخابات آینده با توجه به کاهش محبوبیت دولت است.

از طرف دیگر، جامعه مسلمان دارای یک رهبری سیاسی تاسف بار و یک رهبری مذهبی بی احساس است. رهبران سیاسی آنها جرات عبور از دو طرف و حمایت از دولت را برای داشتن اکثریت مجلس جهت اصلاح قوانین سرکوبگررا داشتند. اما مطمئناً اکنون این موقعیت نیستند.

رهبری دینی آنها نسبت به خواسته های زنان در رابطه با قانون ازدواج مسلمانان بی احساس است و نتوانست علناً اعلام کند که طبق قرآن کریم ، لازم نیست زنان مانند با برقع و نقاب تمام بدن خود را بپوشانند. آنها طبق قرآن کریم می توانند صورت و دستان خود را تا مچ دست باز کنند. سینهالی معتقد است که تغییر ایدئولوژی جامعه مسلمان در دهه های گذشته از طریق لباس زنان مسلمان قابل مشاهده بود. بنابراین ، این اقدام بر خلاف دوستی چند صد ساله دو جامعه کار کرد.

تصمیم دولت در مورد ممنوعیت برقه در اماکن عمومی واقعاً مربوط به امنیت نیست و این بخشی از مجازات است که مغایر حقوق اساسی بشر است.

در سریلانکا و همچنین در اسرائیل و هند ، قدرت سیاسی با رهبران تندرو قومیت گراست. آنها برای تأمین قدرت خود هر کاری از دستشان برمی آید انجام می دهند. قومیت برای آنها یک هدف آسان است. مردم باید این جریان زیر زمینی را درک کنند تا خود ، کشور و نسل های آینده را نجات دهند.

ملاحظات:

متاسفانه موقعیت  مسلمانان در جامعه سریلانکا بویژه در عرصه سیاسی ضعیف است.

جمعیت دومیلیونی مسلمان نقش موثر و تعیین کننده ای در سرنوشت دولت با مشارکت در انتخابات دارد،اما متاسفانه فقدان رهبری مقتدر بویژه باعث شده غلیرغم داشتن وزیر مسلمان و نماینده پارلمان ،نتوانند نقش موثر و مفیدی برای جامعه مسلمانان داشته باشند .

موضوع تصویب ممنوعیت استفاده از برقع بدرستی اقدامی سیاسی از طرف دولت کنونی برای تامین رضایت بودایی های تندرو بوده که بعد از انفجارات عید پاک ۲۰۱۹ حملات خود علیه مسلمانان را شدت بخشیدند.

ترس و رخوت در میان رهبران مذهبی مسلمانان از رهبران سیاسی هم بیشتر است به نحوی که در خصوص مساله این روزهای فلسطین،علیرغم ارتباط،ارسال پیام و ...هیچ واکنش قابل توجهی از خود نشان ندادند.

دستگیری نماینده مجلس مسلمان و نامشخص بودن سرنوشت او و ده ها مسلمان دستگیر شده دیگر چنگ و دندان نشان دادن دولت به رهبران مسلمانان است .

اگرچه در سالهای گذشته به دلیل نفوذ اندیشه وهابی در سریلانکا و مالدیو گروههای افراطی در این کشورها فعال بوده اند،اما نویسنده بدرستی تشخیص داده که مسلمانان با سالها زندگی مسالمت آمیز با دیگر اقوام هیچ مشکلی در سریلانکا نداشته اند ، ولی سیاسیون به تاسی از بودایی های تندرو مایل اند این تقابل را به تقابل قومی و مذهبی نسبت دهند.

برای عبور از این افسردگی و بی تحرکی همه امید ها به انتخابات آینده و نقش آفرینی رهبران سیاسی و مذهبی مسلمانان است.

ترجمه و تنظیم: بهمن معظمی