هند در عصر ایرانیان (۱۰۰۰ الی ۱۷۶۵ میلادی)
نویسنده: ریچارد ام. ادتون
زبان: انگلیسی
انتشارات : پنگوئن
تاریخ چاپ: ۲ آگوست ۲۰۱۹
تعداد صفحه: ۵۱۲
قطعه: رقعی
شبه قاره هند ممکن است جهانی مستقل به نظر برسد که توسط کوه ها و دریاهای وسیع احاطه شده و ادیان، فلسفه های گوناگون و سیستم های اجتماعی خاص خود را داشته باشد. اما این سرزمین باستان در طی قرون یازدهم تا هجدهم با مردم و فرهنگ های آسیای شرقی و جنوب شرقی، اروپا، آفریقا و به ویژه آسیای میانه و فلات ایران روابط بسیار گسترده داشته اند.
کتاب هند در عصر ایرانیان که به قلم ریچارد ام. ادون نگاشته شده است در مورد ظهور فرهنگ "ایرانیان" در هند در زمان سلسله گورکانیان (مغول ها) می باشد. در این اثر فوق العاده نشان داده می شود که از سال ۱۰۰۰ تا ۱۷۶۵ میلادی هند جزئی از یکی از قدرت های فرامنطقه ای محسوب می شده است و به یک قطب مهم قدرت در جهان بوده است. علاوه بر آن فرهنگ والای ایران در قرن یازدهم توسط سلسله های مستقر در شرق افغانستان به هندوستان معرفی می شود و این فرهنگ با تاسیس سلسله گورکانیان در هند نهادینه شده و در میان مردم و آحاد جامعه هند در بسیاری از زمینه ها همچون آشپزی ، صنعت مد و لباس، مذهب ، علوم و فنون ، موسیقی و رقص و غیره متجلی می گردد که تا امروز نیز می توان به خوبی آنها را مشاهده کرد.
نویسنده در اثر خود نشان می دهد که در عصر حکومت ایرانیان در هند میان مذاهب و آیین ها مختلف همگونی و همزیستی بسیار جالبی صورت می پذیرد و همگان در رفاه و صلح با هم زندگی می کنند اما این انگلیسی ها بودند که با هدف قدرت و سلطه در هند شکاف های مذهبی ایجاد می کنند که این شکاف ها به تقسیم بندی جامعه هند به دو قطب هندو و مسلمان و یا جمعیت اکثریت و اقلیت تبدیل می شود و این شکاف ها به مرور زمان عمیق تر می شود و باعث می گردد که استعمار انگلستان بر هند تسلط پیدا کند.
نویسنده در اثر خود به خوبی قرون هفت صد سال زمامداری مسلمانان را مورد بحث قرار می دهد و اعلام می دارد زمامداران مسلمانان گورکانیان هرگز مسائل اجتماعی هند را با دید مذهب نگاه نکردند و نگذاشتند که دید مذهب و ایدئولوژی جای خود را به سکولاریسم دهد وی اعلام می دارد که "تصور فضاهای اجتماعی از طریق دین، درک ما را با بررسی و توجیه و حل و فصل یک مسئله اجتماعی محدود می کند و همین امر باعث می گردد که غنا و ارزش فعالیت های مناسب و درخور حکومت ها زیر سوال رود." این نویسنده چیره دست اثبات می کند که با احترام گذاشتن به ادیان و مذاهب و آیین ها در یک جامعه همچون هند می توان به ملی گرایی کمک کرد. وی به صراحت نویسندگان دوره استعمار را زیر سوال می برد و آنچه مورخان استعمار به عنوان "فتح مسلمانان" خوانده اند را مردود می شمارد و بیان می دارد که تاریک نشان دادن قسمتی از با شکوه ترین تاریخ هند را تنها با مسائل مذهبی درآمیختن و از این دید نگاه کردن ناعادلانه و مستبدانه است. نویسنده ریچارد ام ادتون مدعی است که نویسندگان استعماری تاریخ پادشاهی مسلمانان را در هند تاریک نشان دادند تا بتوانند احساسات مردم را بر انگیزند و بتوانند راههای استعمار انگلیس در هند را باز کنند، اما واقعیت آن است که اگر چه مسلمانان از هند رفتند اما آمدن انگیسی ها و چپاول هند چیزی جز "فتح مسیحیان" نبود.
این اثر با به چالش کشیدن ادعاهای استعمار در معرفی هند در زمان استعمار انگلیس به مدرنیته شدن ، گزارشی جامع از مبادلات فرهنگی بین سنت های ادبی سانسکریت و نگاه جهانی مغول ها با فرهنگ والای ایرانی را ارائه دهد. در این اثر عنوان می گردد که مغول ها با به کارگیری نگاه عمومی و نه نگاه مذهبی امپراتوری خود را وسعت می بخشند. همچنین در این اثر آمده است این واقعیت قابل توجه است که هر دو زبان سانسکریت و فارسی "زبان مکان" نبودند و در نتیجه در بیشتر آسیا بدون هرگونه استفاده از سلاح و اجبار گسترش یافتند. و بدین ترتیب بود که هندوستان در زمان گورکانیان تبدیل به مرکز اشاعه و گسترش زبان و ادبیات فارسی و اهدای بورس تحصیلی می شود.
اثر ریچارد ام ادتون «هند در عصر ایرانیان ۱۰۰۰ تا ۱۷۶۵ ) دارای هشت فصل و در ۵۱۲ صفحه می باشد و برای استفاده محققین و پژوهشگران و مورخان بسیار جالب و مفید خواهد بود.
نویسنده ریچارد ام ادتون استاد دانشگاه آریزونای آمریکا و دارنده کتاب های زیاد تاریخی در مورد هند است که اکثریت به پیش از سال ۱۸۰۰ میلادی باز می گردد. آثار دیگری نیز از این نویسنده چیره دست در عنوان مختلف همچون قوانین اجتماعی ، سوفیسم، بردگی و استعمار ، بیوگرافی هند ، رشد اجتماعی مسلمانان تنها در منطقه بنگال و مرزهای شرقی ، تاریخچه اجتماعی دکن و جایگاه اسلام در تاریخ شبه قاره وضع شده است.
نظر شما