به نقل از روزنامه انگلیسی زبان داون- 8 مئی مطابق با 18 اردیبهشت

پاکستان با جمعیت بیش از 220 میلیون نفر یکی از کشورهای مهم مسلمان در جهان است. این کشور در حال توسعه دارای زیرساخت های بسیار ضعیف حمل و نقل است به همین دلیل این خطوط نتوانسته است به رشد و توسعه مطابق با استاندارهای جهانی برسد. از سوی دیگر خطوط ریلی نقش مهمی در حمل و نقل مردم کم درآمد و فقیر در این کشور دارد.

بر اساس گزارش جدید بانک جهانی، پاکستان با دارا بودن 80 هزار کیلومتر خط ریلی از نظر بهره برداری از شبکه راه آهن عمومی در جنوب آسیا در رتبه دوم قرار دارد.

تا پایان سال 2019، پاکستان 7700 کیلومتر خط ریلی عملیاتی داشت و پس از آن بنگلادش با نزدیک به 3000 کیلومتر و در سریلانکا  1500 کیلومتر در جایگاه های بعدی قرار داشت. در این گزارش تخمین زده    می شود که شبکه ریلی هند 67000 کیلومتر می باشد.

شبکه راه آهن فعلی در جنوب آسیا از چهار کشور هند، پاکستان، سریلانکا و بنگلادش تشکیل شده است. سه راه‌آهن از چهار راه‌آهن تحت پوشش جنوب آسیا تا استقلال هند در سال 1947 بخش‌هایی از یک سیستم را تشکیل می‌دادند. از آن زمان، تمامی این شبکه ها زیر نظر  وزارت راه‌آهن اداره می شود. 

این گزارش حاکیست که سیستم خط ریلی در پاکستان هم برای عملیات و هم برای هزینه های سرمایه ای نیاز به حمایت دولت دارد.

در هر چهار کشور، درآمد حاصل از فروش بلیط و دیگر خدمات به مسافران نتوانسته است در توسعه زیرساخت های خطوط ریلی این کشورها نقش آفرینی کند زیرا که هر چهار کشور با اتخاذ سیاست واحدی قیمت بلیط قطار را در سطح پایینی قرار داده اند بنابراین این دولت ها خود دیگر هزینه ها برای توسعه راه آهن را تقبل کرده اند. 

خطوط راه آهن چهار کشور به کشورهای همسایه وصل نیست و تنها کشور پاکستان است که به صورت محدود به سیستم راه آهن جمهوری اسلامی ایران وصل است.