بودیسم، یکی از ادیان اصلی جهان، نقش مهمی در شکل دادن به میراث فرهنگی بسیاری از کشورها، از جمله سریلانکا و هند داشته است. پیوندهای تاریخی و سنت های دینی مشترک بین این دو کشور، سنت عمیق و مرتبط بودایی را پرورش داده است. روابط تاریخی و فرهنگی بین سریلانکا و هند بر تأثیر پایدار سیاسی، فرهنگی هر دو کشور تأکید دارد.
سریلانکا و هند هزاران سال تاریخ غنی دارند. گسترش بودیسم از هند به سریلانکا به پادشاه آشوکا نسبت داده می شود که در قرن سوم قبل از میلاد می زیست. پس از اینکه پادشاه آشوکا به بودیسم گروید، پسرش ماهیندا را برای معرفی آموزه های بودا به سریلانکا فرستاد. این آغاز روابط عمیق بین دو کشور و ایجاد یک میراث فرهنگی بودایی بود.
هر دو کشور سریلانکا و هند دارای مکان های مقدس بودایی هستند که شیفتگان و زائران را از سراسر جهان به خود جذب می کنند. کاخ تالادا (Talatha) در کندی برجسته ترین مکان زیارتی سریلانکا است. این مکان دندان مقدس بودا را به عنوان یادگاری در خود جای داده است. به همین ترتیب، هند که زادگاه بودیسم است، مکان‌های قابل توجه زیادی دارد، مانند بودگایا، جایی که بودا به نیروانا رسید، و سرنات، جایی که بودا اولین خطبه‌اش را ایراد کرد. این مکان ها پل های میراث فرهنگی هستند که میراث بودایی سریلانکا و هند را به هم متصل می کنند.
معماری بودایی اثری پاک نشدنی بر میراث فرهنگی سریلانکا و هند بر جای گذاشته است. فولونارووا و آنورادهاپورام در سریلانکا دارای معابد بودایی باستانی مانند رووانویلیسایا (Ruvanvelisaya) و جتاوانارامایا (Jetavanaramaya) هستند
تأثیر معماری بودایی هند پایه و اساس معماری بودایی سریلانکا است. اینها نشان دهنده میراث فرهنگی مشترک هر دو کشور است. به همین ترتیب، قدیمی ترین مجسمه های غار باستانی هند در آجانتا (Ajanta) و الورا (Ellora) وجود دارد. اینها با کنده کاری های پیچیده بودایی تزئین شده اند. اینها رو ابط دینی، هنری و میراث فرهنگی بین دو کشور را برجسته می کند.
غارهای آجانتا نماد بزرگ تبادلات دینی و فرهنگی هند و سریلانکا هستند. معابدی با اشکال هنری آجانتا در ایالت ماهاراشترا (Maharashtra) هند قرار دارند.
مجسمه‌های بودایی و اشکال هنری در اینجا یافت می‌شوند. اینها معابد کودایوار (Kudaivar) سنگی هستند. آنها در روستای زیبای آجانتا در ۱۰۷ کیلومتری او رانگ آباد (Aurangabad) در ایالت ماراتا (Maratha) واقع شده اند. غارهای کودایوار در ۱۲ کیلومتری روستای آجانتا قرار دارد و بمرور زمان این غار به غار آجانتا (Ajanta Caves) معروف است.
نقاشی ها و اشکال هنری غار آجانتا برای تأکید بر اصول بودایی و به تصویر کشیدن وقایع زندگی بودا ایجاد شده است. این غارها قبلاً توسط راهبان بودایی به عنوان مکان استراحت در فصل باران استفاده می شد. آنها در دوره های مختلف در طول دوره ازقرن ۲ قبل از میلاد تا قرن ۶ پس از میلاد ساخته شده اند. امروزه آنها توسط دپارتمان باستان شناسی هند نگهداری می شوند.
علاوه بر این، غار الورا نقطه عطفی دیگری است که هنر و فرهنگ سریلانکا، هند را منعکس می کند. این تپه‌های مجسمه‌های برجسته که در ایالت ماهاراشترا هند واقع شده‌اند، یک سایت باستان‌شناسی هستند. این مکان متعلق به خاندان راشتراکوتا (Rashtrakuta) است. الورا همچنین به عنوان یک میراث جهانی در نظر گرفته می شود.
فرم های مجسمه الورا پیشگامان معماری کودایوار هند هستند. در اینجا ۳۴ غار وجود دارد که در سطح تپه های سارانادریک (Saranadrik) در صخره ها کنده شده اند. معابد و صومعه های بودایی، هندو و جین در این غارها قرار دارند. این بناها بین قرن پنجم و دهم میلادی ساخته شده اند. از این میان، ۱۲ غار بودایی، ۱۷ غار هندو و ۵ غار جین در کنار هم قرار گرفته اند که به نظر می رسد هماهنگی دینی حاکم در آن زمان را برجسته کند. این به عنوان یک نماد محافظت شده تحت نظر باستان شناسی هند محافظت می شود.
زهد در آیین بودا نقش مهمی دارد. همچنین سریلانکا و هند سنت های طولانی زاهدانه دارند. شاخه تراوادا بودیسم در سریلانکا غالب است. در عین حال، هر دو سنت تراوادا و ماهایانا در مناطق مختلف هند رواج دارند. مبادلات صومعه‌ای، زیارت‌ها و گفت‌وگوهای فکری بین راهبان بودایی سریلانکا و هند، منجر به درک عمیق‌تر و حفظ آموزه‌های بودایی شده است. تعهد مشترک به سبک زندگی رهبانی، پیوندهای فرهنگی بین این کشورها را تقویت کرده است.
بودیسم به توسعه ادبیات و زبان در سریلانکا و هند کمک کرد. زبان پالی که برای متون اولیه بودایی استفاده می‌شد، در سریلانکا با آیین‌های دینی در هم آمیخته شده است. تریپیتاکا (Tripitaka)، کتاب مقدس بودیسم تراوادا، جایگاه مهمی در زندگی بوداییان سریلانکا دارد.
در هند، متون بودایی باستانی مانند ماهایانا سوتراها (Mahayana Sutras) تأثیر زیادی بر ادبیات و اندیشه فلسفی گذاشته اند. گسترش متون مقدس بودایی و مطالعه فلسفه بودایی تبادلات فکری را تسهیل کرده و میراث فرهنگی هر دو کشور را غنی کرده است.
میراث فرهنگی بودایی که سریلانکا و هند را به هم متصل می کند، گواهی بر روابط عمیق تاریخی و سنت های مذهبی مشترک بین این کشورها است. بودیسم نیرویی بوده است که بر هنر، فرهنگ، معماری، ادبیات، زبان و اعمال در هر دو کشور تأثیر گذاشته است.
زیارتگاه ها، مراکز زیارتی و مبادلات فرهنگی پیوند میان بوداییان سریلانکا و هندی را تقویت کرده و درک مشترکی از میراث فرهنگی و فرهنگ آنها تقویت کرده است. به عنوان نگهبانان این میراث، ضروری است که سریلانکا و هند به حفظ و محفاظت از میراث در هم تنیده بودایی خود برای نسل های آینده ادامه دهند.
بودیسم همچنان یک میراث زنده است که هند و سریلانکا را در یک رشته مشترک از میراث معنوی به هم پیوند می دهد. تمرین ، گسترش و تبلیغ آموزه های بودایی یادآور خرد و شفقت عمیقی است که بودا به جهان بخشیده است.
اغراق نیست اگر بگوییم روابط تاریخی بین دو کشور از طریق بودیسم رویدادی از گذشته نیست، بلکه پیوندی پیوسته است که حال و آینده جوامع دو کشور را شکل می دهد.
بودیسم به عنوان پلی بین هند و سریلانکا عمل می کند. فراتر از زمان و مکان، این دو ملت را از طریق باورها، ارزش ها و اعمال مشترک به هم متصل می کند. ورود بودیسم از هند به سریلانکا اثری محو نشدنی در بافت معنوی، فرهنگی و اجتماعی هر دو کشور بر جای گذاشت.
نویسنده: شوریا (Shurya)
منبع: تیناکاران
نظر شما