برنج سفید پخته شده و کباب داخل آن در بشقاب به همراه یک گوجه فرنگی برشته، فلفل سبز و یک تکیه کره که درکاغذ پیچیده شده، از غذاهای سنتی ایرانی است که (چلوکباب نامیده می شود). چلوکباب به معنای برنج و کباب، به دلیل خوشمزه و معطر بودن با ادویه مخصوص، مشخصه رستوران های ایرانی در شهرکراچی بوده است. کافه های ایرانی که نمادهای تجمل، نظافت و فرهنگ ایران زمین در شهرکراچی محسوب می شدند، اکنون در حال افول هستند.
ورود اتباع ایرانی به شبه قاره از قرن‌ها ادامه داشته است، اما ورود جمعیت ایرانی به شهرهای مدرن اینجا و مشارکت در تجارت را می‌توان به اوایل قرن بیستم ردیابی کرد. ماروی مظهر، یکی از معماران و پژوهشگران محلی، می گوید که ایران در قرن بیستم از لحاظ امنیت و اقتصاد وضع خوبی نداشت. در این قرن، آشفتگی، جنگ های جهانی، قحط و خشکسالی، شورش و انقلاب ها در اطراف جهان از جمله ایران همه در کنار هم قرار گرفته بودند که در این محیط ناپایدار، بسیاری از ایرانیان در جستجوی آینده ای روشن تر به کشورهای مختلف جهان (از جمله هند و پاکستان) مهاجرت کردند. مهاجرین ایرانی در شهرهای بمبئی و کراچی جایگاه خوبی پیدا کردند و آن موقع بود که کافه های ایرانی وارد شبه قاره شدند. اقبال الرحمن ماندویا، نویسنده معروف پاکستانی در کتاب خود «در این دشت یک شهری بود» می نویسد که ورود مردم ایرانی به کراچی و سکنی گزیدن آنان در این شهر، چیز خیلی قدیمی نیست، در اوایل قرن بیستم، زمانی که شهروندان کراچی با امکانات جدید و مدرن و ادبیات آشنا شده بودند، ایرانیان در این شهر سکونت گزیدند و شروع به تجارت کردند. کهارادر از مناطق باستانی کراچی محل زندگی چندین خانواده ایرانی بود که بیشتر به تجارت فرش و خشکبار اشتغال داشتند. ایرانیانی که در اوایل در بمبئی بازار کراچی دفاتر و مغازه ها داشتند، شامل مسلمانان، زرتشتی ها و بهایی ها بودند. به تدریج تعداد افراد ایرانی مرتبط با هتل و نانوایی افزایش یافت و پس از مدت کوتاهی رستوران ها و نانوایی های معروف در مناطق مختلف شهر کراچی توسط ایرانیان اداره می شد. محمد سعید جاوید، یکی دیگر از نویسندگان معروف کراچی در کتاب خود "همینگونه بود شهر من کراچی"می نویسد که در چندین دهه گذشته تعداد بسیار زیادی از مهاجرین ایرانی ساکن کراچی شده بودند که اکثر آنها با موفقیت رستوران هایی را در مناطق مختلف به نام «کافه های ایرانی» اداره می کردند. رستوران های ایرانی تقریباً در هر خیابان و چهار راه معروف شهر قرار داشتند. زمانی بود که تقریبا تمام رستوران ها و کافه های تمیز، مرتب و جالب در شهر کراچی متعلق به ایرانی ها بود.
غذاهای ایرانی و ادویه محلی
کافه خیرآباد یکی از رستوران های معروف ایرانی در شهر کراچی که در تقاطع دو جاده مشهور، چندریگر و جاده ضیاءالدین قرار دارد، توسط نسل چهارم یک خانواده ایرانی اداره می شود. به گفته عباسعلی، صاحب رستوران خیرآباد می گوید که پدربزرگش این کار را در سال۱۹۳۲میلادی آغاز کرده بود. آن زمان در رستوران خیرآباد فقط چای درست می شد که بعداً بتدریج غذاهای مختلف ایرانی نیز اینجا معرفی شدند. عباسعلی متعلق به شهر یزد در کشور ایران است. او می گوید: از پاکستانی ها کسانی که برای زیارت به ایران می رفتند، غذاهای ایرانی آنجا را دوست می داشتند که ما این طعم را برای آنان به اینجا آوردیم و مردم از آن بسیار استقبال کردند. عباس علی درباره تغییر طعم غذاهای ایرانی در رستورانش می‌گوید: «اوایل مشتری‌های ایرانی در کراچی زیاد بودند، لذا تنوع غذاهای ایرانی نیز اینجا بسیار بود. از آنجایی که ورود مشتریان ایرانی کم شد، مجبور شدیم ادویه محلی را در غذاهای ایرانی مانند چلوکباب، چلو تکه و... اضافه کنیم، چون مشتری های محلی غذاهای تند و فلفلی را بسیار دوست دارند. رستوران های ایرانی در کراچی معمولا از ساعت هفت صبح باز می شوند که صبحانه تا شام در آن ها همیشه در دسترس است، اما برخی از کافه های ایران بعد از ساعت هشت شب بسته می شوند. عباسعلی می گوید در رستوران وی همه جور غذا موجود است، اینجا مشتری می تواند بدون اینکه به جیبش نگاه کند غذا بخورد، یعنی از خورشت ماش گرفته تا ماهی سوخاری و میگو، همه چیز اینجا پخته می شود.
نظر شما