مطالعات مادری،از نظریه و معنا، تا جایگاه،حقوق و نیز تحولات فرهنگی یا سبکی مادری و مادرانگی یکی از مهمترین موضوعات الهیات و علوم انسانی است که برای طرفداران خانواده و نیز مسائل زنان همیشه مهم بوده است.در این گزارش کتاب مجموعه مقالات بسیار جذاب و البته ترجمه نشده ای به فارسی را بررسی می کنیم که شایسته است مشابه و معادل موضوعات آن در دانشگاه های ایران هم مورد توجه قرار گیرد.

مادران شرقی بین سنت و ناسازگاری(Madri d’Oriente fra tradizione e dissenso [Mothers of the East between tradition and dissent) عنوان مجموعه مقالاتی به ایتالیایی به سرویراستاری خانم فرارا Marianna Ferrara و خانم لیلاکرمی(دانشگاه ساپینزا) در خصوص مطالعات مادری و مادرانگی در شرق و خصوصا آسیای غربی و شرقی است، هرچند چندسالی از نشر آن در سال 2020می گذرد اما هنوز هم قابل معرفی است.به عنوان برخی فصول توجه کنید:مادربودن و مادر شدن،امر عمومی و خصوصی در ایران/ حقوق و فقه مادری،منظری اسلامی/ مادری در فرهنگ ادبی عرب/مراکش،مادری محدود و کودکی مسلوب/مادران افسانه ای/هندو مادری... 

 در معرفی کتاب می خوانیم:مادری، با توجه به سنت های دینی مختلف شرق اسلامی و قاره آسیا، موضوعی است که پژوهشگران ادبیات، حقوق، مردم شناسی و تاریخ ادیان پیرامون آن بحث کرده اند و حاصل همکاری ارزشمند خود را در این کتاب آورده اند. از ادبیات عربی تا فارسی - با رجوع به فقه اسلامی و تحولات آن در مواجهه با چالش‌های معاصر در زمینه تکنیک‌های بازتولید جدید ، نگاهی به شرق اسلامی شامل بررسی جامعه‌شناختی در مراکش و تحلیل اسطوره حوا نیز می‌شود، یا بررسی خاطرات زیارتی یا توجه ویژه به منابع مرجع سنت هندو و بودایی و تأثیر آنها بر معاصر بودن و همچنین تحلیل سنت‌های دینی از دریچه روانکاوی و اشکال جمعی، اینها همه تلاقی دیدگاه‌ها را در مورد جنوب و شرق آسیا پیشنهاد می‌کند.

ماریانا فرارا (1976) محقق تاریخ ادیان در دانشگاه ساپینزا رم است. او سال‌ها با تاریخ دینی هندوستان، با علایق مختلف از مطالعه مناسک تا تحلیل پدیده‌های سیاسی و اجتماعی مرتبط با گفتمان دینی سروکار داشته است.لیلا کرمی (1971) در دانشگاه ساپینزا رم به تدریس ادبیات فارسی پرداخت. از سال 2014 تا 2017 او استاد شهروندی اروپایی و ادغام اروپای مدیترانه ای در دانشگاه روما تره بود. وی مقیم رم و از شاگردان مرحوم بیانکاماریا امورتّی است.وی در پژوهش عالمانه "امامزاده های ایران" نقشی بی بدیل داشته است.

متن کامل این اثر توسط ناشر در فضای مجازی منتشر شده است.رویکرد فمینیستی به مادری، نباید تنها رهیافت مطالعات مادری باشد، چه آنکه در آثار و آکادمیای اروپایی این انحصار مانع از فهم جامع پدیده و جهان مادری شده است.هرچند در متون و منابع دینی مادری ،به نحو مستوفا، الهیاتی و وحیانی فهمیده می شود و با مادران مقدس و حتی ملکوتی مانند حضرت فاطمه زهرا یا مریم مقدس،و احوال و اطوار ایشان توصیف می شود اما می توان در محیط های غیر کلیسایی یا غیر حوزوی هم رهیافت متعادل تر و غیر فمینیستی به مادری داشت.از سوی دیگر چالش مطالعات نظری و کلامی،ضعف در پردازش های تاریخی و اجتماعی و معاصر است،اگر بتوان این دو را با هم جمع نمود، منابع و میراث اسلامی و مسیحی با در برداشتن معارف فاطمی و مریمی، بهترین آغاز برای مطالعات مادری خواهند بود البته فهم مضمون اجتماعی و واقعیت و تجربه زیسته مادری با همه محاسن  یا آسیبها،یک پژوهش میدانی است که باید بر این میراث،بنا شود.در واتیکان،آکادمی مریم شناسی عهده دار بخش مهمی از مطالعات در خصوص حضرت مریم سلام الله علیها می باشد.

منبع: https://books.google.it/books?id=1sEOEAAAQBAJ&pg=PT77&source=gbs_toc_r&cad=2#v=onepage&q&f=false

https://www.jouvence.it/catalogo/madri-doriente-fra-tradizione-e-dissenso/