زندگینامه حسین عاریف:

حسین عارف، یکی از شاعران بزرگ قرن بیستم در آذربایجان بود. او با الهام از فرهنگ غنی مردم آذربایجان، شعرهای زیبایی سرود. شعرهای عاریف موضوع‌های مختلفی را در بر می‌گیرد و با زبانی ساده و روان نوشته شده‌اند. خواندن شعرهای او حس زندگی را به آدمی می‌دهد.

حسین حسین‌زاده(حسین عاریف) در ۱۵ ژوئن ۱۹۲۴ در روستای یئنی‌گون قازاخ (که اکنون بخشی از شهرستان آغستافا است) متولد شد. وی فعالیت ادبی خود را در دوران جنگ جهانی دوم آغاز کرد. نمایش «آزاد» که بر اساس لیبرتوی او ساخته شده بود، در سال ۱۹۵۷ در تئاتر آکادمیک اپرا و باله، و نمایش‌نامه‌ای با همین نام که بر اساس شعر حماسی «یولدا» (در راه) نوشته شده بود، در سال ۱۹۷۴ در تئاتر جوانان به روی صحنه رفت. در سال ۱۹۷۱ به بابت شعر حماسی «داغ کندی» (روستای کوهستانی) برنده جایزه «داس طلایی» شد. آثار او به زبان‌های مردم اتحاد جماهیر شوروی سابق و برخی کشورهای خارجی ترجمه شده و آهنگ‌هایی بر روی اشعارش ساخته شده است. این شاعر که همیشه در میان مردم بود، هدف اصلی خود را ستایش عشق به وطن، غنای معنوی و اخلاقی، و وحدت آن با زیبایی‌های طبیعت می‌دانست.

حسین عاریف از جمله افراد مشهوری است که بسیاری از لطیفه‌ها و داستان‌های جالب درباره او نقل می‌شود، حتی کتاب‌هایی نیز در این زمینه منتشر شده است.

 دنیای شاعرانه حسین عارف نه تنها با طبیعت و انسان در ارتباط است، بلکه با افکار، روح و روان مردم نیز پیوند عمیقی دارد. حسین عاریف به جمع‌آوری اشعار عاشیق علی، استاد العسگر اهتمام ورزید. اتحادیه عاشیق‌های آذربایجان نیز به لطف تلاش‌های پیگیرانه او، پس از چهارمین کنگره عاشیق‌ها در سال ۱۹۸۴ تأسیس شد. وی تمام عمر خود را وقف حفظ و احیای هنر اصیل عاشیقی کرد.

آثار حماسی و اشعار حسین عاریف به عنوان میراثی ماندگار در تاریخ شعر آذربایجان قرن بیستم ثبت شده است. خلاقیت بی‌بدیل او همواره مورد توجه و حمایت دولت بوده است. وی در سال ۱۹۸۴ به عنوان هنرمند افتخاری آذربایجان و در سال ۱۹۸۹ به عنوان شاعر مردمی این سرزمین انتخاب شد.

فعالیت های شغلی شاعر:

• مدیر بخش روابط دوستانه و فرهنگی با کشورهای خارجی در انجمن آذربایجان (۱۹۵۷-۱۹۵۹)
• سردبیر ارشد بخش ادبیات هنری انتشارات آذرنشر (۱۹۶۵-۱۹۶۷)
• مدیر بخش ادبیات هنری انتشارات جوانان (۱۹۶۷-۱۹۶۸)
• رئیس اتحادیه عاشیق‌های آذربایجان (۱۹۸۴-۱۹۹۲)
• عضو شورای بزرگان اتحادیه نویسندگان آذربایجان (از سال ۱۹۹۱)

این شاعر مردمی در ۱۴ سپتامبر ۱۹۹۲ در باکو درگذشت و در کنار پسر فقید خود در روستای زادگاهش به خاک سپرده شد.

https://azertag.az/xeber/xalq_sairi_huseyn_arifin_anadan_olmasinin_100_illiyi_qeyd_olunub-3327435