این مقاله از گپتا[1] به تحلیل روند نزولی آزادی‌های اقتصادی در هند می‌پردازد که با اصلاحات سال 1991 به دست آمده بود. نویسنده سه عامل اصلی را به‌عنوان محرک‌های کلیدی برای نگارش مقاله معرفی می‌کند:

بازگشت ذهنیت‌های «فقرگرا»

گپتا به اشتباهاتی اشاره می‌کند که در فضای رسانه‌های اجتماعی به‌سرعت دست به دست می‌شود، جایی که برخی افراد با مقایسه تولید ناخالص داخلی (GDP) و ثروت میلیاردرها، به نابرابری‌های اقتصادی هند اشاره می‌کنند. او توضیح می‌دهد که این مقایسه اشتباه است زیرا GDP نشان‌دهنده مجموع درآمد ملی است، درحالی‌که ثروت (Wealth) نتیجه پس‌اندازها و دارایی‌های انباشته شده از درآمدهای گذشته است. گپتا این نوع تفکر را نشان‌دهنده بازگشت نگرش‌های قدیمی ضدسرمایه‌داری و «فقرگرا» می‌داند که در تضاد با روح اصلاحات اقتصادی 1991 قرار دارد.

حمایت‌گرایی در صنعت فولاد

مورد دوم به تلاش‌های لابی صنعت فولاد هند برای افزایش تعرفه‌های وارداتی اشاره دارد. این رویکرد، هزینه‌های فولاد در هند را افزایش داده و به کاربران نهایی، از جمله خریداران خودرو، صاحبان مشاغل کوچک و حتی مصرف‌کنندگان معمولی آسیب می‌رساند. گپتا بیان می‌کند که حتی بخشی از فولاد موردنیاز صنعت خودرو که در هند تولید نمی‌شود، در بنادر گرفتار مانده و با موانع وارداتی مواجه است. او این وضعیت را به بازگشت سیاست‌های حمایت‌گرایانه دهه‌های گذشته تشبیه می‌کند که با اصلاحات 1991 در تضاد است.

نبود نهادهایی برای دفاع از آزادی اقتصادی

گپتا در بخش سوم به یک رویداد تاریخی و فلسفی می‌پردازد: تأسیس انجمن شرکت‌های آزاد (Forum of Free Enterprises) توسط ا.د. شروف در سال 1956. این نهاد به‌عنوان واکنشی به سیاست‌های سوسیالیستی جواهر لعل نهرو شکل گرفت و هدف آن ترویج ارزش‌های اقتصاد آزاد و مقابله با کنترل‌های دولتی بود. گپتا به یاد می‌آورد که چگونه این انجمن در دوران اوج قدرت ایندیرا گاندی و سیاست‌های «سهمیه» نقش روشنگری ایفا کرد. اما او اظهار تأسف می‌کند که چنین نهادی امروز وجود ندارد تا از دستاوردهای اصلاحات اقتصادی 1991 در برابر بازگشت دولت بزرگ، حمایت‌گرایی و مالیات‌های انتقام‌جویانه محافظت کند.

در نهایت، گپتا معتقد است که هند در حال بازگشت به سیاست‌های اقتصادی ناکارآمد گذشته است. وی می‌گوید اصلاحات اقتصادی 1991 که هند را از چنگال سیاست‌های سوسیالیستی و کنترل‌های دولتی رها کرد، اکنون در خطر عقب‌گرد است. او با ذکر مثال‌هایی مانند افزایش تعرفه‌ها، توقف خصوصی‌سازی و سیاست‌های مشوق تولید داخلی (مانند PLI)، این روند را بازگشتی به «غریزه‌های نهرُویی» می‌داند.

#ذکریایی

https://theprint.in/national-interest/indias-backsliding-on-hard-won-economic-freedoms-of-1991-with-no-reformers-to-protect-them-today/2392015/