اتحادیه اروپا تصمیم گرفته است تحریم‌های شدیدی علیه ایران اعمال کند که تمامی حوزه‌ها، از جمله تجارت، بانکداری، حمل‌ونقل و بخش انرژی را شامل می‌شود. این تحریم‌ها سرمایه‌گذاری در صنایع نفت و گاز، ظرفیت پالایشگاهی و تولید گاز طبیعی ایران را هدف قرار می‌دهند. این اقدامات بسیار فراتر از تحریم‌هایی است که پیش‌تر توسط شورای امنیت سازمان ملل تصویب شده بود. در همین حال، گزارش‌ها حاکی از آن است که آمریکا و اسرائیل به‌طور جدی در حال بررسی حمله به تأسیسات هسته‌ای ایران هستند. بر اساس آخرین نظرسنجی‌ها، ۶۲ درصد آمریکایی‌ها و ۷۴ درصد اسرائیلی‌ها از مداخله نظامی برای جلوگیری از دستیابی ایران به بمب اتم حمایت می‌کنند. کارشناسان معتقدند که آمریکا توانایی نظامی لازم برای تخریب تأسیسات هسته‌ای ایران را دارد، به‌ویژه با توجه به محاصره نظامی ایران از تمامی جهت های جغرافیایی. ایران نیز برای دفاع از خود آماده شده است و سامانه‌های دفاع هوایی در مناطق حساس مستقر کرده و تأسیسات هسته‌ای را به عمق ۸۰ فوتی زیر زمین منتقل کرده است. در موضوع تبادل سوخت هسته‌ای، ایران پیشنهاد داده که به‌جای انتقال اورانیوم به خارج از کشور، تبادل سوخت در خاک ایران و تحت نظارت آژانس بین‌المللی انرژی اتمی انجام شود. این پیشنهاد در پاسخ به بیانیه‌ای بود که ایران، ترکیه و برزیل برای تبادل سوخت هسته‌ای ارائه داده بودند. طبق این بیانیه، ایران متعهد شده بود که ۱۲۰۰ کیلوگرم اورانیوم با غنای پایین را به ترکیه منتقل کند و در ازای آن سوخت هسته‌ای مورد نیاز خود برای رآکتور تحقیقاتی تهران را دریافت کند. اما ایران به دلایل امنیتی از این کار امتناع کرده و خواهان اجرای این تبادل در داخل خاک خود شده است.

با وجود این، کشورهای غربی همچنان معتقدند که برنامه هسته‌ای ایران اهداف نظامی دارد و این موضوع باعث افزایش تحریم‌ها شده است. اتحادیه اروپا علاوه بر اعمال محدودیت‌های اقتصادی، تجارت کالاهای دارای کاربرد دوگانه و سرمایه‌گذاری در بخش انرژی ایران را نیز ممنوع کرده است.ایران بارها اعلام کرده که برنامه هسته‌ای آن کاملاً صلح‌آمیز است و هدف آن تأمین نیازهای داخلی است. با این حال، کشورهای اروپایی از عدم شفافیت ایران در همکاری با آژانس بین‌المللی انرژی اتمی انتقاد کرده‌اند و فرصت‌های متعددی را که برای رفع نگرانی‌های بین‌المللی ارائه شده بود، از دست رفته می‌دانند. این تحریم‌ها به‌ویژه در بخش اقتصادی، از جمله کاهش سرمایه‌گذاری خارجی در صنایع نفت و گاز ایران، فشار مالی زیادی بر این کشور وارد خواهد کرد. از سوی دیگر، برخی کشورهای اروپایی مانند آلمان که در این صنایع سرمایه‌گذاری کرده‌اند، نسبت به این تحریم‌ها ابراز نگرانی کرده‌اند. در شرایط فعلی، اتحادیه اروپا و آمریکا تلاش می‌کنند از طریق فشارهای اقتصادی و دیپلماتیک، ایران را به تغییر رویکرد وادار کنند. اما ایران همچنان بر مواضع خود پافشاری کرده و بر ادامه برنامه هسته‌ای در چارچوب قوانین بین‌المللی تأکید دارد. [i]