در نووسیبیرسک، یکی از نامدارترین آهنگسازان موسیقی کلاسیک معاصر، خانم صوفیا گوبایدولینا با ما به مصاحبه نشست. قطعه معروف وی با نام «دیالوگ: من و تو» همراه با ارکستر سمفونی نووسیبیرسک به رهبری آندری موستونن اجرا گردید.

- شما یک بار گفتید، «به غیر از بازیابی معنوی، دلیل دیگری برای ساختن موسیقی وجود ندارد» آیا شما فکر می کنید که موسیقی می تواند انسان امروز را  به معنویت برساند؟

- من فکر می کنم که موسیقی منبع اصلی زندگی معنوی در جامعه مدرن است. البته شعر، ادبیات، نقاشی و معماری به این امر کمک می کنند. اما موسیقی راه مستقیم ارتباطات مادی و معنوی است. زندگی معاصر ما در فضای بین مادی بودن و غیر مادی بودن جریان دارد. اما موسیقی قابلیت بیشتر برای حرکت در این فضا را دارد، موسیقی مکاتبات بین ماده و روح را فراهم می سازد.

- آیا نقش موسیقی آکادمیک در جامعه در مقایسه با زمان شروع کار شما تغییر کرده است؟

- بله، من تغییرات را احساس می کنم. موسیقی فقط حرکت به سمت مادی بودن را در پیش گرفته است. نگرش به هنر و فرهنگ، اقتصادی و مادی تر شده است. وقتی که من در دوران کودکی شروع به نوشتن کردم، در فضای فکری، زندگی را احساس کردم، بدون اینکه چیزی برایم بیگانه باشد. در حال حاضر کل زندگی فرهنگی انسان ها مادی شده است. به نظر من در اصل موسیقی برای حفظ فضای معنوی بشریت است، آنچه که در سالهای جوانی من حائز اهمیت بود.

- آیا هنر کلاسیک را باید برای افراد خاص و نخبگان در نظر گرفت؟

- من فکر می کنم درک کلاسیک ها برای بسیاری سخت باشد، موسیقی کلاسیک برای غالب مردم طراحی نشده است. این واقعیت است. تنها چیزی که ما می توانیم امیدوار باشیم این است که مردمی به کنسرت بیایند که آمادگی شنیدن موسیقی کلاسیک را داشته باشند. اما چنین درکی برای نخبگان فکری و هنری بیشتر است.

- موسیقی کلاسیک قرن گذشته نیز دشوار است. شاید حتی سخت تر از موسیقی مدرن. موسیقی قرن بیستم در دسترس تر از آثار بتهوون است. نظر شما در این خصوص چیست؟

به هر حال، در حوزه موسیقی کلاسیک حتی بسیاری از نوازندگان سعی می کنند مخاطبان کودک را جذب کنند. به عنوان مثال؛ من به یکی از کنسرت های موسیقی معاصر رفته بودم، بسیار شگفت زده شده بودم و  به اطراف نگاه می کردم، بچه های زیادی در سالن نشسته بودند. این یک موسیقی بسیار پیچیده بود. اما در نهایت نتیجه ی کاملا شگفت انگیزی را شاهد بودیم.کودکان تصمیم گرفتند که آنها نیز این موسیقی را بنوازند و بعد از مدتی کنسرت خود را در همانجا اجرا کردند، جایی که این کودکان بداهه پردازی کردند. برخی بچه ها با طبل، برخی با چوب، و با دیگر آلات موسیقی ساده شروع به نواختن کردند. آنها سعی می کردند چیزی شبیه موسیقی من را بداهه نمایی کنند. خوشحال شدم. این یک هدیه برای من بود.

 با موسیقی می توان کودکان را از فضای مجازی و تلفن دور کرد. من در طول روز گاهی تنها ۵ دقیقه تلفنم را روشن می کنم، زیرا تلفن مرا به زندگی مادی می کشاند و برای آهنگ سازی باید به دور از مادیات بود.  

منبع خبر: خبرگزاری ایزوستیا

https://iz.ru/۷۲۷۷۱۴/sergei-uvarov/muzyka-glavnyi-istochnik-dukhovnoi-zhizni