یکی از مهم ترین ابعاد روابط بریتانیا و روسیه بعد فرهنگی است. اهمیت این بعد از روابط با وجود تمام فراز و نشیب¬ها در دهه اخیر همچنان پابرجا بوده است.

مقدمه

     روابط فرهنگی روسیه و بریتانیا یکی از مهم­ترین زمینه ­های تعامل دو کشور است که در سال­های اخیر تحت تاثیر شرایط سیاسی فراز و نشیب­های زیادی داشته است. همکاری­های فرهنگی روسیه و بریتانیا از تاریخ بسیار طولانی و پایه و اساس محکمی برخوردار است. محبوب­ترین و شناخته شده­ترین نویسندگان روس در انگلستان چخوف و تورگنیف هستند. آثار تولستوی و داستایوسکی بخشی از برنامه درسی در بریتانیاست و یکی از مشهورترین نمایشنامه ­های برنارد شاو به نام "خانه­ ای که قلب­ها در آن شکسته می­شود" به گفته خود نویسنده، تحت تأثیر آثار نویسنده محبوب روسیه چخوف نوشته شده است. روس­ها علاقه بسیار زیادی به آثار شکسپیر، دیکنز و برنارد شاو دارند. می توان گفت علاقه به فرهنگ و ادبیات انگلیس در روسیه بخش جدایی ناپذیر از فرهنگ مردمان روس زبان را تشکیل می دهد. نوشته حاضر به بررسی فعالیت­های فرهنگی بریتانیا در روسیه اختصاص دارد.

فعالیت­های فرهنگی بریتانیا در روسیه

     یکی از مهم­ترین ابعاد روابط بریتانیا و روسیه بعد فرهنگی است. اهمیت این بعد از روابط با وجود تمام فراز و نشیب­ها در دهه اخیر همچنان پابرجا بوده است. برای مثال یکی از دو سند تصویب شده در زمان سفر دیوید کامرون به روسیه در سپتامبر ۲۰۱۱ بیانیه­ای درباره همکاری­های فرهنگی بود. [۱] با این وجود مهم­ترین ویژگی روابط فرهنگی دو کشور محدود بودن آن به روابط دولتی است. اگرچه سازمان­های غیردولتی نیز نقشی در این عرصه دارند، اما آزادی عمل این سازمان­ها به دلیل سوءظن شدید دولت روسیه بسیار محدود است. تمامی این سازمان­های غیردولتی ناگزیرند برای فعالیت در روسیه تحت عنوان "عامل خارجی" ثبت نام کنند که نزد روس­ها معنایی منفی دارد. در سال ۲۰۱۳ تعداد زیادی از این سازمان­های غیردولتی مورد بازرسی و تحقیق قرار گرفتند که این امر موجب تیرگی روابط دیپلماتیک غرب با روسیه شد. [۲]

     در مقابل، تحریم­های اعمال شده توسط طرف انگلیسی علیه روسیه نیز بر روابط فرهنگی دو کشور تاثیرگذار بوده است. اتباع روسیه در دریافت ویزای انگلیس با مشکلاتی مواجه هستند. به علاوه به دلیل تهدید تصرف اموال، طرف روسی مجبور است تعداد و دامنه نمایشگاه­های عمومی در بریتانیا را محدود کند. [۳]

     به طور کلی می­توان گفت که مهم­ترین نهاد فعال فرهنگی بریتانیا در روسیه "بریتیش کانسیل" است. با این حال فعالیت­های محدودی از جانب سایر نهادها نیز قابل مشاهده است. برای مثال بریتیش میوزیوم لندن در زمستان ۲۰۱۹ مجموعه­ ای از آثار مربوط به دوره آشوریان را به موزه ارمیتاژ امانت داد تا به نمایش درآید. [۴] همچنین از سال ۲۰۰۳ مدرسه عالی بریتانیایی هنر و طراحی، در زمینه­ های مختلف از جمله موسیقی، معماری و سینما در مسکو آغاز به کار کرد. دانشجویان این دانشگاه در چارچوب همکاری با دانشگاه بریتانیایی هرتفوردشایر قادر به اخذ دیپلم بین­ المللی – با وجود تحصیل در روسیه- هستند. آموزش زبان انگلیسی یکی دیگر از برنامه های این مرکز است. [۵]

     به رغم مشکلات ذکر شده در مجموع می­توان گفت که تحریم­ها علیه روسیه، بر همکاری دو کشور در این حوزه تاثیری نگذاشته است و حتی طرف بریتانیایی در مواردی این تحریم­ها را نادیده گرفته است. برای مثال در سال ۲۰۱۴ مجسمه یکی از خدایان یونانی به نام ایلیسوس به وسیله بریتیش میوزیوم به موزه ارمیتاژ امانت داده شد. این در حالی است که مالکیت مجسمه مورد منازعه بین یونان و بریتانیا بود. برای جلوگیری از اقدام یونان در جهت تصرف مجسمه در مسیر ارسال به سن پترزبورگ، طبق قوانین اتحادیه اروپا این کار مخفیانه انجام شد. این مجسمه برای نمایش در برنامه­ای به مناسبت ۲۵۰ سالگی موزه ارمیتاژ به این موزه امانت داده شد و از ۶ دسامبر ۲۰۱۴ تا ۱۸ ژانویه ۲۰۱۵ به نمایش درآمد. [۶] علی­رغم اعتراضات گسترده به این اقدام که عمدتا به تحریم­های روسیه اشاره داشتند، مقامات فرهنگی بریتانیا اعلام کردند که بریتیش میوزیوم حق انجام این کار را داشته است زیرا تحریم­های روسیه شامل موارد فرهنگی نمی­شده است. [۷]

بریتیش کانسیل در روسیه: فراز و نشیب­های همکاری

     با توجه به اهمیت بریتیش کانسیل در روابط فرهنگی دو کشور بیان سابقه­ای از چگونگی تاسیس و فعالیت­های این نهاد ضروری به نظر می­رسد. بریتیش کانسیل در روسیه اولین بار در نتیجه موافقت­نامه فرهنگی بریتانیا و شوروی در سال ۱۹۵۹ ایجاد شد. این توافق تا سال ۱۹۹۱ پابرجا ماند. پس از فروپاشی شوروی در سال ۱۹۹۱ این نهاد فعالیت­های خود را این بار در ۱۵ شهر در سراسر روسیه از سر گرفت. [۸] یکی از اصلی­ترین فعالیت­های بریتیش کانسیل آموزش زبان انگلیسی در روسیه است. این نهاد هر ساله در راستای این هدف برنامه های گسترده فرهنگی و آموزشی برگزار می­کند. همچنین بریتیش کانسیل در زمینه هنر با سازمان­های برجسته روسی همکاری می­کند. مهم­ترین این موسسات عبارتند از موزه ایالتی پوشکین و موزه­ های ایالتی کرملین. با حمایت بریتیش کانسیل بزرگترین اجراهای هنری انگلیس در روسیه برگزار شد که برخی از آن­ها عبارتند از: ویلیام ترنر (۲۰۰۸)، ویلیام بلیک (۲۰۱۱)، آنتونی گورملی (۲۰۱۱)، هنری مور (۲۰۱۲)، پره رافائلیت ها (۲۰۱۳)، اوبری بردسلی(۲۰۱۴).

     بریتیش کانسیل در زمینه آموزش عالی با دستگاه­های دولتی و سیاستگذاران آموزشی، روسای دانشگاه­ها، اندیشمندان و دانشجویان در روسیه و بریتانیا همکاری می­کند تا تبادل تجربه در آموزش عالی را تشویق کند. این نهاد نقش مهمی در آشنا کردن روس­ها با نظام آموزشی انگلیس ایفا می­کند. [۹]برای مثال اختصاص گرنت بازدید از بریتانیا در حوزه مطالعات معماری و طراحی شهری یکی از ابتکارات این نهاد در چارچوب همکاری­های دو کشور در سال ۲۰۱۸ بود. [۱۰] از طریق این نهاد می­توان آزمون بین­ المللی زبان انگلیسی آیلتس را گذراند و در مراکز آموزش عالی در انگلستان ثبت­نام کرد. در روسیه بریتیش کانسیل مجوز آزمون آیلتس را برای مراکز برگزار کننده آزمون صادر می­کند. همچنین این سازمان نامزدهای بورسیه تحصیلی یکساله کارشناسی ارشد در انگلستان را بر می­گزیند. [۱۱]

     از میان پروژه ­های جاری و طولانی مدت دو کشور می­توان به "فرهنگ آینده" اشاره کرد. این پروژه یکی از برنامه های فرهنگی مشترک بریتانیا و روسیه است که با هدف ایجاد ارتباط بین متخصصین حوزه فرهنگ دو کشور طرح ریزی شده است. برگزاری دوره­ های مدیریت فرهنگی در روسیه و بریتانیا، ترتیب دادن بازدیدهای مطالعاتی از فستیوال­های هنری عمده بریتانیا و برگزاری کارگاه­های آموزشی و سخنرانی­های علمی توسط متخصصان هنری دو کشور از جمله رویدادهای طراحی شده در چارچوب این برنامه است. این برنامه توسط بریتیش کانسیل و با همکاری تعدادی از نهادهای فرهنگی روسی اجرا می شود و بودجه آن توسط دفتر خارجی و مشترک­ المنافع دولت بریتانیا تامین می­شود. همچنین فستیوال فیلم بریتانیا توسط بریتیش کانسیل در سال ۱۹۹۹ پایه­گذاری شد. برنامه آموزشی این فستیوال توسط مدرسه فیلم مسکو حمایت می­شود. [۱۲]

     از سال ۲۰۱۴ و به دنبال نام­گذاری این سال به عنوان سال فرهنگ دوکشور، همکاری­های فرهنگی روسیه و بریتانیا بیش از پیش گسترش یافت. رویدادهای فرهنگی متعددی در این سال در دو کشور برگزار شد. برگزاری نمایشگاه توسط پیتر گرینوی کارگردان و نویسنده بریتانیایی، و در مقابل اجراهای تئاتر ماریینسکی و باله­ های بوریس آیفمن و همچنین نمایشگاه فضانوردی  "کیهان نوردان: تولد عصر فضا" در موزه علوم لندن (در سال بعد) از جمله رویدادهای مرتبط با این سال بود. [۱۳]

     برگزاری این تجربه موفق موجب شد دو کشور سال ۲۰۱۶ را سال زبان و ادبیات اعلام کنند. برگزاری روز شکسپیر در روسیه و اجرای نمایشنامه­های او در مدارس سراسر روسیه، تخصیص واگنی در متروی مسکو به شکسپیر با تصاویری از شخصیت­های آثار او، برگزاری فستیوال شب نیمه تابستان که توسط بازیگر بریتانیایی "ایان مک کلن" افتتاح شد، سفر نویسندگان بریتانیایی به نمایشگاه کتاب کراسنویارسک، و حضور افتخاری در نمایشگاه کتاب نان فیکشن مسکو از جمله رویدادهای این سال بود. [۱۴]همچنین در این سال نمایش نقاشی­هایی با تصاویر فئودور داستایوفسکی، آنتون چخوف و آنا آخماتووا در لندن برپا شد. یک ماه پس از آن مسکو میزبان نمایشگاه برگزار شده توسط گالری ملی پرتره بریتانیا با عنوان "از الیزابت تا ویکتوریا" شد. بازدیدکنندگان این نمایشگاه شاهد نمایش پرتره­هایی از ملکه الیزابت اول، چارلز دیکنز، اسحاق نیوتن، جروم. کی. جروم و همچنین ویلیام شکسپیر بودند. مسابقات ترجمه، سمینارهایی برای زبان آموزان دو کشور، آموزش­های ویژه برای معلمان زبان انگلیسی و سمینارهای حمایتی برای معلمان زبان روسی از دیگر رویدادهای فرهنگی این سال بود. در مجموع در این سال بیش از ۳۹ پروژه و ۲۰۰ رویداد فرهنگی و هنری برگزار شد. [۱۵]

     پس از این تجارب موفق، سال­ ۲۰۱۷ "سال علم و آموزش" و سال ۲۰۱۹ "سال موسیقی" نامگذاری شد. از جمله برنامه های سال ۲۰۱۷ راه­اندازی قطاری با نام "علم آینده" در متروی مسکو بود. دو ماه پیش از آن نیز قطاری با عنوان "قلب روسیه" در متروی لندن راه اندازی شد که در افتتاحیه آن مدیر اجرایی بریتیش کانسیل درخصوص همکاری­های فرهنگی، علمی و آموزشی دو کشور سخنرانی کرد. [۱۶] در سال ۲۰۱۹ نیز اجراهای متعددی توسط هنرمندان دو کشور در خاک یکدیگر برگزار شد. [۱۷] در این سال بخش فرهنگی و آموزشی سفارت بریتانیا در مسکو و موسسه رسانه، معماری و طراحی استرلکا مجموعه­ای از سمینارهای فرهنگی شهری را برنامه­ریزی کردند. این سمینارها در ولادی وستوک، پرم، وارونژ، سنت­پترزبورگ و کالینینگراد در فوریه ۲۰۱۹ برگزار شدند. [۱۸]

چالش­های فعالیت­های فرهنگی بریتانیا در روسیه

     در کنار این موفقیت­های چشمگیر، بریتانیا به طور عام و بریتیش کانسیل به طور خاص در دوره فعالیت خود در روسیه با بحران­هایی نیز مواجه شده­اند. در سال ۲۰۱۸ در نتیجه بحران در روابط دو کشور پس از ماجرای سرگی اسکریپال، دولت روسیه فعالیت بریتیش کانسیل در روسیه را ممنوع کرد. این اولین بار نبود که بریتیش کانسیل با ممنوعیت و محدودیت در روسیه مواجه می شد. در جریان بحران قبلی در روابط روسیه و بریتانیا پس از ترور الکساندر لیتویننکو، این نهاد بریتانیایی ناچار شده بود بسیاری از شعب خود را ببندد. در ۲۳ نوامبر ۲۰۰۶ افسر سابق سرویس امنیتی روسیه و پناهنده سیاسی الکساندر لیتویننکو در لندن درگذشت. مقامات بریتانیا دولت روسیه را مسئول این رویداد دانستند. روسیه از استرداد متهم پرونده به بریتانیا امتناع ورزید و یک بحران کامل دیپلماتیک با اخراج دیپلمات­های روس شکل گرفت. پس از آن میخائیل کامینین سخنگوی وزارت امور خارجه روسیه اظهار داشت که لازم است دفاتر بریتیش کانسیل در سنت­پترزبورگ و یکاترینبورگ بسته شود. به گفته وی فعالیت بریتیش کانسیل نه در مسکو و نه در سایر مناطق روسیه دارای مبنای قانونی مطابق با رویه­ های جهانی حاکم بر تاسیس و عملکرد مراکز فرهنگی خارجی نیست. نارضایتی مسکو از این بود که این نهاد به عنوان سازمانی عمومی فعالیت می­کرد، اما در عین حال کارکنان بریتانیایی آن از مصونیت دیپلماتیک برخوردار بودند.

      در نتیجه این بحران اعضای بریتیش کانسیل در سن­پترزبورگ و یکاترینبورگ توسط سرویس امنیتی روسیه مورد بازجویی قرار گرفتند و شعب این نهاد در این شهرها بسته شد. در اواسط ژانویه سال ۲۰۰۸ در نتیجه بازرسی مالیاتی از شعبه این نهاد در مسکو مقرر شد بریتیش کانسیل حدود۱۳۰ میلیون روبل مالیات پرداخت کند. گفته می­شد این مبلغ مالیات معوقه سال­های ۲۰۰۴ تا ۲۰۰۶ است. بریتیش کانسیل این ادعاها را رد کرد و کوشید در دادگاه تجدیدنظر پرونده را پیگیری کند. دادگاه تقریباً یک سال به طول انجامید و در ماه مه ۲۰۰۹، با رای دادگاه مبلغ ۱۳۰ میلیون روبل به بریتیش کانسیل برگردانده شد. تا پیش از این بحران ۱۵ شعبه از این نهاد در شهرهای روسیه مشغول به کار بودند، اما پس از این ماجرا ۱۳ مرکز از جمله در سن­پترزبورگ، یکاترینبورگ، ایرکوتسک، پتروسودودسک، تومسک، کراسنویارسک و نیژنی نوگورود  تعطیل شدند. [۱۹]

     دومین توقف در فعالیت­های این نهاد در مارس ۲۰۱۸ پس از ماجرای سرگی اسکریپال رخ داد. پس از ممنوعیت فعالیت این نهاد توسط روسیه، میخاییل شویدکوی نماینده ویژه رئیس­ جمهور فدراسیون روسیه در همکاری­های فرهنگی بین­المللی اظهار داشت که برنامه های فرهنگی دو جانبه همچنان از طریق بخش فرهنگی سفارت بریتانیا قابل اجراست. به گفته وی دوکشور در خصوص مراکز فرهنگی توافق ندارند و روسیه تنها بر اساس حسن نیت اجازه فعالیت این نهاد را داده بود و با تغییر شرایط سیاسی دلیلی برای حسن نیت وجود ندارد. هم­زمان موز ه­ها و مراکز هنرهای معاصر روسیه در مصاحبه­هایی تاثیرپذیری فعالیت­های خود را از این واقعه رد کردند. [۲۰]

 مبانی حقوقی مخالفت­های روسیه با بریتیش کانسیل
     به طور کلی فعالیت بریتیش کانسیل به عنوان تنها نهاد عهده­ دار فعالیت­های فرهنگی بریتانیا در روسیه با چالش­های خاصی مواجه است. مقامات روسیه خود این نهاد را مسئول این شرایط می­دانند برای مثال ولادیمیر تولستوی مشاور فرهنگی ریاست جمهوری روسیه در جریان تعطیلی این نهاد در سال ۲۰۱۸ اظهار داشت که برخی از اقدامات این نهاد باعث شده است که نیاز به چنین واکنشی وجود داشته باشد. [۲۱] از سوی دیگر درک وضعیت حقوقی این نهاد برای مسکو کار ساده­ای نیست زیرا چنین ساختاری در روسیه وجود ندارد. بریتیش کانسیل یک نهاد عمومی است و بخشی از قوه مجریه نیست. اما از نظر صورت­های مالی، این نهاد دولتی است زیرا کمک دولتی دریافت می­کند. مبلغ این کمک در نهادهای مشابه باید کمتر از ۵۰ درصد درآمد آن­ها باشد. بریتیش کانسیل نیز اظهار می­کند که کمک مالی رسمی که از وزارت خارجه بریتانیا دریافت می­کند تنها ۱۵ درصد بودجه آن را تشکیل می­دهد و از نظر عملیاتی نیز مستقل از دولت بریتانیا است. بریتیش کانسیل همچنین به گروه جوامع خیریه تعلق دارد، زیرا اهداف خیرخواهانه و غیر سیاسی را دنبال می­کند که منطبق بر تعریف قانون بریتانیا درباره سازمان­های خیریه است.

     از دیگر موارد اختلاف دولت روسیه با این نهاد درآمدی است که بریتیش کانسیل در خاک روسیه به دست می­ آورد. به گفته آندره کورتونوف یکی از مدیران بی بی سی روسی، درگیری بر سر این بود که شورای بریتانیا دوره ­های برگزار شده به زبان انگلیسی را به عنوان یکی از زمینه­های کار خود ارائه داد. سوالی که برای مقامات مسکو پیش آمد این بود که آیا این فعالیت با وضعیت بریتیش کانسیل به عنوان یک سازمان غیر انتفاعی مطابقت دارد یا خیر. همچنین در سال ۲۰۱۵ این نهاد نیم میلیون روبل از موسسه فیزیک و فناوری مسکو برای انجام آزمایش به زبان انگلیسی دریافت کرد که متناقض با اهداف تعریف شده این نهاد به نظر می­رسید. [۲۲]
جمع بندی

     اگرچه هم بریتانیا و هم روسیه در دوره­های زمانی متعدد بارها تمایل خود را به گسترش روابط فرهنگی نشان داده­اند اما این روابط همواره با چالش­هایی مواجه بوده است. مهم­ترین چالش در این روابط بی­اعتمادی روسیه به فعالیت­های فرهنگی بریتانیا است. نکته قابل ذکر در روابط فرهنگی دو کشور این است که حجم فعالیت­های فرهنگی بریتانیا در روسیه به مراتب بیشتر از فعالیت­های روسیه در بریتانیا است. ناگفته پیداست که همچون بسیاری از مناطق جهان تاثیرپذیری جامعه روسیه از فرهنگ غرب به حدی بیشتر است که قابل مقایسه با تاثیرپذیری جوامع غربی از فعالیت­های فرهنگی روسیه نیست و شاید یکی از دلایل ناخرسندی مسکو از روابط دوجانبه همین عدم توازن باشد.

     در نهایت باید گفت تجربه نشان داده است که اگرچه مسکو هرگز مانع توقف کامل این فعالیت­ها نشده است اما از آن به عنوان اهرم فشاری در روابط دو جانبه با بریتانیا استفاده می­کند. نظارت روسیه بر نهادهای فرهنگی مانند بریتیش کانسیل بسیار وسیع است. برای مثال در جریان تعطیلی این نهاد در سال ۲۰۱۸ ایگور موروزوف، سناتور روسی دارای سابقه فعالیت­های اطلاعاتی، تصمیم برای متوقف کردن کار بریتیش کانسیل را مرتبط با فعالیت مأمورین اطلاعاتی انگلیس در این نهاد دانست که به گفته وی در گذشته در روسیه بازداشت شده بودند. [۲۳] به این ترتیب می­توان گفت فعالیت­های فرهنگی بریتانیا در روسیه علی­رغم تلاش نهادهایی مانند بریتیش کانسیل همچنان از سوی مسکو ذیل همکاری­های دیپلماتیک و سیاسی تعریف می­شود.

منابع:

[۱] Александр Яковенко, “Великобритания: почему ценители культуры могут возвыситься над острыми политическими проблемами”, Иносми, ۲۵ Апреля ۲۰۱۲: https://inosmi.ru/russia/۲۰۱۲۰۴۲۵/۱۹۱۱۴۰۷۸۵.html

[۲] “Culture in EU Exxternal Relations: Russia Country Report” European Commission, Feb ۲۶, ۲۰۱۴:

https://ec.europa.eu/assets/eac/culture/policy/international-cooperation/documents/country-reports/russia_en.pdf

[۳]Российско-британские связи в сфере культуры”, Посольство российской федерации в соединенном королевстве великобритании и северной ирландии: https://rus.rusemb.org.uk/ruuk/culture/

[۴] “Выставка памятников ассирийского искусства из коллекции Британского музея”: https://www.fiesta.ru/spb/events/vystavka-pamyatnikov-assiriyskogo-iskusstva-iz-kollektsii-britanskogo-muzeya/

[۵] “About British Higher School of Art and Design”, Official website of British Higher School of Art and Design: https://britishdesign.ru/en/about/

[۶] “Elgin Marbles: British Museum lends statue to Russia”, BBC, Dec ۵, ۲۰۱۴:

https://www.bbc.com/news/entertainment-arts-۳۰۳۴۰۷۰۴

[۷] Matthew Taylor, “British Museum right to loan Parthenon marbles to Russia, says minister” The Guardian, Dec ۱۴, ۲۰۱۴:

https://www.theguardian.com/artanddesign/۲۰۱۴/dec/۱۴/british-museum-parthenon-marbles-russia-sajid-javid

[۸] “Large scale and long term: the UK’s cultural relationship with Russia”, British council:  https://www.britishcouncil.org/research-policy-insight/insight-articles/cultural-relationship-russia

[۹] “О нас”, Official website of British Council: https://www.britishcouncil.ru/about

[۱۰] “Architecture and Urban Design study visit to the UK: grant opportunity in Russia – results”, ۱۳ August ۲۰۱۸:

 https://www.gov.uk/government/news/architecture-and-urban-studies-visit-to-the-uk-grant-opportunity

[۱۱]“Что такое Британский совет, почему его запрещают в России (и при чем здесь отравление Александра Литвиненко)”, Meduza, ۱۷ марта ۲۰۱۸:

 https://meduza.io/feature/۲۰۱۸/۰۳/۱۷/chto-takoe-britanskiy-sovet-pochemu-ego-zapreschayut-v-rossii-i-pri-chem-zdes-otravlenie-aleksandra-litvinenko

[۱۲] “New British Film Festival”, October ۱۸, ۲۰۱۸

https://www.gov.uk/government/news/new-british-film-festival

[۱۳] Максим Рыжков, “Голодец: российско-британские культурные связи развиваются по нарастающей”, ТАСС, ۱۵ Марта ۲۰۱۶: https://tass.ru/kultura/۲۷۳۸۸۱۹

[۱۴] Large scale and long term: the UK’s cultural relationship with Russia:

https://www.britishcouncil.org/research-policy-insight/insight-articles/cultural-relationship-russia

[۱۵] Максим Рыжков, Там же.

[۱۶] Large scale and long term: the UK’s cultural relationship with Russia:

https://www.britishcouncil.org/research-policy-insight/insight-articles/cultural-relationship-russia

[۱۷] “About the UK-Russia Year of  Music”, Official website of the UK-Russia Year of Music:

https://www.year-of-music.org/en/about

[۱۸] “City & Culture seminars for arts and cultural professionals”, December ۱۹, ۲۰۱۸:

https://www.gov.uk/government/news/city-culture-seminars-for-arts-and-cultural-professionals

[۱۹]“Что такое Британский совет, почему его запрещают в России (и при чем здесь отравление Александра Литвиненко)”, Meduza, ۱۷ марта ۲۰۱۸:

https://meduza.io/feature/۲۰۱۸/۰۳/۱۷/chto-takoe-britanskiy-sovet-pochemu-ego-zapreschayut-v-rossii-i-pri-chem-zdes-otravlenie-aleksandra-litvinenko

[۲۰]“Британский совет прекратил свою работу в России”, TACC, ۲۲ марта ۲۰۱۸: https://tass.ru/obschestvo/۵۰۵۷۳۷۹

[۲۱] Также

[۲۲] Петр Козлов, Алексей Ильин, Елизавета Сурначева Чем занимался Британский совет и почему его закрыли в России ББС ۱۷ марта ۲۰۱۸: https://www.bbc.com/russian/features-۴۳۴۴۲۸۰۷

[۲۳] Также

کد خبر 3993

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
4 + 2 =