مفتی محمد شفیع فرزند محمد یاسین عثمانی دیوبندی ازبزرگترین علمای اهل تسنن مسلک دیوبند درشبه قاره در سال ۱۸۹۷ میلادی درهند متولد شد و در سال ۱۹۷۶ میلادی در شهرکراچی درگذشت. وی مدتی در دارالعلوم دیوبند درهند به تدریس علوم دینی پرداخت و درسال ۱۹۴۳ از حوزه علمیه استعفا داده و به دعوت مولانا شبیراحمد عثمانی از بزرگترین علمای آن زمان در پاکستان، هند را ترک کرده و به پاکستان مهاجرت درنهضت آزادی پاکستان شرکت کرد.

وی یکی از رهبران برجسته دینی و سیاسی جنبش استقلال پاکستان و دارالعلوم دیوبند به شمار می رفت که درتهیه و تدوین قانون اساسی پاکستان تاثیر گذار بود و بر اساس سخنان محمدعلی جناح بنیانگذار پاکستان او بود که راه و زمینه را برای اجرای قوانین شرعی درپاکستان هموار نمود. وی در سال۱۹۵۱میلادی یک حوزه علمیه بزرگی را درمنطقه کورنگی درکراچی تاسیس کرد که امروز از مهمترین حوزه های علمیه اهل تسنن مسلک دیوبند درپاکستان بشمار می رود.

تفسیر"معاف القرآن" از مهمترین و برجسته ترین آثار دینی علمی وی می باشد. وی کتاب جامع ومختصری را درمورد قیام عاشورا و شهادت سالارشهیدان حضرت اباعبدالله الحسین(ع) باعنوان" شهید کربلا" نگاشته است که از ویژگیهای مهمی برخوردارمی باشد.

مفتی محمد شفیع عثمانی درکتاب "شهید کربلا" در مورد قیام وشهادت حضرت امام حسین(ع) مطالب دلنشینی را با ابراز ارادت ومحبت قلبی خود نسبت به ساحت مقدس حضرت اباعبدالله الحسین(ع) بیان نموده است. وی دراین کتاب درکنار اظهارعقیده قلبی خود نسبت به سالار شهیدان(ع) ازمسلمانان جهان به فکروعمل دعوت می نماید. وی درصفحه ۶ کتاب شهید کربلا(ع) درمورد شهادت سید شباب اهل جنه امام حسین علیه السلام چنین می نگارد:

برشهادت غمناک جگرگوشه رسول اعظم اسلام (صلی الله علیه وآله وسلم)، زمین وآسمان و بهشت ​​گریه کردند، جنات گریستند، حیوانات جنگل تحت تأثیر قرارگرفتند.

 انسانها، آن هم اگر مسلمان باشند چطور می توانند آن درد را احساس نکنند؟ یا آن غم را فراموش کنند؟ همچنان که محبت اهل بیت(ع) جزیی از ایمان است مظلومیت ایشان نیز(برای مسلمانان) فراموش کردنی نیست. کسانیکه با شنیدن مصایب دردناک اهل بیت(ع) تحت تاثیرقرارنگیرند، نه تنها مسلمان نیستند بلکه انسان هم نیستند.

وی در مورد اهمیت احیای مقصد شهادت عظما و قیام عاشورا می نویسد:

عشق و محبت واقعی به امام حسین(ع) این است که هدف اصلی شهادت حضرت اباعبدالله مورد اهمیت قرارداده شود وبرای هرگونه فداکاری در زنده نگه داشتن قیام عاشورا با پیروی از سیره واخلاق امام حسین(ع) تلاشها بکار برده شود. واقعیات عاشورا از اول تا آخر با دقت مرور شود و همچنین نامه ها وخطبه های حضرت حسین(ع) بررسی شود تا هدف اصلی قیام عاشور عیان گردد.

عکس روی جلد کتاب شهید کربلا:

امام حسین(ع) از دیدگاه مولانا سید ابوالاعلی مودودی

مولاناسید ابوالاعلی مودودی(۱۹۰۳-۱۹۷۹) رهبرموسس حزب دینی سیاسی جماعت اسلامی در شبه قاره (پاکستان،هند و بنگلادش)، مفسر بزرگ قرآن کریم در شبه قاره، مولف تفسیر"تفهیم قرآن کریم" و کتابهای ارزشمند دیگرعلمی دینی، شخصیتی مهم، بانفوذ وتاثیر گذار درجهان اسلام بود. و از مصلحین بزرگ اهل تسنن در قرن بسیتم میلادی محسوب می شود.

خلافت وملوکیت، رباء ، اقتصاد اسلامی، روش زندگی اسلامی، اسلام و جاهلیت، سانحه مسجد اقصی، رسایل ومسایل ، شهادت امام حسین(ع) و.. از آثار مهم  دینی علمی مولانا مودودی می باشد.

"شهادت امام حسین(ع)" در واقع سخنرانی سیدابوالاعلی مودودی می باشد که درنشست مشترک علمای بزرگ اهل سنت وشیعه پاکستان درشهرلاهور ایراد نموده بود. این سخنرانی درماه ژوئیه ۱۹۶۰در "ترجمان القرآن" نشریه حزب جماعت اسلامی درلاهور منتشرشد وسپس در قالب کتاب برای استفاده عمومی ازسوی  بخش انتشارات جماعت اسلامی منتشر شد.

وی دراین سخنرانی در رابطه با شهادت امام حسین (ع) این چنین اظهارمی نماید:

هرسال صدها میلیون مردم ازمسلمانان شیعه و سنی درماه محرم الحرام غم و اندوه خود را در شهادت امام حسین(ع) ابراز می کنند. اما متأسفانه، تعداد بسیار کمی ازعزاداران به هدف آن توجه می کنند، هدفی که برای آن امام نه تنها جان خود را فدا کرد بلکه فرزندان و خانواده خود را نیزازدست داد. این امرطبیعی است که فرد(مسلمان) برای شهادت غمبارخانواده اهل بیت(ع) وابرازعشق وفداکاری یا اظهارهمدردی با آن خانواده ابرازغم واندوه کند.

اما سؤال اینجا است، امام حسین(ع) چه ویژگی را دارد که علی رغم گذشت سیزده قرن، غم و اندوه ایشان هرساله تازه می ماند؟ اگراین شهادت هدفی نداشت، پس قرنها، ادامه دادن غم واندوه به دلیل محبت و ارادت شخصی در نظرخود امام (ره) نیزارزشی ندارد. اگرجان امام حسین(ع) عزیزترازهدفش بود، چرا امام(ع) آن را فدا کردند؟ فدا کردن و اولاد خود اثبات این مطلب است که ایشان بیشتراز زندگی خود به هدفش عشق می ورزید. هرکسی که از ویژگی اخلاقی والای خانواده امام حسین(ع) آشنایی دارد، نمی تواندگمان کند که این افراد(اهل بیت(ع)) برای بدست آودن قدرت درمیان مسلمانان خون ریزی کرده باشند.

برپایی حکومت اسلامی بزرگترین و ارزشمندترین انگیزه وهدف امت مسلمان است که حتی اگر مؤمن سر خود و حتی فرزندان خود را در این راه قربان کند، معامله بزرگی نیست. اگرمؤمن مجبورشود باید همه چیز را برای از بین بردن فتنه دراسلام فدا کند. قیام عاشورا ازنظرحسین بن علی (ع) یک فریضه شرعی بود که آن را با جان خود خرید.

عکس روی جلد کتاب شهادت امام حسین(ع)

امام حسین(ع) از دیدگاه شیخ الاسلام محمد طاهرالقادری

شیخ الاسلام محمد طاهرالقادری ازعلمای مشهور اهل تسنن مسلک صوفیه قادریه بریلوی و از سیاستمداران مهم وبرجسته پاکستانی، استادسابق حقوق بین‌الملل دردانشگاه پنجاب، بنیانگذارو رئیس موسسه بین المللی منهاج القرآن وهمچنین موسس ورئیس سابق حزب دینی سیاسی جنبش مردمی پاکستان است. وی کتاب های زیادی درزمینه اسلام شناسی نوشته و درمیان اهل سنت پاکستان به عنوان شیخ الاسلام معروف شده است.

شیخ الاسلام محمد طاهرالقدری که دکترای خود را درحوزۀ حقوق اسلامی گرفته است،دراواخر دهۀ هشتاد میلادی حزب دینی سیاسی خود را بنام "جنبش مردمی پاکستان" تشکیل داد و درسال٢٠٠٢میلادی در دوران حکومت پرویزمشرف نمایندۀ پارلمان شد، اما دو سال بعد استعفا داد و راهی کانادا شد.

علامه طاهرالقادری یکی از کتابهای مهم خود را در مورد قیام عاشورا باعنوان"پیام شهادت امام حسین(ع)" و کتاب دیگری درباره سیره مبارک امامین حسنین علیهم السلام به عنوان"مرج البحرین فی مناقب الحسنین" نگاشته که مورد استقبال قرارگرفته است.

وی دریکی ازسخنرانی های خود درماه محرم دیدگاه خود را دررابطه با عاشورا وشهادت سالار شهیدان اباعبدالله الحسین(ع) اینگونه ابرازمی نماید:

امام حسین(ع) پرچم حق را درمقابل ظلم وستم بلند کرد وبرای همیشه به جهانیان درس انقلاب را آموزش داد که در راه حق نباید از قربانی جان و مال دریغ کرد.

وی درفرازی ازسخنرانی اظهار داشت: در کربلا مبارزه بین نمایندگان صبرواستبداد بود که بالآخر در آن نبرد خائن ها وستمگران طاغوتی شکست خوردند وصبرو شکیبایی درسرکوبی  ظلم و استبداد پیروز گردید.

اهل بیت علیهم السلام با استقامت و فداکاریهای خود ثابت کرده اند که قدرت واقعی، قدرت حق است و باطل در نهایت شکست خوردنی است.

عکس روی جلد کتابهای پیام امام حسین(ع) ومرج البحرین فی مناقب الحسنین

امام حسین(ع) از دیدگاه شیخ الحدیث مفتی محمد نعیم

شیخ الحدیث، رئیس واستاد حوزه علمه بنوریه العالمیه درکراچی، ازبزرگتری مفتیان مسلک دیوبندی در پاکستان مقاله ای را درتاریخ۱۰سپتامبر۲۰۱۹میلادی، به مناست روزعاشورا ،۱۰محرم۱۴۴۱در روزنامه اردو زبان نوای وقت به چاپ رسانده است. عنوان این مقاله: "سیدنا امام حسین(رض) شهید کربلا فرزند رسول(ص)" است. وی دراین مقاله می نویسد: حادثه کربلا ازبزرگترین فاجعه های تاریخ جهان و نیز باب بزرگی ازفداکاری است که فرزند پیامبراکرم(صلی الله علیه وآله وسلم) جان عزیزخود و جان تمام خانواده و یاران را فدا کرد تا از دین مقدس اسلام دفاع و محافظت نماید.

ذات گرامی سیدنا حسین ابن علی (رض) در تاریخ اسلام نمونه بارزی ازصبر، رضا و استقامت و شجاعت و فضیلت است. امام حسین (رض) برای سربلندی وبقای اسلام با فداکاری و ایثار بی نظیرخود درمعرکه کربلا تاریخ بی سابقه ای را رقم کرد و همه چیز را برای حفظ دین اسلام فدا نمود.

شهید کربلا، سیدنا حضرت حسین بن علی(رض) درسال ۵ هجری بدنیا آمد و از دست مبارک پیامبر(صلی الله علیه وآله)عسل را نوش فرمود. چهره امام حسین(رض) شبیه به چهره پیامبراکرم (ص) و جسد ایشان شبیه به جسد پیامبراسلام (ص) بود.

شهادت سیدنا حضرت حسین بن علی نه تنها یک رویداد مهم درتاریخ اسلام است، بلکه در تاریخ کل جهان نیزمتمایزاست. دراین نبرد از یک طرف ظلم ستمگران بود و از سوی دیگر جهاد و استقامت اولاد رسول خدا و گروه کوچک از اصحاب باوفای ایشان علیه باطل وجود داشت.

خانه فرهنگ جمهوری اسلامی ایران کراچی