بر اساس گزارش باغی نیوز، دادگاه فدرال شریعت، مراسم وحشتناک ازدواج اجباری زنان مجرد تحت عنوان "وانی" یا "سواره" در ازای آشتی در دعوا را غیر اسلامی اعلام کرد.

این تصمیم دادگاهی توسط هیات کامل دادگاه شریعت پاکستان به ریاست محمد نور مسکانزیی، رئیس و قاضی، هیات متشکل از قاضی دکتر سید محمد انور و قاضی خادم حسین ام شیخ اتخاذ شد.

لازم به ذکر است، حوادث ازدواج اجباری در پاکستان افزایش یافته است و دادگاه های پاکستان این اقدام را ظلم دانسته و مجازات شدیدی را اعلام کردند، اما اکنون تصمیم دادگاه شریعت پاکستان این اقدام را غیر اسلامی قرار داده است.

بر اساس تصمیم دادگاه شریعت پاکستان ، آیین "سواره" در مناطق مختلف از جمله در مناطق قبایلی پاکستان با نام‌های مختلف رواج دارد.

رئیس دادگاه گفت: بر اساس قانون مجازات پاکستان، "ونی " یا "سواره" جرمی دارای مجازات شدید اعلام شده است.

"ونی"یا "سواره" چیست؟

"ونی" یا "سواره" دو نام برای آیینی هستند و در ایالت پنجاب پاکستان  به آن "ونی" می گویند، اما در ایالت خیبرپختونخوا به آن "سواره" می گویند. همچنین آیین های مشابهی در ایالت سند و بلوچستان نیز وجود دارند.

برمبنای این مراسم دختران به عنوان غرامت از طریق "جرگه" یا هیأت مصالحه منطقه (که اکثرا افراد ثروتمند و زورگو هستند) برای آشتی بین دو خانواده داده می شوند. گاهی دختران زیر سن قانونی و شرعی با افراد مسن ازدواج می کنند و به این امر "ونی"یا "سواره" می گویند.

 پیشینه تاریخی:

"ونی" یا "سواره" سنت قدیمی است و در قدیم قبایل یا خانواده های این مناطق (مناطقی در شبه قاره) برای جلوگیری از خصومت یا قتل و کشتار، سیستمی تحت عنوان "جرگه" یا "پنچایت"( هیأت مصالحه منطقه ای) داشتند و از طریق آن، این گونه تصمیمات گرفته می شد و این تصمیمات با رضایت دختران و خانواده ها (رضایت دختران اکثرا همراه با کتک بود) به منظور جلوگیری از خصومت و کشتار صورت می گرفت. آن ها این کار را انجام می دادند و بین خانواده ها برادری برقرار می کردند تا دیگر چنین حوادثی تکرار نشود.

جلال الدین اکبر، یکی از پادشاهان مغول تلاش کرد تا آیین هندو به نام "ستی" و آیین مسلمانان  به نام "ونی" یا "سواره" را در دوران حکومت خود لغو کند، اما به طور کامل موفق نشد. پس از مغول ها، انگلیس نیز سعی کرد آن را لغو کند، اما نتوانست این آیین های مذموم را لغو کند.

لازم به ذکر است تا قبل از حکومت بریتانیا در شبه قاره، رسمی در هندوها بود که وقتی شخصی می مرد، همسرش را نیز با تابوت وی می سوزاندند و این مراسم را "ستی" می نامیدند. اما مراسم قبیحی بنام"ستی" در مسلمانان این منطقه نیز رواج دارد و "ستی" در مسلمانان این منطقه ازدواج یک زن با قرآن کریم است، زیرا مردم ثروتمند این منطقه از این می ترسیدند که اگر دخترشان با فردی بیرون از خانواده ازدواج کند، مال و ثروت آن ها (به دلیل وارث بودن دختر ایشان) به خارج از خانوداه منتقل خواهد شد لذا برای جلوگیری از این موضوع، دختران خود را به ازدواج نمی آوردند و تحت آیینی ازدواج آن ها را با قرآن کریم قرار می دادند.

در این آیین، قرآن کریم را در دامان دختر خود می گذاشتند و سرپرست خانواده به وی می گوید: ازدواج شما با قرآن کریم انجام شده است. تا زمان حیات با همین مرتبط باش و از امروز تو "ستی" هستی.  به این مراسم بخشش نیز گفته می شود و زنانی که حق خود را می بخشند، برای همیشه از سهم خود از دارایی پدر و مادر صرف نظر می کنند. این آیین اکنون از بین رفته و فقط در برخی از مناطق ایالت سند وجود دارد. دادگاه های پاکستان آیین "ستی" مسلمان ها را خلاف شرع اعلام کرد و برای آن مجازات شدیدی را تعیین می نماید.