یاسین آکتای
ماه رمضان، ماه نزول قرآن فرارسید. ماه رمضان ماهی است که مسلمانان در سراسر دنیا به خاطر اعمال آن اعم از روزه، سحری، افطاری، تراویح و نماز شب، تلاوت قرآن و البته فطریه، صدقه و زکات بیش از پیش احساس می کنند که متعلق به یک جامعه و یک جهان هستند.
شاید امروز کسانی که اتحاد اسلامی را یک رویا یا سیاست غیرممکن می دانند، نتوانند آن را ببینند. بگذارید هر قدر می خواهند بر روی تنوع مسلمانان و قدرت تفکیک عوامل با تحلیل سیاسی تمرکز کنند، اما شکوه و عبادت ماه رمضان و آداب و رسوم مخصوص به خود، همه مسلمانان را زیر یک چتر واحد جمع می کند و به آنها یادآوری می کند که همه اعضای یک امت واحدند.
این صرفاً یک لفاظی معنوی ماه رمضان نیست بلکه جنبه جهان ساز، وحدت بخش و فراگیر ماه رمضان است. فرآیندهای آیینی نمادین جهان سازی مشترک، سمبل های مشترک، و فرآیندهای آموزش رسمی ملی گرایانه امکان شکل گیری جوامع تصوری معروف بندیکت اندرسون را فراهم می کند.
نوشتن و نسبت دادن تاریخ اجباری به این جوامع ضروری است و این نشان دهنده سستی-ضعف است که به راحتی می توان آن را در مدت کوتاهی از بین برد. بسیاری از ریشه های تاریخی ادعا شده ساخته و پرداخته جوامع هستند و مقاومت در برابر حمله اولیه بسیار دشوار است. اما باز هم، بقای این جوامع و تشکل ها در مقیاس جهانی تقریباً غیرممکن است.
با این حال، حتی اگر در حال حاضر هیچ حمایتی از سوی دولت ها یا سازمان های سیاسی وجود نداشته باشد، ماه رمضان 1450 سال است که مؤمنان را در سراسر جهان در چارچوب رافت و دوستی به عنوان اعضای یک جامعه جهانی گردهم آورده، آنها را به یکدیگر نزدیک کرده و به هم پیوند می دهد. دولت‌ها، پادشاهی‌ها، حتی تمدن‌ها، فرهنگ‌ها و آداب و سنن مختلف می‌آیند و می‌روند، اما اصول معنوی دنیای ماه رمضان دست‌نخورده و پابرجاست. درست همان چیزی است که آیه روزه می فرماید: «ا ی اهل ایمان! روزه بر شما مقرّر و لازم شده، همان گونه که بر پیشینیان شما مقرّر و لازم شد، تا پرهیزکار شوید». بنابراین، کارکرد روزه را می توان نقطه اتصال همه مردم از گذشته تا حال دانست.
امروزه روزه به عنوان یکی از مهمترین شاخص های نشاط جهان اسلام در برابر همه تحولات منفی و عدم وحدت سیاسی است. مردمی که به این دنیا تعلق دارند به خوبی درک می کنند که کمبود یک بدنه سیاسی واحد چه تاوانی دارد. امروز در یکصدمین سالگرد لغو خلافت می توان آسیب های ناشی از این موضوع را به عینه دید. در واقع، مسلمانان در دنیایی که متعلق به خودشان است، زندگی نمی کنند. چگونه می توان انتظار داشت کسانی که در دنیای اسلام زندگی نمی کنند، این خلا ناشی از این آسیب را احساس کنند؟
البته ما به نمایندگی از مسلمانان صحبت می کنیم که تعدادشان به 2 میلیارد می رسد اما نمی توانند قدرت بازدارنده قابل توجهی ایجاد کنند زیرا امروز مسلمانان رهبر ندارند و نمی توانند وحدت سیاسی ایجاد کنند. کدام مسلمان از این واقعیت که هیچ قدرتی برای مقاومت در برابر نسل کشی گروه تروریستی منحوس اسرائیل در غزه ندارد، ناراحت نمی شود؟
در کنفرانس اسلام‌هراسی در باکو و سایر برنامه های این چنینی به جای تمرکز بر روی نگرش‌ها و سیاست‌های اسلام‌هراسی غیرمسلمانان، بررسی مسئله اسلام‌هراسی از سوی کسانی است که آنها را به‌عنوان مسلمان می‌شناسیم. رهبران و چهره های شاخص مسلمانی که با آزادی‌های مذهبی، خواسته‌ها، مطالبات و موجودیت مسلمانان به‌عنوان بیگانه و حتی بیگانگان متخاصم برخورد می‌کنند، مهمترین عامل اسلام‌هراسی هستند.
متأسفانه، نگرش های اسلام هراسانه این سیاستمداران و نخبگان فرهنگی، که مسلمان تلقی می شوند، به دلیل اینکه از بیرون در جامعه اسلامی گنجانده شده اند، باعث می شود که جوامع غیرمسلمان برداشت های تحریف شده تری نسبت به اسلام به شکلی قانع کننده تر اتخاذ کنند.
امروز بدترین تصور از اسلام در جهان توسط سیاستمداران کشورهای اسلامی و نخبگان نزدیک به آنها ایجاد می شود که با یکدیگر رقابت می کنند تا مخالفان اسلامگرا در کشورهای خود را بد جلوه دهند. مهمترین منبع تغذیه گفتمان‌های اسلام‌هراسی غربی، اخبار تحریف‌شده‌ای است که درباره مخالفان اسلامگرا ارائه می‌کنند.
فراموش نکنیم که بزرگترین حمایت از این نسل کشی پنج ماه و نیم گذشته صهیونیست ها در غزه ، با حمایت بی حد و حصر آمریکا و انفعال بی حد و حصر رهبران کشورهای عربی ادامه دارد. با این حال، در اینجا نشانه های بسیار جدی نیز وجود دارد که نشان می دهد موضع رهبران به بی تفاوتی محدود نمی شود، بلکه آنها از این نسل کشی ها حمایت می کنند.
البته یکی از وجوه ماه رمضان تقویت درک و شعور جهان اسلام واحد است. اما آنچه مسلم است این است که هیچ کارکردی برای از بین بردن کامل دشمنان و منافقان و غافلان و گمراهان وجود ندارد. بالعکس، یکی از وجوه آن افشای صورت واقعی این افراد و مسائل است.
ملاحظات کارشناسی :
- نویسنده مقاله یکی از دلایل عدم وحدت در بین مسلمین را لغو خلافت در جهان اسلام قلمداد کرده است که قابل تامل ودقت می باشد .
- با توجه به برگزاری انتخابات شهرداری ها در تاریخ 12 فروردین 1403 در ترکیه همه احزاب ونهاد ها به دنبال تبلیغات انتخابات هستند ومسئله جنایات رژیم اشغالگر صهیونیستی در غزه در رسانه های این کشور به فراموشی سپرده شده است .
نظر شما