مصطفی کاراعلی اوغلو
اکرم امام اوغلو، شهردار استانبول، «مطابق انتظار» دستگیر و زندانی شد. انتظار می رفت زیرا روند دادخواهی به گونه ای پیش می رفت که چنین نتیجه ای را اجتناب ناپذیر می نمود. ادعاهای ضعیف، ناکافی و غیرمستند، از همان ابتدا مشخص کرد که این نتیجه حاصل خواهد شد. از این رو سایه سیاسی بیش از پیش عمیق شده است.
تلاش برای ممانعت از کاندیداتوری ریاست جمهوری یک سیاستمدار از راه دادگاه، از همان ابتدا پرونده را سیاسی کرده است. این اقدام، یادآور نمونه های مشابه آن در گذشته است که البته نتیجه ای هم در پی نداشتند.
امام اوغلو با پیروزی در اولین انتخاباتی که مارس 2019 برگزار شد، در واقع نخستین گام را در مسیر سرنوشت سیاسی خود برداشت. مسیری که ادامه آن اجتناب ناپذیر بود. قرار بر این شد که انتخابات لغو شود، برایش مانع تراشی شود، حتی صندوق کمک های مردمی اش مصادره شود. اختیاراتش محدود شود و آماج تهمت های بی پایه و اساس قرار گیرد.
مدرک لیسانس! چه کسی می توانست فکرش را کند؟ که حتی جسارت این را بیابند که مدرک دانشگاهی را ابطال کنند. اتفاقات قابل پیش بینی و غیرقابل پیش بینی رخ داد و در نهایت او را روانه زندان کردند.
سرنوشت راهپیمایی های بزرگ سیاسی اینگونه نوشته می شود، طی این مسیر آسان نیست. راهی سخت، پرمشقت و پر رنج است اما امام اوغلو امروز در شیب نهایی این جاده قرار دارد.
درست زمانیکه او را به زندان سیلیوری می فرستند، صدها هزار نفر در پای صندوق ها به او رای می دادند. اگرچه امام اوغلو به سمت زندان می رفت اما در آن واحد داشت ارزشمندترین مسیر زندگی سیاسی خود را طی می کرد.
او می‌رود، اما پشت سرش چه می گذارد؟
کرسی شهرداری استانبول، که دومین مقام مهم انتخابی کشور محسوب می‌شود، با اختلاف تاریخی به امام اوغلو رسید اما اکنون حق مدیریت شهر از او گرفته می‌شود.
شخصی که ۱۶ میلیون نفر او را برای اداره شهر برگزیدند، با حکم دادگاه از سمت خود برکنار می‌شود. ملت او را انتخاب کرد، اما امروز، او نمی تواند شهر را اداره کند، چرا؟ چون دادگاه اینطور می خواهد.
این لحظه، شکننده ترین لحظه برای دموکراسی است. برکنار کردن یک سیاستمدار منتخب از طریق مهندسی سیاسی، غم‌انگیزتر از هر اتفاق دیگری است. زیرا اگر انتخابات دیگر معنایی نداشته باشد، بقیه چیزها نیز ارزش خود را از دست می‌دهند.
توقع حاکمیت از زندانی کردن امام‌اوغلو چیست؟ مسلماً، حذف سیاسی او...
قرار است امام‌اوغلو فردی فاسد و متخلف جلوه داده شود تا نزد مردم اعتبارش را از دست دهد. او دیگر نامزد ریاست‌جمهوری نخواهد شد و حتی چون چهره‌ای فاسد از او نشان داده شده است، دیگر شانسی برای پیروزی مخالفان نیز باقی نخواهد ماند. ورق دوباره به نفع قدرت تغییر خواهد کرد و همه‌چیز عالی پیش خواهد رفت!
نیازی به گفتن نیست؛ این محاسبه نادرست است و با وجود هزینه‌های سنگینی که به دنبال خواهد داشت، به نتیجه نخواهد رسید. علی‌رغم آسیبی که به دموکراسی، نظام حقوقی، حس همبستگی اجتماعی و اقتصاد وارد خواهد کرد، اوضاع بهتر نخواهد شد.
فرستادن امام‌اوغلو به زندان، کلید جنجال بی پایانی را زد که در راس آن "اکرم" قرار دارد. او، امروز هم به عنوان یک شهردار مظلوم و محروم از حق خود و هم به عنوان یک نامزد ریاست‌جمهوری، ناگزیر در مرکز توجه افکار عمومی قرار خواهد گرفت. تلاش ها برای آن است که او را از بازی کنار بگذارند، اما او امروز مهم‌ترین صحنه این بازی را در اختیار دارد. امروز دیگر موضوع فقط استانبول نیست، بلکه زندانی شدن او به مسئله‌ای ملی تبدیل شده است.
این اقدام که بدون فکر انجام شده و از نظر سیاسی و جامعه‌شناختی نتیجه معکوس داشت، همچنان به ضرر حکومت خواهد بود. هر قدرت سیاسی بهتر از هر کسی می‌داند که موج قدرت را نمی‌توان با مهندسی سیاسی متوقف کرد و همان‌طور که آب مسیر خود را پیدا می‌کند، نمی‌توان آن را به عقب برگرداند. بهترین و منطقی‌ترین راه این است که این روند هرچه سریع‌تر متوقف شود و امام‌اوغلو به جایگاه خود بازگردد. هرچه زودتر، بهتر.
لینک خبر:
نظر شما