براساس گزارش پلیس، پرونده ای علیه مفتی عزیزالرحمان، فرزندانش و دو نفر ناشناس، در مورد شکایت خشونت جنسی فردی به نام صادر شاه، یکی طلاب این مدرسه علمیه ثبت شده است.

مفتی عزیزالرحمان و پسرانش الطاف الرحمان، عتیق الرحمان، لطیف الرحمان و عبدا... در این پرونده به خشونت جنسی متهم شده اند.

   براساس گزارش پلیس، در متن این پرونده، صابر شاه یکی از طلاب این مدرسه علمیه گفته: مفتی عزیزالرحمان، معلم مدرسه دینی مذکور به من گفت: به جای تو شخص دیگری نمی تواند در امتحان مدرسه دینی شرکت کند، اما اگر به من توجه کنی، می شود فکری کرد.

  وی گفت: مفتی مذکور از من به مدت سه سال سوء استفاده جنسی می نمود، اما در امتحان ارفاغی قائل نشد.

  در متن این پرونده همچنین آمده است: پسران مفتی مذکور به همراه دو همدست تهدیدم کرده اند که مرا می کشند و به همین دلیل جان من در خطر است.

  بر اساس گزارش دیگری از این روزنامه مورخ ۲۷ خرداد ماه ۱۴۰۰ (https://jang.com.pk/news/۹۴۳۳۹۴) ویدیویی از خشنونت جنسی مفتی عزیز الرحمان، معلم مدرسه علمیه جامعه منظور الاسلام لاهور در رسانه های اجتماعی دست به دست می شود، اما این مفتی گفته: چند سال قبل به دلیل این که مدیریت مدرسه علمیه مذکور در چای من مواد مستی آور ریخته بود لذا اگر کاری می کردم دست خودم نبود.

    وی گفت سن من هفتاد سال است و چهل سال است که در این مدرسه تدریس می کنم.

    وی افزود: چطور ممکن است هوش و حواسم به جا بوده باشد و این اعمال زشت را نیز انجام دهم تا این که فردی هم از آن فیلم بسازد؟

    وی با ایراد اتهام به مدیریت مدرسه مذکور گفت: مدیریت این مدرسه برای برکناری من از مدرسه این توطئه را کرده است.

    پلیس پس از ملاحظه ویدیو در رسانه ها به صابر شاه مراجعه کرد و پرونده ای علیه مفتی مذکور ثبت نموده و تحقیقات را آغاز کرد.

    از سوی دیگر جمعیت علمای اسلام عضویت مفتی مذکور را لغو نموده و مدیریت مدرسه علمیه نیز وی را اخراج کرد.

     توضیح:

     در مورد پرونده مذکور دقیقا مشخص و معلوم نیست که آیا این موضوع حقیقت دارد یا واقعیت نداشته و توطئه ای برای وی به قصد تخریب شخصیت انجام شده است، اما سوابقی وجود دارد که نشان می دهد در برخی از مدارس دینی حوزه های علمیه تندرو اهل سنت، چنین رویدادهایی اتفاق افتاده و متاسفانه رسانه ای هم می شود. بنا به اعتقاد برخی از محققین: احتمال دارد این نوع رفتار به دلیل وجود جواز روابط جسنی مرد با مرد در احکام فقهی آن ها باشد که بررسی صحت و سقم چنین جوازی نیاز به تحقیق و بررسی دارد.