روزهایی در سرنوشت مردم آذربایجان از اهمیت بالایی برخوردار است که در آنها پایه های آغازین بزرگی گذاشته شد که به درستی سرنوشت آینده آن را رقم زد. مهمترین این روزها که با رویدادهای مختلف تاریخی همراه شده است، 15 ژوئن 1993 است. آن روز در تاریخ کشورداری آذربایجان بسیار مهم است. چرا که آذربایجان بر خلاف بسیاری از کشورهای جهان پس از بازپس گیری استقلال خود دوباره در خطر از دست دادن آن قرار گرفت. در آن زمان، بی کفایتی سیاسی سران کشور موجودیت آذربایجان را به معنای واقعی کلمه زیر سوال می برد. هرج و مرج، بحران، خودسری، اشغال سرزمین های ما اجازه نداد مردم ما لذت استقلال را تجربه کنند. در چنین دوران سخت و پیچیده ای، مردم آذربایجان با روی آوردن به حیدر علی اف رهبر بزرگ و موجودیت خود را تضمین کردند.
حیدر علی اف رهبر ملی جمهوری آذربایجان با بیان اینکه همبستگی مردم و ثبات در کشور برای حل مشکلات بسیار مهم است، می گفت: "زندگی و فعالیت‌های من فقط اختصاص به حفظ استقلالیت جمهوری آذربایجان و رهایی آن از این وضعیت دشوار خواهد بود."
در نتیجه سیاست خردمندانه نابغه، کشور ما به عنوان یک دولت از خطر محو شدن از نقشه جهان نجات یافت، استقلال خود را حفظ کرد، بر بحران سیاسی-اجتماعی جمهوری غلبه کرد و زیربنای توسعه را گذاشت. تاریخ ثابت می کند که آذربایجان همیشه در مورد هدف دولت های دشمن قرار گرفته. کشور ما چه در دوران روسیه تزاری و چه پس از آن با تحریکات نیروهای ضد آذربایجانی مواجه شد. تنها پس از دهه 60 قرن گذشته، در نتیجه خدمات بی نظیر حیدر علی اف فرزند بزرگ مردم آذربایجان و رهبر ملی جمهوری آذربایجان موجودیت خود را نگه داشته.
به ویژه حیدر علی اف دولتمرد برجسته زمانی که در رهبری اتحاد جماهیر شوروی نمایندگی داشت، گام های مهمی در جهت استقلال آینده آذربایجان برداشت و قاطعانه از ادعاهای بی اساس اراضی ارمنی ها جلوگیری کرد. یک سیاستمدار نابغه که با انتقاد شدید از رژیم گورباچف، نیات و نقشه های موذیانه امپراتوری شوروی علیه مردم ما را خنثی کرد، در سال 1987 از دفتر سیاسی کمیته مرکزی حزب کمونیست اتحاد جماهیر شوروی استعفا داد. این آغاز دوران سخت و دشواری برای آذربایجان بود. 20 درصد سرزمین های تاریخی ما توسط ارمنستان اشغال شد. فاجعه 20 ژانویه و نسل کشی خوجالی علیه مردم آذربایجان انجام شد.
حیدر علی اف اگرچه در مقام عالی دولتی نبود، با وجود تبلیغات منفی علیه او جان خود را به خطر انداخت. او سازمان دهندگان فاجعه خونین ژانویه 1990 را در خود مسکو به شدت متهم کرد. او فعالیت های ناقص و غیرقانونی رهبری اتحاد جماهیر شوروی را در معرض دید همه جهان قرار داد. پس از آن، امکان سکونت وی در مسکو وجود نداشت. او در تاریخ 20 جولای 1990به باکو و بعد به نخجوان بازگشت. برگشت وی به نخجوان آغاز مرحله جدیدی در زندگی کشورمان شد. تصمیمات مهمی در نخجوان برای ساختن کشور مستقل گرفته شد. اولین قدم ها برای استقلال کشورمان در این سرزمین کهن آذربایجان برداشته شد.
سال‌های 1990 تا 1993 که رهبر ملی حیدر علی‌اف در نخجوان فعالیت می‌کرد، مهمترین دوره در تاریخ تشکیل کشور مستقل آذربایجان محسوب می‌شود. در همین سال ها بود که اصول اساسی آذربایجان مستقل شکل گرفت و پایه های توسعه آینده کشورمان پی ریزی شد. حوادثی که در آن زمان در آذربایجان رخ داد، کشور را به مرز از دست دادن استقلال رساند و جنگ داخلی در گرفت. وقایع 4 ژوئن 1993 در شهر گنجه در کنار کشتار برادرکشی (جنگ داخلی) کشور را نیز با تجزیه واقعی تهدید کرد. در چنین شرایط سختی، به درخواست مردم، حیدر علی اف دولتمرد برجسته جمهوری آذربایجان در تاریخ 15 ژوئن 1993 به قدرت سیاسی بازگشت. بدین ترتیب اساس نهضت آزادی ملی در کشور ما گذاشته شد. 15 ژوئن به عنوان "روز نجات ملی" وارد تاریخ کشور مستقل آذربایجان شد. با قطعنامه مجلس ملی جمهوری آذربایجان مورخ 27 ژوئن 1997، روز بازگشت حیدر علی اف به رهبری این کشور رسماً روز نجات ملی مردم آذربایجان اعلام شد.
الهام علی اف رئیس جمهور آذربایجان گفت: "تاریخ مدرن ما، تاریخ باشکوه ما به سال 1993 برمی گردد. از آن زمان تا سال 2003، آذربایجان راه طولانی و موفقی را پیموده است. پایه‌های دولت‌گرایی گذاشته شد. یک قانون اساسی مترقی به تصویب رسیده است. روند کلی دولت سازی آغاز شد. اصلاحات اساسی سیاسی و اقتصادی صورت گرفت. آذربایجان توانسته خود را در صحنه جهانی نشان دهد و به عضویت سازمان های بین المللی درآمد."
واصف طالب اف رئیس مجلس عالی جمهوری خودمختار نخجوان، ماهیت تاریخی این روز را چنین توصیف کرد: "آذربایجان مستقل رستگاری خود را در بازگشت حیدر علی اف سیاستمدار برجسته برای دومین بار به قدرت یافت. گذشت زمان بار دیگر ثابت کرد که مردم تصمیم درستی گرفته اند و حیدر علی اف تنها کسی بود که می توانست کشور ما را در سخت ترین و پرمسئولیت ترین دوره که در چنگال مشکلات بود به رستگاری برساند. آقای الهام علی اف رئیس جمهوری آذربایجان ایده های درخشان حیدر علی اف رهبر بزرگ مردم آذربایجان را با موفقیت ادامه می دهد. در نتیجه، آذربایجان در گذشته از طریق پروژه های بزرگ اقتصادی نفت و گاز مانند باکو-تفلیس-جیهان، گاز باکو-تفلیس-ارزروم، TANAP، TAP کمک های قابل توجهی در تضمین امنیت انرژی بسیاری از کشورها داشته است. در عین حال، به ابتکار الهام علی اف رئیس جمهوری آذربایجان کارهای بزرگی برای ایجاد کریدورهای حمل و نقل بین المللی مانند شرق- غرب و شمال- جنوب انجام شد. راه آهن باکو - تفلیس - قارص به بهره برداری رسید. اقتصاد آذربایجان در حال حاضر به طور کامل متنوع است. با وجود بحران جهانی، توسعه موفقیت آمیز آذربایجان تضمین شد.
در حال حاضر همکاری موثری با سازمان ملل متحد، جنبش غیرمتعهدها، سازمان همکاری اسلامی، پارلمان اروپا، شورای اروپا، سازمان امنیت و همکاری اروپا و سایر سازمان های تاثیرگذار بین المللی و منطقه ای در حال انجام است. ریاست کشورمان بر جنبش غیرمتعهد ها که 120 عضو دارد، نشان از اعتبار و قدرت کشورمان در سطح بین المللی دارد. ریاست جمهوری آذربایجان در سازمان دموکراسی و توسعه اقتصادی (GUAM) و شورای همکاری کشورهای ترک زبان نشان از احترام و اعتبار فراوان کشورمان و رئیس دولت در عرصه بین المللی است. نتیجه همین اعتبار و قدرت است که آذربایجان در طول 44 روز جنگ میهنی ارتش منفور ارمنستان را به کلی نابود کرد و سرزمین های خود را که نزدیک به 30 سال در اشغال بود، از دست اشغالگران آزاد کرد.ثمره روز رستگاری ملی امروز در چهره صدرک، منطقه مرزی، اردوباد، سرزمین باغ ها، شاهبوز نماد جذابیت در کوهستان و سایر مناطق به خوبی نمایان است. اکنون در کنار شهرها و مراکز منطقه‌ای جمهوری خودمختار، روستاهای دورافتاده کوهستانی، مرزها و کوچک‌ترین آبادی‌ها نیز توسعه همه جانبه نخجوان را به تصویر می‌کشند. تصادفی نیست که این توسعه و پیشرفت در مدت کوتاه و در دوره محاصره، الگویی از توسعه در دنیا تلقی می شود. رئیس جمهور الهام علی اف که در 10 می سال گذشته از جمهوری خودمختار نخجوان بازدید کرد و گفت: جمهوری خودمختار نخجوان از نظر رشد اقتصادی در 20 سال گذشته رکورددار بوده است.
امروز سالگرد نجات ملی آذربایجان است. گذشته نشان داد که آینده روشن آذربایجان تنها از مسیر حیدر علی اف شخصیت بزرگ مردم آذربایجان می گذرد. راهی که ما را به آغدام، کلبجر، فضولی، زنگیلان رساند. راهی که آذربایجانی های جهان را در شوشا گرد هم آورد. آن جاده نخجوان باستان را به سرزمین مادری متصل خواهد کرد. به عنوان یک ملت پیروز، هر قدمی که در این راه برداریم استقلال ما را بیش از پیش تقویت خواهد کرد.
نظر شما