اتباع پاکستان در ایتالیا با جمعیتی حدود ۱۵۰ هزار نفر به صورت پراکنده در این کشور زندگی می کنند اکثر آنها که مهاجران نسل اول هستند تحصیلات معمولی کسب کرده اند و اغلب آنها به کارگری در بخش کشاورزی و تولیدات صنعتی مشغول هستند.
اما تعدادی از اتباع پاکستان در ایتالیا تاجر، کارافرین، هنرمند و شاعر نیز هستند. یکی از آنها امید علی از شاعران معاصر پاکستانی است که از سال ۱۹۸۷ در این کشور زندگی می کند و در زندگی خود با فراز و نشیب های زیادی روبرو شده است. وی هر چند زندگی سختی را تجربه کرده است اما هیچ وقت سعی نکرده شغلی دیگر برای خود دست و پا کند.
امید دو جلد شعر به زبان ایتالیایی و در ۱۰ هزار نسه به چاپ رسانیده است. اشعار او حتی به زبان های انگلیسی، آلمانی و اسپانیایی نیز ترجمه شده است و مهمتر از همه این که وی کتاب های خود را بدون کمک گرفتن از موسسات بزرگ انتشاراتی به چاپ رسانیده است. رولینگ استون یک نشریه امریکا امید علی را یکی از شاعران مهم معاصر در ایتالیا نامیده است.
امید در سال ۱۹۶۱ در "پیندی مهر" روستای کوچکی در نزدیکی شهر خوشاب در ایالت پنجاب به دنیا آمد. پدرش معلم بود. خانواده او وضع مالی خوبی نداشتند، اما والدین امید برای تحصیل فرزندان خود ارزش بسیاری قائل بودند و هر چهار فرزند خود (یک دختر و سه پسر) را به مدرسه در روستا و بعداً در خوشاب برای تحصیل فرستادند.
امید از جوانی شروع به سرودن شعر کرد و تا زمانی که امتحانات کارشناسی ارشد خود را به پایان رساند، مجموعه شعرهایی سروده بود.. اگرچه پدر امید به پسر شاعرش افتخار می کرد، اما قادر به تأمین مالی تحصیلات امید بود. در نتیجه، امید، مانند برادرانش، جذب مشاغل کم درآمد شد.
در دوران جوانی از نزدیک چالش ها و مشکلات زیادی را تجربه کرد و از اعمال وجودش با بی عدالتی های جامعه دست و پنجه نرم کرد. او نمی توانست به تحصیلات خود ادامه دهد زیرا خانواده اش توانایی پرداخت هزینه های تحصیلی او را نداشتند. او حتی از خرید کیف و کفش و لباس ناتوان بود.
وی که به دلیل فقر و نداری از رسیدن به هدف خود مایوس شده بود برای تسکین درون خود شروع به سرودن شعر کرد.
امید علی امیدی در پاکستان برای رسیدن به اهداف خود نمی داد بنابراین عزم خود را جزم کرد که از کشور خارج شود به همین دلیل در سال ۱۹۸۷ میلادی پس از اینکه توانسته بود مبلغی را پس انداز کند پس از اخذ ویزا راهی ایتالیا شد. پس از ورود، به عنوان یک دستفروش دوره گرد شروع به کار کرد. او در تابستان به گردشگران و مردم عادی در کالابریا و سیسیل روسری و چتر می‌فروخت.
هر چند زندگی با شغل فروشندگی در ایتالیا سخت است. اما اکثر مهاجران پاکستانی با اجاره یک خانه کوچک و تامین مایحتاج خود و خانواده شان میتوانند زندگی نسبتا آبرومندانه‌ای داشته باشند. آنها حتی میتوانند به خانواده های خود در پاکستان پول ارسال کنند و از آنها حمایت مادی و مالی کنند.
شاعر دوره گرد
اما امید خیلی زود متوجه شد که این زندگی برای او مناسب نیست. او نمی خواست خرده فروش باشد، بلکه آرزو داشت اشعار خود را به صورت یک کتاب به چاپ برساند. او برای شکوفایی بهتر طبع شعری خود به سیر و سیاحت در سراسر ایتالیا اقدام کرد. او شعرهای خود را در مکان های عمومی از جمله رستوران ها و مراکز فرهنگی و جشنواره های ادبی می خواند. او سپس کتاب هایش را به چاپ رسانید و از فروش آن درآمدی برای امرار معاش کسب کرد..
امید همچنان در سفر بود و از یک شهر به شهری دیگر سفر می کرد. او به فکر قرارداد با یک انتشارات بزرگ بود که کتاب‌هایش را تبلیغ و به فروش برساند او در مورد راه های کسب موفقیت برای چاپ و فروش کتاب هایش خیال پردازی می کرد. او برای به جامع پوشانیدن این رویاها با افراد زیادی ملاقات کرد. اما این تلاش هایش نتیجه ای در بر نداشت.
امید میگوید در پاسخ به این سوال که چه چیزی انسان را شاعر می کند میگوید سرودن شعر امری ذاتی است . من از زمانی که خیلی جوان بودم عاشق کلمات بودم. از ریتمی که از کنار هم قرار دادن کلمات حاصل می شود لذت میبردم. از همان ابتدا به اردو، پنجابی و سرایکی می نوشتم. به گفته امید در شعر انسان میتواند برای غلبه بر تنهایی، کنترل عصبانیت، کمرنگ کردن ناامیدی و بیان احساسات عاشقانه راهی پیدا کند.
وی درباره نحوه آشنایی با زبان ایتالیایی میگوید وقتی به اینجا آمدم با زبان ایتالیایی کامل بیگانه بودم اما من عاشق صدا و ریتم زبان ایتالیایی بودم و همانطور که بیشتر یاد میگرفتم، از غنای اصطلاحات و عبارات های آن شگفت زده می شدم . زبان ایتالیا مانند همه زبان‌ها، همانند یک دریا است - هر چه بیشتر در آن قدم بردارید، عمیق‌تر می‌شود..
امید در ادامه می گوید به منظور بهبود زبان ایتالیایی، در دانشگاه پروجا در سال ۱۹۹۶ ثبت نام کردم. اما مطالعه با معده خالی غیرممکن بود. .در کمتر از یک سال مجبور به ترک تحصیل شدم. بنابراین این دومین باری بود که از نعمت تحصیلات به دلیل فقر محروم می شدم.
وی با بیان اینکه به کمک یه نفر با عنوان ناشر در پروجا توانست ۵۰۰ نسخه از اولین کتابش را به چاپ برساند. گفت: با فروش نسخه های چاپ شده توانستم هزینه های انتشار و چاپ آن را بپردازم هر چند ناشر برای تبلیغ کتاب‌های من کار چندانی انجام نداد، بنابراین برای فروش آن ها خود دست به کار شدم.
امید با بیان اینکه بیشتر زندگی اش در سختی گذشته است گفت: من شاعرم و پول درآوردن از سوی شعر کار سخت و طاقت فرسایی است مثل فروش آیینه در کشوری است که همه نابینا هستند.
امید افزود: در سال ۲۰۲۰ میلادی که ویروس کرونا دامنگیر ایتالیا شد در یک آپارتمان کوچک زندانی میکردم وی افزود: مشکلات ناشی از کرونا باعث شد که به پاکستان بازگردم اما پس از بهتر شدن وضعیت کرونا دوباره به ایتالیا بازگشتم و حالا کتاب های شعرم فروش خوبی دارند.
این شاعر پاکستان در ادامه خاطرنشان کرد: در طی این مدت بیش از ده هزار جلد از کتاب هایم به فروش رسیده است و این باعث شده است که درآمدم رو به بهبود رود.
وی با بیان اینکه در سفر به پاکستان ازدواج کرده است و حالا فصد دارد همسرش و فرزندانش را به ایتالیا بیاورد گفت: اکنون که ۴۱ سال سن دارم برای آوردن همسر و فرزندانم برنامه ریزی می کنم
وی به اهدافش در زندگی پرداخت و گفت: این اهداف را که در قالب شعر رویاپردازی بر روی کاغذ می آورم رسیدن به صلح و آشتی ،نبود نژادپرستی بهره مندی مردم از عدالت اجتماعی و ریشه کن شدن فقر از جامعه است که متاسفانه اکثر کشورهای جهان حتی کشورهای اروپایی نیز با این چالش ها دست و پنجه نرم می کنند.
منبع خبر: روزنامه تریبیون – ۱۰ژوئیه مصادف با ۱۹ تیرماه
لینک خبر:
نظر شما