تولین ترک اغلو
در برابر نسل کشی رژیم اسرائیل در غزه که از 7 اکتبرآغاز شده هیچ کاری جز تحریم محصولات و دعا و نوشتن نمی توانم انجام دهیم. من در تمام سلول هایم احساس گناه می کنم و این احساس گناه را در تمامی بخش های زندگیم، خندیدن، نوشیدن، خوردن و حتی خوابیدن تجربه می کنم.
بچه ها در آغوش مادرشان کفن پیچیدشده اند...مادران گریه می کنند و روزهای خود را با گریه سر می کنند. کودکی که پایش را در غزه قطع کردند، پرسید: «عمو دکتر، آیا پاهای من دوباره رشد می کند؟» وقتی این پرسش را دیدم، گریه ام گرفت.
این گونه اسرائیل قلب همه مردمان با وجدان جهان را به درد آورد.
روح و روان بسیاری از ما به دلیل قتل عام بی رحمانه که از چهار ماه پیش شروع شده آسیب دیده است. این قتل عام فروپاشی روحی و روانی مشکلات روانی جامعه شناختی را به همراه داشت. معلوم نیست چگونه می توان این همه مردم را آرام کرد.
هنگام تماشای اخبار غزه اشکانم سرازیر می شود. اگر تماشا نکنید و خبردار نشوید، پیش پا افتاده به نظر می رسد.ولی من تنها دعا می کنم، دعا می کنم، دعا می کنم با ناامیدی بسیار زیاد.... دیگر چه کاری می توانیم انجام دهیم!
غیر از زندگی کردن به گونه ای که انگار مقصر تمامی ما هستیم، انگار من هستم.اتفاقی که به وقوع می پیوند غیرقابل تحمل است.
بوی سنگین خشم، نفرت و کینه غزه را فرا گرفته است...کسانی که آمبولانس ها را بمباران کردند و آتش گلوله باریدند.آنهایی که به طرز وحشیانه ای به مادری که بدن خود را برای فرزندشان سپر کردند تیراندازی کردند. آنهایی که بیمارستان ها را بمباران کردند، و آن بی وجدان های که با تک تیراندازها به پزشکان روی میز عمل شلیک می کنند. کسانی که سبب شدند اعضای بدن مبارک کودکان به دو قسمت تقسیم شود.
آنهایی که دیدند چگونه تمام بدن کودکان مجروح با دست و پا بریده می لرزد و سکوت کردند
دعا می کنم ..... برای کودکانی که به ظاهر خوش شانسی که نمرده اند ولی با پاهای برهنه، ساعت ها در گل و لایی منتظر ماندند تا لقمه ای غذا به دست بیاورند. دیدیم و شاهد بودیم که چگونه از گودالی که آب باران جمع شده بود آب می خوردند تا تشنگی خود را رفع کنند!..
وقتی این همه را دیدیم، فقط تماشا و تماشا کرده ایم، چگونه نفس می کشیم؟
وقتی می‌بینیم بچه‌های بی‌گناه غزه در صف ایستاده‌اند و می‌خواهند با سه یا پنج دانه برنج باقی مانده در ته دیگ خالی خود راسیر کنند....با این تفاسیر ما چگونه به راحتی سوپ داغ خود را سر می کشیم.
بسیاری از کشورهای اروپایی مثل ما به این فکر می کنند که نسل کشی در غزه برای بشریت چقدر شرم آور است...
وقتی برخی یهودیان ضدصهیونیستی که قتل عام اسرائیل را محکوم می کنند. قلبم آرام می شود وقتی مقاومت عزتمندانه غزه را می بینم....
نمی توانیم بیش از این کشتار و درد غزه را تماشا کنیم......
منبع خبر:
ملاحظات کارشناسی :
شبکه های مختلف ترکیه از شروع عملیات طوفان الاقصی اقدام به پخش برنامه های ویژه در باره جنایات رژیم غاصب صهیونیستی در غزه کردند و مردم ترکیه نیز بصورت مستمر در روز های شنبه ویکشنبه به حمایت از مردم فلسطین وغزه در شهر های مختلف ترکیه راهپیمایی می کردند . ولی مدتی است رسانه ها نسبت به جنایات رژیم غاصب صهیونیستی بی تفاوت شده ودولت واحزاب مشغول انتخابات شهرداری ها هستند .
نظر شما