چرا ایران!

صالح تونا

وقتی دوستم عبدالقادر سلوی در یک برنامه تلویزیونی گفت: "45 هزار نفر از جمله کودکان در غزه جان باختند، به همین دلیل من از دست ایران بسیار عصبانی هستم"، دوست دوران کودکی ام احمد هاکان مجبور شد بگوید: " نه، مبادا نفرت شما از ایران بر نفرت شما از اسرائیل پیشی بگیرد!"

نمی‌دانم، شاید هم سلوی ایران را به‌عنوان «هدف آسان» انتخاب کرد، زیرا شهامت گفتن « از دست حماس بسیار عصبانی هستم» را نداشت. (به هر حال «عصبانی شدن» از  ایران ریسکی ندارد؛ حتی مورد تقدیر و تشویق بیشتری هم قرار خواهید گرفت.)

اما... اسماعیل هنیه، رهبر شهید حماس، از همان روز اول (به معنای واقعی کلمه) درباره عملیات طوفان الاقصی در 7 اکتبر گفت: «حتی من هم نمی دانستم...» حسن نصرالله، رهبر شهید حزب الله در اولین بیانیه خود به صراحت اعلام کرد که محور مقاومت در نظر داشته از همه جبهه های منطقه با همکاری یکدیگر اقدام کنند، بنابراین از عملیات مورد نظر اطلاعی ندارم، اما غزه را تنها نخواهیم گذاشت.

اگر به خاطر داشته باشید که نصرالله در طول زندگی خود به ولایت فقیه (خامنه ای رهبر ایران) وفادار بود، به راحتی می توانید رویکرد ایران نسبت به طوفان الاقصی را درک کنید.

اگر آقای سلوی دوست عزیزمان با «آگاهی مقاومت» از دست ایران «خشمگین» است، باید بداند که هنوز امام خامنه ای متولد نشده بود که شیخ عزالدین قسام مقاومت را آغاز کرد.

برخی از دوستان و همکاران از حماس به‌خاطر نسل‌کشی اسرائیل در غزه نگوییم «عصبانی» شده بلکه در لفافه اقدام آن را «بی‌ملاحظه » تعبیر می کنند. حتی این اقدام را با طرح این پرسش که "آیا آنها رو دست خوردند؟" زیر سوال می برند. آنها همچنین ادعا می کنند که غیرممکن بود اسرائیل از عملیات مورد نظر مطلع نباشد و آگاهانه از آن چشم پوشی کند.

اما چیزی که آنها فراموش می کنند این است: اسرائیل پیش از این هم رکب های زیادی خورده بود که نتوانست جلوی آنها را بگیرد.

به عنوان مثال، گردان های عزالدین قسام، شاخه نظامی حماس در 25 ژوئن 2006 چند سرباز اسرائیلی را مجروح کردند، دو نفر از آنها را کشتند و سرباز اسرائیلی گیلاد شالیت را در عملیاتی در اراضی اشغالی (برون مرزی) اسرائیل به اسارت گرفتند و به غزه بازگشتند.

در نتیجه توافق مبادله اسیران با اسرائیل در سال 2011، حماس آزادی 1026 اسیر فلسطینی در زندان های اسرائیل را در ازای آزادی گیلاد شلیت تضمین کرد. از جمله این اسیران نجات یافته یحیی سنوار بود که 22 سال را در زندان های اسرائیل گذراند.

رویکرد دیرینه بیمار دلان این است: وقتی پیروزی حاصل می شود می گویند ما با شما بودیم و وقتی کار سخت می شود می گویند ما که به شما گفته بودیم.

بسیار خب،  یعنی این احتمال وجود ندارد که اسرائیل طرح قتل عام غزه و لبنان را فارغ از عملیات سیل الاقصی ریخته باشد؟

عماد مغنیه، فرمانده افسانه ای حزب الله، که در سال 1983 در مقر آمریکا 63 سرباز آمریکایی را در بیروت از پا درآورد، درست قبل از جنگ 33 روزه، از حصارهای سیم خاردار بسیار دشوار عبور کرد و به سربازان اسرائیلی حمله کرد. او دو سرباز اسرائیلی را زنده از داخل خودروشان دستگیر کرد و در عرض چند دقیقه به لبنان بازگشت.

از پاسخ اسرائیل مشخص است که آنها قصد حمله به لبنان را داشته اند...

اهداف اسرائیل روشن و تغییرناپذیر است. رؤسای جمهور در آمریکا تغییر می کنند، اما رابطه اسرائیل و ایالات متحده نیز تغییر نمی کند.

کابینه جدید ترامپ نشان می دهد که آنها از برنامه های خود برای ایجاد «دولت پ.ک.ک» در شمال سوریه دست بر نمی دارند. حتی وزرای اسرائیل اعتراف می کنند که تلاش می کنند طرح فعلی را در راستای اهداف اسرائیل اجرا کنند.

متأسفانه "عنصر انسانی" این طرح که ترکیه از هم خواهد پاشید، که دوستان سعی دارند آن را شیطانی جلوه دهند متاثر از جامعه شناسی سنی است نه جامعه شناسی شیعی. یعنی، مسئله مقاومت است نه اختلافات فرقه ای.

حتی عربستان سعودی که در سطح روسای ستاد ارتش با ایران دیدار کرد و به دنبال ایجاد یک اتحاد نظامی (اما نه با مشارکت چین) بود، هم این واقعیت را دید.

نکته اصلی این است: وقتی حرف از دفاع از کوبا تا یمن، از ایران تا ونزوئلا، می زنیم مقصود دفاع از خودمان یعنی دفاع از ترکیه است.

لینک خبر:

https://www.sabah.com.tr/yazarlar/salih-tuna/2024/11/14/yemisim-iranini