فرودگاه شاهان مغلیه، همچنین به عنوان "محل استراحت امپراتوران مغول" شناخته می شود، یک مکان باستان شناسی تاریخی است که در باغ نیو واه، تقریباً 9 مایلی از تاکسیلا در جاده اصلی گراند ترانک (G.T) در واه راولپندی واقع شده است. این سایت تحت قانون آثار باستانی پاکستان در سال 1975 محافظت می شود و اهمیت فرهنگی و تاریخی آن را برجسته می کند.

اهمیت تاریخی و ساخت و ساز

این مجموعه که در میان چشمه‌ها و رودخانه‌های طبیعی قرار دارد، از باغی متعلق به دوران مغول، آلاچیق‌ها و مخازن آب تشکیل شده است. بر اساس زندگینامه جهانگیر امپراتور مغول، این آرامگاه در ابتدا در زمان امپراتور اکبر توسط ژنرال او، راجا من سینگ ساخته شد. جهانگیر خود از این سایت بازدید کرد و از فضای آرام آن لذت برد.

در طول سلطنت شاه جهان، این سایت برای تقلید از عظمت باغ های شالامار لاهور گسترش و توسعه یافت. این شامل افزودن آب، تراس‌ها و آلاچیق‌های استادانه بود که منعکس‌کننده شیفتگی مغول به طبیعت و تقارن معماری است.

چیدمان معماری

فرودگاه نمونه بارز طراحی باغ سنتی مغول است که دارای طرحی سه طبقه است که با دیوارهای صفحه نمایش با ورودی اصلی در غرب تقسیم شده است. ویژگی های کلیدی عبارتند از:

ویژگی های آب و آلاچیق:

• بین طبقه اول و میانی یک آلاچیق با آبشار، آب انبار و کانال های آب قرار دارد.
• طبقه میانی یک مخزن آب مربعی بزرگ (200 فوت در 200 فوت) با غرفه دیگری در انتهای آن قرار دارد.

برادری و آرامگاه امپراطور:

• برادری مستطیلی شکل (غرفه ای با طاق نما) به عنوان محل توقف امپراتور یا «فارودگاه» عمل می کرد.
• در خارج از دیوار پیرامونی در شمال غربی، آثاری از شالوده‌ها حاکی از وجود سازه‌های اضافی است که شبیه به نقارخانی باغ شلمار است.

حفظ و میراث

با وجود گذشت زمان و عوامل محیطی، فرودگاه گواهی بر نبوغ و ظرافت معماری مغول است. ادغام عناصر طبیعی و مصنوعی آن، دیدگاه مغول را در ایجاد فضاهای بهشتی برای اوقات فراغت و حکومت نشان می دهد. با این حال، این سایت نیازمند تلاش های مداوم برای حفاظت از میراث تاریخی و فرهنگی خود است.

امروزه، فرودگاه شاهان مغلیه همچنان به جذب مورخان، باستان شناسان و بازدیدکنندگان علاقه مند به کاوش در میراث غنی مغول پاکستان ادامه می دهد.

https://archaeology.punjab.gov.pk/farudgah-shahan-mughlia-tank