روزنامه «لاکروآ» ارگان کاتولیک های فرانسه به مناسبت فوت" کریستین یحیی بونو"، مقاله ای را منتشر کرد. در این مقاله آمده است:  یحیی بونو، فیلسوف و اسلام شناس در اواخر سال ۱۹۷۰ به اسلام صوفی و سپس شیعی رو آورد و در ۲۶ اوت در ساحل عاج از دنیا رفت. روش وی بیش تر به خاورشناسان قرن بیستم نزدیک بود و به دلیل ارتباطاتش با ایران از سوی مراکز دانشگاهی فرانسه مورد بدبینی قرار داشت.

          به نوشته این روزنامه، وی در آلمان در خانواده ای کاتولیک و از هواداران هیپی ها به دنیا آمد که ابتدا به طریقت صوفیسم درآمد و سپس شیعه شد. بونو دارای دکتری فلسفه از دانشگاه سوربن بود و ترجمه ای از قرآن نیز انجام داده است. مسیری که کریستیان یحیی بونو، ۶۲ ساله طی کرده تعجب بر انگیز است. به گفته یکی از دوستانش او خودش را به زبان فارسی بنده خدا می خواند. او همچنین مدتی را در الجزایر سپری کرد و پس از مدتی در سن ده سالگی به همراه خانواده اش به استراسبورگ در فرانسه آمد. او تحصیلات خود را در رشته فلسفه در دانشگاه سوربن دنبال کرد و در اواخر سال های دهه ۷۰ به اسلام گروید و شاگرد "آمادو هامپاته با"، رهبر فرقه صوفی تیجانیسم در سنگال شد. در آن زمان بود که وی نام یحیی را برای خود انتخاب کرد.

          او در دوره تحصیلش با نوشته های امام خمینی (ره) آشنا شد و از آن پس به شیعه رو آورد. "ملی حسین پور"، دوست و شاگرد او می گوید: در فرانسه (امام) خمینی بیش تر به دلیل نقش سیاسی اش در انقلاب ایران شناخته می شود. با این وجود او یکی از بزرگ ترین متخصصین در حوزه اندیشه ها و فلسفه ابن عربی است و نقدها و نوشته هایش در این خصوص مورد استفاده آموزشی قرار دارد. 

          لاکروآ در ادامه می افزاید: یحیی بونو سپس تصمیم گرفت تز خود را به اندیشه های فلسفی و عرفانی امام خمینی (ره) اختصاص دهد. تز او در سال ۱۹۹۵ با عنوان متافیزیک و دین در آثار فلسفی و عرفانی امام خمینی (ره) منتشر شد.

          اما به باور ملی حسین پور انتخاب این موضوع برای تز دکتری در حوزه دانشگاهی برایش گران تمام شد. او به دلیل آثارش همچنین از آنجائیکه مدت ها در ایران به سر برد و کار کرد به عنوان فردی نزدیک به ایران شناخته می شد در حالی که در عرصه سیاسی وی بسیار هم منتقد بود.

          روزنامه لاکروا در بخش دیگری از این مقاله به اندیشه های سیاسی بونو نیز اشاره کرده و اضافه می کند: وی درمشهد که شهری مقدس در شمال شرقی ایران است سکنی می گزیند و به ترجمه برخی آثار کلاسیک یا معاصر به زبان فرانسه می پردازد و در این میان حتی اثری از "محمد خاتمی"، رئیس جمهوری سابق اصلاح طلب که دوستش بود را با عنوان "آیین و اندیشه در دام خودکامگی" ترجمه می کند و از بعد سیاسی در جریان تظاهراتی که علیه انتخاب مجدد محمود احمدی نژاد در سال ۲۰۰۹ (۱۳۸۸) شکل می گیرد، در کنار خاتمی قرار می گیرد.

          در بخش پایانی این مقاله لاکروآ با یادآوری این که او در دانشگاه تهران به ویژه به تدریس فلسفه و عرفان ایرانی ملاصدرا و ابن عربی که در آن ها تخصص داشت، می پرداخت، اضافه می کند: رویکرد او مانند خاورشناسانی چون هانری کربن در دهه ۷۰ بود و این البته دلیل دیگری بود تا او نتواند در دانشگاه های فرانسه جای خود را بیابد. ملی حسین پور در این مورد تصریح می کند که یحیی بونو متون شیعی و فلسفی را خوب می شناخت و در بین فرانسه زبانان ما کسی مانند او را نداریم.

          او قبل از فوت به ساحل عاج رفته بود. او در دهه نخست محرم که از ماه های مهم شیعیان می باشد سخنرانی هایی برای  جامعه شیعیان ابی جان در خصوص حوادث عاشورا برگزار می کرد. جسد او نیز در کنار جسد استادش در ساحل عاج به خاک سپرده شد.