مصطفی کارا علی اوغلو
اقدامات ترکیه در قتل عام غزه و به طور کلی مسئله فلسطین نباید به محکوم کردن و به زعم وزیر امور خارجه آمریکا قرار گرفتن در زمره کشورهایی که می توانند در فعالیت های سازندگی پس از جنگ در منطقه مشارکت داشته باشند، محدود شود.
علاوه بر این، اصلا وجه خوبی ندارد وقتی اعتراضات در مجامع عمومی غربی همچنان بی وقفه ادامه دارد، موضوع غزه در کشور ما در شرف فراموشی قرار گرفته و به یک معضل معمولی تبدیل شده است.
البته که ترکیه به تنهایی مسئول نیست، بلکه به عنوان یک کشور اروپایی، وظیفه اقدامات دیپلماتیک بین المللی برای غزه در درجه اول بر عهده ترکیه بود که ما از پس آن برنیامدیم. زیرا خود ترکیه مدت هاست که با مشکلات دیپلماتیک دست و پنجه نرم می کند. چون ظرفیت پیشین خود را از دست داده نمی تواند کشورهای دیگر را به حرکت وادارد.
در این صورت هیچ فعالیتی جز حرف و تکرار پیام های محکومیت باقی نمی ماند. با این حال، دیگر نیازی به "حرف زدن" در مورد غزه نیست، زیرا حساسیت کل جهان اسلام از جمله ترکیه، به وضوح تأثیری بر اسرائیل ندارد. حملاتی که پس از غزه در رفح آغاز شد نیز خود نشان دهنده این موضوع است.
امروز فرصتی تازه از" شر" پدید آمده است. گویی قتل عام و بحران شدید پناهجویان همراه با آن کافی نبود، فلسطین/غزه نیز از کمک های محدودی که دریافت می کند محروم شده است. بودجه آژانس امداد و کار سازمان ملل متحد برای آوارگان فلسطینی در خاور نزدیک (آنروا) که تنها امید غزه و به طور کلی همه فلسطینیان است، قطع شده است. به دنبال این ادعا که چند کارمند از هزاران کارمند این آژانس به حماس کمک کرده اند، بسیاری از کشورها و در راس آنها آمریکا، حمایت سالانه خود از "آنروا " را قطع یا به حالت تعلیق درآوردند. و این امر امدادرسانی به مردم غزه را غیرممکن کرد که می‌توانست در شرایط فوق‌العاده انجام شود. مقامات سازمان ملل و آنروا هفته ها است که فریاد می زنند، اما کسی صدای آنها را نمی شنود. روز گذشته، مارتا لورنزو، نماینده آنروا در اروپا اعلام کرد در صورت عدم لغو تصمیم کشورهایی که حمایت مالی خود را به حالت تعلیق درآورده‌اند، فقط چند هفته دیگر می توانند در غزه فعال بمانند.
او در مورد شرایط فعالیت آژانس نیز تصریح کرد: کاروان های ما در شمال در سه نقطه مختلف مورد اصابت قرار گرفتند. آخرین باری که توانستیم به شمال کمک کنیم 23 ژانویه بود. از 7 اکتبر تاکنون 156 نفر از کارکنان ما جان خود را از دست داده اند. روزانه 3 هزار نفر از کارکنان آژانس با خطر مرگ مواجه هستند.
تامین مواد غذایی امکان پذیر نیست و مردم در خطر گرسنگی هستند، مرگ و میر به دلیل کمبود مواد غذایی آغاز شده است. یعنی، مردم غزه که تا به امروز از سوی اسرائیل قتل عام می شدند، اکنون به دلیل قطع کمک ها می میرند.
آنروا بیش از آنکه صرفاً یک سازمان کمک رسانی باشد، گواه روشن مهمی است که نشان می دهد اسرائیل از دهه 1950 تاکنون دائماً فلسطینیان را از طریق اشغال و قتل عام از خانه هایشان بیرون رانده است. واضح ترین و غیرانسانی ترین پیامدهای مشکل فلسطین به واسطه فعالیت های آنروا دیده و ثبت شده است. این آژانس دقیقاً به خاطر پناهندگان ناشی از اقدامات اسرائیل، وجود دارد. به همین، وجود آنروا بیش از هر چیز دیگری اسرائیل را آزار می دهد. از این رو، از 7 اکتبر به بعد فرصت پیدا کردند تا متحدان خود را برای خنثی کردن آن بسیج کنند. به بیان دیگر، اقرار می کنند آنهایی که از بمباران جان سالم به در برده اند، حق زندگی ندارند.
با این حال، این اقدام اسرائیل ممکن است خنثی شود. کمک سالانه همه کشورهای کمک کننده - تمام کشورها حمایت خود را متوقف نکرده اند - در سال 2022 در مجموع حدود 1 میلیارد و 200 میلیون دلار به صورت نقدی و غیرنقدی بوده است. آمریکا با 334 میلیون دلار بزرگترین حامی مالی و پس از آن آلمان با 200 میلیون دلار، اتحادیه اروپا با 115 میلیون دلار و سوئد با 60 میلیون دلار در رده های بعدی قرار دارند. ژاپن، فرانسه و سوئیس پس از این کشورها در رده بندی حمایتی قرار دارند. سهم ترکیه نیز 10 میلیون دلار به صورت نقد و 15 میلیون دلار به طرق مختلف می باشد. عربستان سعودی نیز 27 میلیون دلار کمک مالی تامین کرده است.
این فرصتی است که برای غزه که باید از دست ندهیم . ترکیه می تواند یک ابتکار عمل بین المللی برای تکمیل بودجه کاهش یافته توسط کشورهایی که کمک ها را قطع یا تعلیق کرده اند، انجام دهد. ترکیه هم می تواند منابع را خودش انتقال دهد و هم کشورهای اسلامی را بسیج کند تا الباقی این مبلغ که 500/600 میلیون دلار است، را تکمیل کند. این یک حرکت مشروع و کاملا ضروری است. به این ترتیب از سویی مردم غزه از خطر گرسنگی نجات می یابند، از سوی دیگر به اسرائیل فرصت خنثی سازی و انحلال آنروا داده نمی شود.
بودجه آنروا باید تامین شود و دست یاری به حدود 2 میلیون نفری که در غزه زندگی می کنند و 5 میلیون فلسطینی که به دلیل اشغال چندین ساله اسرائیل در مناطق مختلف جغرافیایی پراکنده شده اند، دراز شود. حفاظت از این نهاد که 75 سال است برای فلسطین به بهای خطر مرگ صدها کارمند خود کار می کند و برای آنها اهمیتی غیرقابل انکار دارد، یک مسئولیت بشردوستانه و سیاسی است.
متأسفانه هیچ کشوری؛ هیچ کشور اسلامی برای این وضعیت اقدام عملی انجام نمی دهد. وقت آن رسیده است که حرف زدن ها و پیاهای محکومیت را کنار گذاشت واقدام عملی انجام داد . ترکیه نیز باید در این رابطه احساس مسئولیت کند و ابتکار عمل برای جذب حمایت های بین المللی را انجام دهد.
نظر شما