پاکستان هر ساله در 14 اگوست  استقلال این کشور از استعمار و حاکمیت بریتانیا را در سال 1947 جشن می گیرد. این روز مناسبتی برای ترویج میهن پرستی و وحدت ملی است.

روز استقلال یک تعطیل رسمی است. این یک روز تعطیل برای عموم مردم است و مدارس و اکثر مشاغل تعطیل هستند.

مردم در این روز چه کار می کنند؟

مردم سراسر پاکستان روز استقلال را با شور و شوق میهن پرستانه جشن می گیرند. بسیاری از افرادی که در رژه روز استقلال شرکت می کنند، لباس سبز و سفید به تن می کنند که رنگ پرچم پاکستان است. مردم برای جشن گرفتن روز استقلال از بناهای تاریخی و مکان های با اهمیت ملی دیدن می کنند. همچنین این زمان برای ملاقات با اقوام و بازدید از مکان های تفریحی است.

پرچم ملی پاکستان در سحرگاه بر روی ساختمان های عمومی، خصوصی، اقامتگاه ها و بناهای تاریخی برافراشته می شود. ساختمان‌های رسمی، از جمله مجلس پارلمان با نورهای رنگارنگ ، تزئین می شوند و نخست وزیر و رئیس جمهور سخنرانی می کنند و به ملت تبریک می گویند و در مورد اهمیت این روز صحبت می کنند.

خیابان ها و خانه ها با شمع، چراغ نفتی و پرچم تزئین شده اند. نمایش های آتش بازی در آستانه روز استقلال برگزار می شود.

روز استقلال پاکستان همچنین ادای احترام به افرادی است که زندگی خود را وقف جنبش آزادی پاکستان کردند و برای رسیدن به استقلال پاکستان فداکاری کردند. تغییر نگهبان در آثار ملی از جمله مقبره محمد اقبال که شاعر، فیلسوف و سیاستمدار بود و محمد علی جناح بنیانگذار پاکستان و قائد اعظم (رهبر عالی) ، صورت می گیرد. مراسم هایی که در طول روز برگزار می‌شوند شامل نمایش‌های ویژه تئاتر، مسابقات سراسری آواز، کنسرت‌ها و مسابقات روز استقلال است. رادیو و تلویزیون آهنگ های ملی و برنامه های ویژه روز استقلال را پخش می کنند.

زندگی عمومی

روز استقلال در 14 آگوست در پاکستان تعطیل رسمی است. تمام ادارات دولتی، غیر دولتی، سازمان ها، موسسات آموزشی، دفاتر پست و بازارهای اصلی تعطیل هستند.حمل و نقل عمومی در تمام مسیرهای اصلی در دسترس نیست. ازدحام ترافیک به دلیل رژه روز استقلال رایج است.

تاریخچه

شبه قاره هند-پاکستان از 1849 تا 1947 مستعمره بریتانیا بود. ساکنان شبه قاره سلطه بریتانیا در هند را تایید نمی کردند. قیامی که در سال 1857 رخ داد، در نهایت شکل یک جنبش آزادی را شکل داد، که نمونه ای از تلاش های مردم شبه قاره برای به دست آوردن استقلال است. مسلمانان قبل از تهاجم بریتانیا بر این شبه قاره حکومت می کردند و به دلیل قیام سال 1857 علیه کمپانی هند شرقی بریتانیا آسیب دیدند. رهبرانی مانند سر سید احمد خان و سید عامر علی مجدانه برای پیشرفت سیاسی مردم مسلمان تلاش کردند.

کنگره ملی هند در سال 1885 تشکیل شد که بعدها به بزرگترین حزب سیاسی هند بریتانیا تبدیل شد. رهبران سیاسی عمده مسلمان، از جمله محمد علی جناح، اعضای کنگره ملی هند بودند و در جهت وحدت هندو-مسلمانان و استقلال تلاش کردند.

اتحادیه مسلمانان سراسر هند در 30 دسامبر 1906 تأسیس شد. تقاضای فزاینده ای برای یک کشور مسلمان مستقل در هند وجود داشت. در سال 1930، محمد اقبال ایده یک دولت مسلمان جداگانه را ارائه کرد که از نظر جغرافیایی شامل مناطق اکثریت مسلمان در شبه قاره باشد. کلمه پاکستان ترکیبی از دو کلمه پاک به معنی پاک و استان به معنی سرزمین است که توسط چودری رحمت علی ابداع شده است.

ناسیونالیسم قوی هندو، نظریه دو ملت را به وجود آورد، ایدئولوژی ای که به عنوان پایه ای برای ایجاد پاکستان معتبر است. در سال 1940 قطعنامه پاکستان در لاهور به تصویب رسید که خواستار خودمختاری بیشتر مسلمانان در هند بریتانیا بود.

پس از جنگ جهانی دوم، انتظار می رفت که مستعمرات بریتانیا به زودی متلاشی شوند. جنبش پاکستان به رهبری محمد علی جناح منجر به ایجاد یک کشور مسلمان شد. پاکستان در 14 اوت 1947 از حاکمیت بریتانیا استقلال یافت. پاکستان در بدو تولد دارای دو بخش بود که معمولاً به آن پاکستان شرقی و غربی می‌گویند. در سال 1971 پاکستان شرقی از پاکستان غربی جدا شد  که بنگلادش شد

نمادها

سبز و سفید رنگ رسمی پاکستان است. سفید نشان دهنده صلح است در حالی که سبز نماد رفاه و خوشبختی است.

منبع: https://www.timeanddate.com/holidays/pakistan/independence-day