نگارش: چوهدری محمد اکرم ، مقاله نگار و تحلیل گر معروف پاکستان.

ترجمه منظوم شعر اردو:

آنها در عصر محترم هستند به دلیل مسلمان

شما در عصر رسوا شدید، به دلیل ترک قرآن

شما با هم عصبانی هستید، آنها با هم مهربان  و کریم

شما گناهکار و خطاکار هستید، آن ها خطا پوش و کریم

همه آن ها دوست دارند برسند در اوج ثریای عظیم

امــا کسی به دنیا بیآد، چنین صاحب قلب سلیم

 چوهدری محمد اکرم پس از ارائه تعدادی از اشعار علامه اقبال لاهور دیدار خود با ولید را بیان کرد. ولید گفت: آقای چوهدری، چرا ما ضربه نخوریم، ما مستحق همین هستیم، ما اینجا نشسته ایم  و آن ها بیت المقدس را با خون مسلمانان نقاشی می کنند. آیا همین عشق ما به قرآن است؟ آیا هنوز هم فقط محکومیت نمادین خواهد شد؟ زیرا حضرت علامه اقبال دهه ها پیش درباره امت اسلامی آن چه گفته بود، ما امروز در همان وضعیت هستیم.آقای چوهدری، وقتی عشق به دین خدا خواهد بود، در شب "شب بیداری" خواهد بود، ما به یاد خدا خواهیم افتاد، در زندگی عملی وحدت اسلامی و هماهنگی اسلامی برقرار خواهد شد. هدف رضایت خدا خواهد بود، ما سر خود را در مقابل  طاغوت خم نخواهیم کرد و فقط به خدای واحد عبادت خواهیم کرد. هیچ کاری برای ما مشکل نخواهد بود. ولید اقبال در ادامه گفت: سرقت مواد هسته ای از برخی از کشورهای غیر اسلامی از جمله هند و سکوت جنایتکارانه سازمان های بین المللی و کشورهای غربی در قبال دستیابی مواد هسته ای توسط تندروها و بنیادگرایان معنا دار است. وی گفت: این مسئله بسیار نگران کننده است که هیچ نهاد بین المللی در مورد داشتن مواد هسته ای توسط تروریست ها در حضور دولت افراطی و رادیکال، علیه آن کشور اقدامی نکرده است. بیش از ده ها واقعه سرقت هسته ای در آن کشور رخ داده است. غرب همچنین چشم خود را در برابر نسل کشی و اقدامات غیرانسانی مسلمانان در فلسطین و کشمیر بسته است. سکوت سازمان های حقوق بشری بسیار تأسف بار است. آقای چوهدری، چه بگویم، خدا نکند این دنیا را با این غم ترک کنم، زیرا حضرت علامه اقبال با توجه به چنین وضعیت مسلمانان درگذشت و من نمی خواهم امت اسلامی را در چنین شرایطی ترک کنم. من می خواهم ببینم که تاریخ تغییر کرده است، من می خواهم اولین قبله فلسطین را آزاد شده ببینم و کشمیری ها را که با هندوهای تروریست برای استقلال می جنگند، آزاد شده ببینم. من نمی خواهم آن ها را در این آزار و شکنجه تنها گذاشته و از دنیا بیروم. من در برابر این ظلم سکوت نخواهم کرد، من نقش خودم را در این خصوص ایفاء می کنم. اگر در کتاب اعمال من چیز دیگری نیست، دوست دارم  حمایت از قدس، مردم مظلوم فلسطین و کشمیر حتماً  باشد. ولید اقبال مدام حرف می زد و من هم گوش می دادم. این افکار بر من تأثیر می گذاشتند. وی هم انقلابی بوده و هم واقعیت پرست. وی می خواست امانت بزرگان خود را به نسل جدید منتقل کند. سپس ولید با کمی سکوت خود گفت: آقای چوهدری اجازه دهید، بروم، اما قول دهید هرگز مسلمانان کشمیر، فلسطین و قبله اول را فراموش نخواهید کرد. من با وی وداع کردم، اما تا به امروز بر قول خود محکم ایستاده ام. من تا کنون کشمیر و فلسطین را فراموش نکرده ام و نه در آینده فراموش خواهم کرد. من همیشه می گویم این جنگ ادیان است و مسلمانان باید تصمیم بگیرند که چه کاری خواهند کرد. آیا آن ها با یهودیان خواهند بود یا با اسلام؟