نویسنده: انصار عباسی، مقاله نویس معروف

من نمی خواهم به این جنایتکار مفتی بگویم. اعمال ناشایسته وی، اقدامات خشونت جنسی وی از مرتکبین هر جنایتی از جمله نسبت به اقدام خشونت جنسی دیگران جدی تر است، زیرا وی این اعمال ناشایست را در محیط مسجد و مدرسه دینی انجام داده است. گناه وی بیشتر از عموم مردم است، زیرا قربانی بد رفتاری وی طلبه ای بود که برای تحصیلات مذهبی و آموختن آموزه های اسلامی به مدرسه علمیه اش آمده بود. گناه وی حتی از دیگران جدی تر است، زیرا وی آموزه های اسلامی را می آموخت، نماز را به نمازگزاران می آموخت، اما این که چقدر درون وی زشت و پلید است، با دیدن ویدیویی که ویروسی شده است، معلوم می شود که قابل بیان نیست.

چنین شخصی باید در دادگاه ویژه محاکمه شود تا حکم تسریع شود، چنین شخصی باید طبق شرع مجازات عمومی شود تا بتواند برای دیگران الگویی باشد. اقدامات ناشایسته وی، از یک سو به بخشی از جامعه ما امکان تبلیغ علیه علما، مفتیان و مدارس دینی را داده و این تصور را ایجاد کرد که این وضعیت را هر عالم و هر مدرسه دینی دارد، اما از سوی دیگر این فرصت را برای مدارس دینی، سازمان های مختلف دینی و علمای بزرگ فراهم آورده است که در متن این حادثه اقداماتی نمایند تا در آینده چنین حوادث پلیدی در مساجد و مدارس دینی تکرار نشود و هیچیک از جنایتکاران وحشی نتوانند طلاب دینی را مورد سوء استفاده قرار دهند. در گذشته نیز از چنین حوادثی شکایت شده است، اما بخشی از جامعه ما سعی دارد این تصور را ایجاد کند که این روالی معمول در مدارس دینی است و نه تنها تهمت نیست، بلکه تلاشی برای بدنام کردن مدارس و روحانیون است. مردم هرچه بخواهند بگویند، اما نظر من این است که نباید چنین حوادثی در مساجد و مدارس علمیه رخ دهند و مسئولیت پیشگیری از این حوادث به عهده هیأت ها، سازمان ها، اداره های مربوطه به مدارس علمیه، مردم منطقه و همچنین والدین طلابی است که در این مدارس علمیه تحصیل می کنند. شکایت علیه هر معلم، کارمند یا امام مسجد، موذن یا هر شخص دیگری و یا رفتار وی در چنین مسائلی تردید آمیز است و تحت هیچ شرایطی قابل تحمل نیست. چنین افرادی نه تنها از مسجد و مدرسه علمیه باید اخراج شوند، بلکه باید به پلیس تحویل داده شوند و باید اطمینان حاصل شود که وقتی چنین شخص از مسجدی یا مدرسه علمیه ای اخراج شد، نباید بتواند به مسجد یا مدرسه علمیه دیگری برود. همچنین باید به همه طلاب دینی مدارس علمیه و دانش آموزان مدارس آگاهی داده شود تا اگر کسی سعی کند با آن ها کار شنیعی انجام دهد، بلافاصله به جای سکوت یا ترس باید به والدین، ​​معلمان، خواهر، برادر و دوستانشان اطلاع دهند. مدتی پیش من با یک عالم معروف مذهبی ملاقات کردم. وی مدرسه علمیه مهمی را سرپرستی می کند و در آن مدرسه علمیه در کنار آموزه های دینی علوم جدید نیز تا سطح عالی آموزش داده می شود. مدرسه علمیه وی شهرت بسیار خوبی دارد. وی به من گفت: از آنجا که رایانه، اینترنت و تلفن های همراه مدرن هر امری را برای نسل جوان عادی ساخته است، وی از طریق کارشناسان فناوری اطلاعات، سیستمی را در مدرسه علمیه خود پیاده سازی کرده است و می تواند بفهمد چه کسی از اینترنت استفاده می کند و چه نوع سایت هایی را بازدید می کند لذا همه طلاب این مدرسه علمیه تحت نظارت هستند. هدف این است، تا آنجا که ممکن است از ورود منابع پلیدی و تفکر کثیف به مدارس علمیه جلوگیری شود. با این که این وظیفه دولت است، اما باید علما نیز از طریق مساجد و مدارس علمیه در خصوص تربیت نسل جوان جامعه و شخصیت سازی آنان  نقش مهمی داشته باشند. برای ترویج کارهای خوب و جلوگیری از کارهای بد نباید به چنین جنایتکارانی اجازه ورود به مساجد و مدارس علمیه داده شود و وقتی چنین شخصی با مسجد یا مدرسه علمیه در ارتباط است و به دلیل انجام چنین جنایتی دستگیر شود، باید علیه آن سخت ترین  اقدامات را انجام داد تا شانس دیگری برای چنین افراد شنیع وجود نداشته باشد.