عنوان: پاکستان-کشور پادگانی
نویسنده: اشتیاق احمد
زبان: انگلیسی
ناشر: انتشارات دانشگاه آکسفورد
سال انتشار: ۲۰۲۰ میلادی / چاپ دوم
درباره کتاب:
این مطالعه می خواهد معمای زیر را حل کند: در سال ۱۹۴۷ میلادی (زمان استقلال پاکستان)، ارتش پاکستان آموزشی ضعیف داشته و از تسلیحات کم برخوردار بود. این کشور همچنین در برابر هند کشوری چندین برابر بزرگتر از خود که به دلیل اختلافات جدی با افغانستان وضعیت آن بدتر شده بود، قلمرو بسیار آسیب پذیر را به ارث برد. در طی سال ها ارتش پاکستان به رشد و قدرت خود ادامه داده و به تدریج به قدرتمندترین نهاد کشور تبدیل شد. علاوه بر این، ارتش به نهادی با اختیارات وتو تبدیل شد تا سایر بازیگران درون جامعه از جمله دولت های منتخب را کنار بگذارد. به طور همزمان، حامیان خارجی و اهداکنندگان مایل بودند آن را به عنوان بخشی از رقابت جنگ سرد (ایالات متحده)، نگرانی های منطقه ای برای توازن قدرت (چین) و رقبای ایدئولوژیک برای رهبری بر جهان اسلام (عربستان سعودی برای مهار نفوذ ایران) مسلح کنند. همچنین یک نگرانی همیشگی با تعریف هویت اسلامی پاکستان، که با جهاد افغانستان تشدید شد، منجر به همگرایی عوامل داخلی و خارجی برای توصیف خود به ”قلعه اسلام“ شد که در اوایل قرن بیست و یکم هم جریان یافت. با گذشت زمان، پاکستان تسلیم افراط گرایی و تروریسم در داخل شد و متهم شد که در فعالیت های مشابهی در منطقه جنوب آسیا و فراتر از آن دست داشته است. چنین تحولاتی برای توسعه اقتصادی و دموکراتیک پاکستان مخرب بوده است. این مطالعه چگونگی و دلیل وقوع آن را توضیح می دهد.
نویسنده اشتیاق احمد در ۲۴ فوریه ۱۹۴۷ در لاهور متولد شد. وی در سال ۱۹۸۶ میلادی دکتری علوم سیاسی را از دانشگاه استکهلم دریافت کرد. وی از سال ۱۹۸۷ تا ۲۰۰۷ میلادی در دانشگاه استکهلم تدریس می کرد. سپس وی به عنوان عضو ارشد تحقیقات و استاد مدعو توسط انستیتوی مطالعات آسیای جنوبی، دانشگاه ملی سنگاپور طی سالهای ۲۰۰۷ الی ۲۰۱۰ میلادی دعوت می شد. وی اکنون استاد برجسته بازنشسته علوم سیاسی، دانشگاه استکهلم و عضو ارشد افتخاری انستیتوی مطالعات آسیای جنوبی دانشگاه ملی سنگاپور است. وی در زمینه سیاست های پاکستان و آسیای جنوبی مطالب زیادی منتشر کرده است. علایق پژوهشی وی زمینه های متنوعی از اسلام سیاسی، قومیت و ملی گرایی، حقوق بشر و اقلیت ها و به خصوص مطالعات تقسیم را در بر می گیرد.
نظر شما