دراویش منطقه بالکان که حنفی مذهب هستند، در طول دهه نخست محرم در تکایا واقعه کربلا را بزرگ می دارند و طی آداب و رسوم خاصی به اقامه مراسم این ایام می پردازند . اغلب دراویش بالکان در دهه نخست ماه محرم روزه مستحبی می‌گیرند و هر شب در تکیه بعد از دعا و ماتم خوانی، افطار می‌نمایند .

آن‌ها در دهه نخست ماه محرم راحتی و آسایش خود را کم می‌کنند، مصرف آب را به حداقل می‌رسانند، چای تلخ و بدون شکر می‌نوشند، در غذاهایشان کمتر از گوشت استفاده می‌کنند، رختخواب سفت و ناملایمی را برمی‌گزینند و حالت حزن به خود می‌گیرند. آن‌ها معتقدند که با انجام این امور تا حدودی خود را با مصیبت کربلا همگون می سازند.

در روز آخر یا روز ماتم، روضه و نوحه می خوانند و روزه خود را به شیوه ای عجیب و متفاوت با ماه رمضان افطار می کنند؛ یعنی افطار را با کمی نمک شروع می کنند که نماد غم است. روز عاشورا در اکثر تکایا ماتم خوانی برگزار می‌شود و شیوخ برخی طریقت‌ها از جمله نقشبندیه در این روز عمامه یا کلاهی قرمز به سر می‌کنند و آن را به خون شهدای کربلا ارتباط می دهند. در روز ماتم ، مرثیه و سرودی غمگین در مورد شهادت امام حسین (ع) خوانده می شود و ذکر حسین تکرار می شود. انجام این آداب و رسوم خاص در بوسنی و سایر کشورهای حوزه بالکان باعث شده تکایا و دراویش سهم و نقشی مهم در زنده نگه داشته شدن یاد و نام کربلا در این منطقه داشته باشند .