این کتاب اگرچه در قالب مناجات با خدا نوشته شده، اما صحیفه سجادیه اصول اخلاقی را نیز توضیح می‌دهد و به برخی جنبه‌های واقعیت اجتماعی و سیاسی نیز اشاره می‌کند.

تصویر1: نسخه خطی صحیفه سجادیه موجود در کتابخانه غازی خسروبیگ سارایوو

این اثر قرن‌هاست که توجه مسلمانان سنی را نیز جلب کرده است؛ تفسیرهای متعددی بر آن نوشته شده و به چند زبان مختلف از جمله زبان بوسنیایی ترجمه شده است. نسخه‌های خطی کمیاب صحیفه نیز در بوسنی پیدا شده‌اند.

نسخه خطی R-1100/1 از کتابخانه غازی خسروبیگ شامل متن اصلی این اثر همراه با ترجمه بین‌خطی به زبان فارسی است. ده‌ها متن عربی دیگر با ترجمه به زبان فارسی در مجموعه‌های نسخه‌های خطی سراسر بوسنی و هرزگوین نگهداری می‌شوند. این نسخه خطی در سال (۱۷۸۴ میلادی) در تبریز نسخه‌برداری شده است. مشخص است که این نسخه در امپراتوری عثمانی نزد علمای اهل سنت در گردش بوده و دلیل این ادعا «اصلاحات» انجام شده در متن عربی آن است. به طور مشخص، در چند برگ مختلف پس از نام حضرت علی، عبارت «علیه‌السلام» (سلام بر او) پاک شده و به جای آن عبارت «رضی الله عنه» (خداوند از او راضی باشد) افزوده شده است؛ عبارت اول توسط شیعیان و عبارت دوم توسط اهل سنت به کار می‌رود. این «سنی‌سازی» پدیده‌ای جالب است، اما به طور کامل و مستمر اجرا نشده است. در واقع، این مداخلات در ترجمه فارسی انجام نشده و عبارت «علیه‌السلام» (سلام بر او) حفظ شده است.

تصویر2: نسخه خطی صحیفه سجادیه موجود در کتابخانه غازی خسروبیگ سارایوو

در صفحه عنوان یادداشتی نوشته شده است که این نسخه خطی در سال ۱۹۳۵ توسط قاضی موستار نایلی اوویسوویچ وقف شده است.